کلید گمشده ی درمان اعتیاد در کنگره۶۰ پیدا شد

سلام دوستان سالار هستم یک مسافر

 قبل از هرچیزی خداروشکرمیکنم

از جناب اقای مهندس بابت حل مسئله اعتیاد تشکر میکنم...

به نظر من هرعلمی قابل قبول نیست علمی قابل قبول است که اگر کسی هرسوالی درمورد ان کرد به راحتی بشه به اون سوال جواب داد و نقطه ی کوری در آن مسئله وجود نداشته باشد، سوال هایی که همیشه در ذهن من بود و هیچکس نمیتوانست بهشون جواب قطعی بده فقط و فقط توی کنکره ۶۰ به جواب رسیدم.

درمسئله اعتیاد چندین سوال مطرح است

ایا اعتیاد درمان قطعی دارد؟

ایا مواد مخدر سم است؟

آیا اعتیاد یک بیماریه روانی است؟

ایا کسایی که چندین بار اقدام به ترک کردن ولی موفق نشدن ادمهای بی اراده ای هستن؟

چرا زمانی که قطع مصرف میکنیم خمار میشویم ؟
ایا درکنگره ۶۰بعد از رهایی باز هم خمار هستیم؟
تا چه زمانی باید درد خماری را تحمل کرد؟
بله.فقط درکنکره۶۰اعتیاد درمان قطعی صورت میگیرد
اعتیاد بیماریه روانی نیست و فقط عمل جایگزینی انجام میشود.
یعنی ما بامصرف مواد مخدر باعث شدیم که سیستم بدن دیگر مواد شبه افیونی ترشح نکند چون از بیرون این مواد را وارد بدن کردیم
در کنکره۶۰با روش و متدdst طی مدت ۱۰ماه با داروی اوپیوم به راحتی به درمان اعتیاد میرسیم
و فرقی ندارد که چه موادی مصرف میکنیم.و چند سال تخریب داریم، مهم تر از همه اینکه درکنکره ۶۰چیزی به نام خماری،
وسوسه، و میل به مصرف وجود ندارد
و بعد از رهایی هیچ میلی به مصرف وجود ندارد.

سلام دوستان محمد هستم یک مسافر

سلام و عرض ادب خدمت تک تک اعضای کنگره 60امیدوارم حال همگی خوب باشد امروز دلنوشته خودم رو تقدیم میکنم به تمام کسانی که در زندگیشون براثر این بیماری اعتیاد  دردها و رنج های زیادی دیدند  نمی‌دونم به چه زبانی از آقای مهندس و خانواده گرامیشان تشکر کنم نمی‌دانم چرا خدا این کنگره رو در این سن به من معرفی کرد ای کاش با این روش  dstخیلی زوتر از اینها  آشنا شده بودم تا بدون درد خماری از شر این مواد آزاد و رها میشدم کاش چند سال پیش با این راه آشنا میشدم تا بیشتر قدر خودم وخانواده و همکارانم را بدانم، این روزها بیشترین چیزی که با خودم زمزمه میکنم شکر گزاری  است، با آرزوی موفقیت برای همه عزیزانی که از بیماری اعتیاد رنج میبرند با تشکر

سلام دوستان امید هستم یک مسافر

هر وقت اسم اعتیاد رو می‌شنوم به یاد روزهایی میفتم که در مصرف گیر گرده بودم و دیگر توان خروج از این بن بست رو نداشتم واقعا هر روز برایم سخت تر میشد و افسرده و نا امید از اینکه نمیتونم از اعتیاد خارج بشم .یک بار که حدود 2 ماه مجبور به سقوط آزاد شدم و باز به اعتیاد برگشتم ، سعی کردم با قرص متادون و یا ب2 و تقسیم قرص به مقادیر کوچک روز به روز مصرف رو کم کنم که باز هم موفق نبودم حتی مثلا در یک هفته از نصف متادون شروع میکردم و به روزی یک هشتم قرص هم می رساندم و در دو روز قرص ب 2 رو خیلی کوچک شاید حدودا یک ششم استفاده میکردم و حتی یکی دو روز هم مصرف قطع می شد اما دوباره به مصرف اولیه که تریاک بود بر میگشتم.با یکی از اقوام که در تهران بود و با کنگره 60 آشنایی داشت صحبت کردم و به من پیشنهاد ورود به کنگره را داد اما باز هم بهانه سر کار رفتن و وقت نداشتن را می آوردم و سعی کردم با روش کنگره و خودم پله پله از شربت اپیوم استفاده کنم. حدود 3 ماه از اپیوم استفاده کردم و متوجه شدم که واقعا توانایی اینکه بتوانم خودم این کار را انجام بدهم ندارم .تا بالاخره وارد کنگره شدم و تازه اینجا بود که متوجه شدم تنها جایی در کل دنیا که در آن مصرف کنندگان مواد مخدر به درمان می رسند کنگره 60 است.در طول سفر هر چقدر دارو کم می شد و سی دی های بیشتری را می نوشتم و در کنگره مشارکت داشتم روز به روز حس و حالم بهتر می شد و واقعا احساس می‌کردم که معنای زندگی را میفهمم .معنای عشق را .معنای باز شدن حسها را و خیلی چیزهایی که به مرور زمان و با افکار منفی و اعتیاد آنها را از دست داده بودم.با این حال انسان یا حتی بهتر است بگویم انسان نادانی مثل من فراموشکار بود و قدر ناشناس ، و همین دو دلیل واضح باعث شد که کم کم افکار منفی جای خود را به تمام حس های مثبت بدهد و من را به منجلابی فرو ببرد که از دفعه قبل سخت تر بود .در این میان با رعایت نکردن قوانین و حرمت های کنگره ضربه سختی به خودم زدم و با دوری 6 ماهه از کنگره تازه فهمیدم که چه بلایی به سر خودم آورده ام.با این همه خوشحالم که الان باز در کنگره هستم و می توانم سفر کنم .شاکر خداوند بزرگ،مهندس عزیز هستم که فرصتی مجدد به من داده شد که بتوانم دوباره حال خوب را حس کنم .حس خوب را درک کنم و انشاا... بتوانم خدمت کنم بلکه بتوانم از ضد ارزش‌هایم بکاهم و به سمت ارزش ها و صراط مستقیم قدم بردارم، باتشکر

تنظیم و ارسال: مسافر رضا