English Version
This Site Is Available In English

جهان هستی برمبنای عشق است

جهان هستی برمبنای عشق است

عشق و محبت دو کلمه‌ای هستند که در کل هستی بیشتر از هر واژه دیگری در مورد آن‌ها سخن به میان آمده است. اکثر داستان‌ها، فیلم‌ها و نمایش‌نامه‌ها موضوع آن‌ها عشق و محبت است و به همین دلیل این مسئله بسیار حائز اهمیت می‌باشد. برخی مفاهیم مانند عشق و محبت را نمی‌توان در قالب تعاریف محدود کرد و تنها می‌توان آن‌ها را با مثال‌ و تمثیل‌ بیان نمود. عشق مانند گرمایی است که انسان در سرمای شدید به آن نیاز دارد یا مانند زمانی‌که انسان در یک بیابان قرار دارد و نیاز شدید به آب است.

این‌ موارد تمثیل‌هایی برای درک عشق هستند. طبق وادی چهاردهم، عشق بر سه پایه استوار است که شامل حس، سایه و جاذبه می‌باشد. عشق شامل تمام موجودات هستی می‌شود و فقط محدود به جنس مؤنث یا مذکر نیست. یکی از پایه‌های عشق سایه است؛ به این معنا که باید چیزی وجود داشته باشد. زمانی‌که چیزی نباشد، ما نمی‌توانیم عاشق آن باشیم. در ارتباط با خداوند، ما توانایی دیدن خداوند را نداریم؛ اما می‌توانیم صفات، ویژگی‌ها و آفریده‌های او را در سراسر جهان مشاهده کنیم.

هر چیزی که وجود دارد، دو خاصیت دارد که یکی خاصیت گیرندگی و دیگری خاصیت فرستندگی می‌باشد. خاصیت گیرندگی به این معنا است که حس هر چیز را دریافت می‌کند و فرستندگی به معنای ارسال حس است. پایه سوم در عشق جاذبه‌ می‌باشد؛ برای مثال جاذبه گل رز به زیبایی آن بستگی دارد. شخصی که جاذبه‌ او فقط مسائل منفی می‌باشد و صبح تا شب به این افکار منفی توجه می‌کند، دریافت او چیزی جزء مسائل منفی نمی‌باشد.

در بحث عشق و محبت، حس و سایه نقش بسیار سازنده و مهمی ایفا می‌کنند و البته جاذبه نیز اهمیت دارد. برای درک عشق، باید بر سه مقوله حس، سایه و جاذبه پالایش انجام دهیم. جهان هستی بر مبنای عشق و جاذبه بنا شده‌است که ذرات کم‌کم به یکدیگر نزدیک شدند و جهان امروزی را به وجود آوردند. ناگفته نماند که عشق بسیار سختی و دشواری دارد و به آسانی این‌کار انجام نمی‌شود. ما نمی‌توانیم به یک‌باره و به‌طور اتفاقی عاشق تمام انسان‌ها باشیم. ممکن است شخص یک حرف به ما بزند و ما آزرده‌خاطر شویم؛ اما باید در نظر داشته باشیم که آن فرد نیز هزاران مسئله و مشکل دارد.

در مورد خداوند، بحث‌های بسیاری صورت گرفته و می‌دانیم که ذات خداوند قابل تشخیص نیست؛ اما صفات او را می‌توان شناخت. فردی که هستی را نظام داده و بر جهان هستی مسلط است، خداوند می‌نامیم؛ بنابراین ما فقط می‌توانیم خداوند را حس یا درک کنیم و مخلوقات و آفریده‌های او را ستایش کنیم.  مسئله عشق آن‌قدر بزرگ است که هزاران سال به دنبال هم می‌آیند و دشواری‌ها را متحمل می‌شوند تا ذره‌ای از این اقیانوس الهی به ما برسد.

در کنگره۶۰ کاری که راهنمایان بدون هیچ چشم‌داشتی انجام می‌دهند، کمک‌های لازم و توصیه‌های مربوطه را به شخص مصرف‌کننده یا همسفر می‌کنند، بدون این‌که هیچ‌گونه دستمزدی دریافت کنند تا بتوانند ذره‌ای از این اقیانوس را به دیگران منتقل کنند. خوشا به حال کسی که می‌بخشد و به دنبال باز پس گرفتن آن نیست. افرادی که در کنگره۶۰ پهلوان می‌شوند، به آن‌ها توصیه می‌شود که بابت پولی که پرداخت می‌کنند، هیچ‌گونه توقع و چشم‌داشتی از خدا و بندگان خدا نداشته باشند. زمانی‌که شخص عشق را درک کند، بزرگ‌ترین سرمایه‌ او همان عشق می‌شود و هر چه بیشتر ببخشد، این عشق بیشتر خواهد شد.

منبع: سی‌دی عشق
نویسنده: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر هاجر (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر هاجر (لژیون سوم)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی چرمهین

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .