یکی از مهمترین دستور جلسات کنگره۶۰ صورت مسئله اعتیاد است. شاید اکثر همسفران برای مصرفکنندگان خود راههای مختلفی برای درمان امتحان کرده و نتيجهای نگرفته باشند و شخص بعد از چند سال قطع مصرف مواد مجدداً به سمت مواد باز میگردد؛ زیرا همه جهان حتی انجیوهای بزرگ دنیا هیچ شناختی به اعتیاد نداشتند و میگفتند: اعتیاد مسمومیت مزمن است، درمان ندارد و فقط میتوان آن را مهار کرد و این یعنی راه رفتن در تاریکی.
کشف متدDST توسط آقای مهندس دژاکام خط بطلانی بر این باورها کشید که مواد مخدر سم نیست که شخص مسموم شود؛ بلکه مواد برای فرد مصرفکننده مانند حیات است و اعتیاد جایگزینی مزمن است. آقای مهندس دژاکام در این مورد تفکر بسیار کردند و به این نتیجه رسیدند که شخص با قطع کردن مواد بعد از۲۴ ساعت دچار عکسالعملهای جسمی آشکار مانند: آبریزش بینی، بیرون روی، استخوان درد و عرق سرد میشود و علائمی مانند: افسردگی، بیخوابی، ناامیدی و حتی میل به خودکشی عکسالعملهای پنهان میباشد.
ایشان با بررسیها متوجه شدند که سیستم بیوشیمی این فرد آسیب دیده است، یعنی تمام مواد لازمی که بدن برای حفظ تعادل خودش ترشح میکند با مواد بیرونی جایگزین و باعث شده که کارخانههای داخلی جسم از کار بیفتند و جسم از تعادل خارج شود. صورت مسئلهای را طراحی کردند که در آن سه مؤلفه برای مصرفکننده مطرح بود. یکی جسم که در اثر سالها استفاده از موادمخدر سیستمهای آن از کار افتاده و دیگر مواد مورد نیاز بدن را ترشح نمیکند و از تعادل خارج شده است. دیگری روان یا همان خلق و خوی و جهانبینی است.
اگر شخص در درمان اعتیاد جسم و روانش به تعادل برسد؛ اما جهانبینی او درست نشود ممکن است، حتی دچار پوچی شده و به سمت مواد برگردد. جناب مهندس دژاکام بخاطر تجربهای که خودشان از ترکهای مختلف داشتند فرمودند: ده تا یازده ماه زمان لازم است که جسم و روان انسان به تعادل برسد؛ اما جهانبینی در بین افراد با اعتقادات مختلفی که وجود دارد، متفاوت است.
ایشان مصرفکنندگان را به سه گروه تقسیم میکنند. مصرفکنندگان تفریحی که نامزدهای اعتیاد هستند و بهتر روش برای آنها پیشگیری است؛ زیرا قبل از آسیب زدن بیشتر به جسمشان مصرف نکنند. گروه بعدی مصرفکنندگانی که از مصرف خود لذت میبرند، این افراد باید مهار شوند و تا خودشان نخواهند که شیوه زندگی شان تغییر کند، درمان نمیشوند و هیچکس نمیتواند به آنان کمک کند. دسته سوم افرادی که خواستار رهایی هستند؛ اما هیچ راه حل منطقی پیدا نمیکنند و کنگره۶۰ فقط به گروه سوم میتواند کمک کند.
همیشه فکر میکردم مسافرم بیاراده، بیفکر و خودخواه است، اصلا به ما و زندگی توجهی ندارد و بیمسئولیت است؛ اما اشتباه میکردم؛ زیرا صورت مسئله را نمیدانستم، زمانیکه به کنگره۶۰ آمدم متوجه شدم که باید به او به چشم یک بیمار نگاه کنم. بعد از گذشت مدتی متوجه شدم که چقدر ناخواسته با مصرف نیکوتین و افکار منفی به جسم و روان خودم نیز آسیب رساندهام؛ زیرا نیکوتین نیز مانند مواد مخدر از سد خونی مغز عبور کرده و سیستمایکس بدن را از تعادل خارج میکند و غددی که نیکوتین بدن را تأمین میکند از کار میافتد.
در کنگره۶۰ طی ده الی یازده ماه با آدامس نیکوتین و تیپر پلههای بیست و یک روزه شخص به درمان میرسد. اعتیاد پایان راه نیست. با روشن شدن صورت مسئله اعتیاد معمای آن حل شد. علم پیچیده نیست و هر چیزی کلیدی دارد و کلید درمان اعتیاد حل صورت مسئله آن است که توسط آقای مهندس دژاکام حل شد. خیلی خوشحالم که در کنگره۶۰ حضور دارم و خودم و مسافرم به درمان رسیدهایم. از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان سپاسگزارم که زیبا دیدن و زیبا زندگی کردن را به من آموزش دادند.
نویسنده و رابط خبری: راهنمای ویلیاموایت همسفر ناهید (نمایندگی صبا)
ویرایش و ارسال: راهنمای ویلیاموایت همسفر فریده (نمایندگی سلمان فارسی)
گروه همسفران ویلیاموایت کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
151