مسئله اعتیاد از نگاه یک همسفر

اعتیاد یک بیماری است که نه‌ تنها فرد مصرف‌کننده، بلکه خانواده و نزدیکان او را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد. با ورود یک فرد به دنیای تاریک اعتیاد، تمام اعضای خانواده او از جمله همسر، فرزندان، پدر و مادر به نوعی درگیر این بحران می‌شوند. بسیاری از ما همسفران سال‌ها تلاش کرده‌ایم با نصیحت، دعوا، تهدید یا حتی اشک و التماس، عزیزمان را از این مسیر خارج کنیم؛ اما اغلب به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم؛ زیرا راه درست را نمی‌دانستیم.

کنگره 60 به ما آموخت که اعتیاد فقط یک عادت یا نشانه‌ ضعف اراده نیست؛ بلکه یک بیماری پیچیده جسمی، روانی و جهان‌بینی محسوب می‌شود. همان‌گونه که بیماری‌های جسمی مثل مشکلات قلبی یا دیابت نیازمند درمان مناسب هستند، مصرف‌کنندگان نیز برای بهبود نیاز به روش اصولی دارند. نقش ما همسفران در این مسیر بسیار حیاتی است، البته نه با فشار یا کنترل، بلکه از طریق آموختن و تغییر دادن خودمان.

در بُعد جسمی، مصرف مواد مخدر سیستم تولید مواد شبه‌افیونی بدن را مختل می‌کند. بر همین مبنا، روش درمانی DST با استفاده از شربت OT طراحی شده است تا به بدن مصرف‌کننده کمک کند که به‌ تدریج بازسازی شود. این درمان حدود یازده ماه زمان می‌برد و نیاز به صبر و همراهی دارد. در این مرحله، آرامش و درک صحیح همسفر می‌تواند به مسافر کمک کند تا مسیر درمان را به درستی طی کند.

بُعد روانی، اعتیاد با بی‌تعادلی شدید همراه است؛ اما حقیقت این است که ما همسفران نیز از این بی‌تعادلی آسیب می‌بینیم. اضطراب، ترس، ناامیدی و خشم اغلب بخش ثابت ذهن ما همسفران می‌شود. شرکت در جلسات کنگره‌60 و بهره‌گیری از آموزش‌های روان‌شناسی و جهان‌بینی به ما کمک می‌کند تا خودمان و مسافرانمان به آرامش بیشتری دست یابیم. شاید مهم‌ترین بخش درمان، توجه به جهان‌بینی باشد. همان نگاه و نگرش ما نسبت به زندگی است. درگیر شدن با اعتیاد دیدگاه‌مان را محدود و منفی می‌کند؛ اما آموزش‌های کنگره به‌ تدریج به ما می‌آموزد که زندگی ارزشمند است، مشکلات قابل حل‌ هستند و آینده‌ای روشن همواره در دسترس است.

یکی از نکات مهم کنگره برای ما همسفران، تمرکز بر تغییر خود به‌ جای تلاش برای تغییر دیگران است. وقتی ما آرام‌تر، صبورتر و آگاه‌تر می‌شویم، انگیزه بیشتری برای حرکت و تحول در مسافران شکل می‌گیرد. در حقیقت، با اصلاح خودمان بهترین کمک را به مسافرانمان ارائه می‌دهیم. کنگره‌60 تفاوت میان ترک اعتیاد و درمان آن را نیز به روشنی بیان می‌کند. ترک به معنای کنار گذاشتن ناگهانی مواد مخدر است که اغلب نتیجه‌ای جز بازگشت ندارد؛ اما درمان؛ یعنی برگرداندن تعادل به جسم، روان و جهان‌بینی فرد است. این مسیر شاید طولانی باشد؛ اما نتیجه‌ای پایدار و قطعی خواهد داشت.

ما همسفران لازم است ایمان خود را حفظ کنیم که اعتیاد قابل درمان است. اگر هزاران نفر در کنگره‌ به رهایی دست یافته‌اند، مسافر ما نیز توانایی رسیدن به چنین جایگاهی را دارد. وظیفه ما حفظ امید، صبر و آموزش است تا بتوانیم او را همراهی کنیم و همچنین مسیر رشد شخصی خودمان را دنبال کنیم. در نهایت، هر چند اعتیاد می‌تواند تاریک باشد؛ اما نباید آن را پایان زندگی دانست؛ بلکه مقدمه‌ای برای یک تغییر بزرگ است. تغییری که نه‌تنها مسافران را دوباره متولد می‌کند؛ بلکه همسفران را نیز در مسیر رشد، آرامش عمیق‌تر و معنای تازه از زندگی قرار می‌دهد.

نویسنده: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر مهسا (لژیون نهم) 
رابط خبری: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر مهسا (لژیون نهم)
ویرایش: همسفر آی‌سودا دبیر سایت
ارسال: همسفر رخساره رهجوی راهنما همسفر آمنه (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تخت‌جمشید شیراز