آقای مهندس در سیدی وادیدهم میفرمایند: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، زیرا انسان جاری است.» این وادی به من میگوید که صفت در انسان صادق نیست؛ بلکه جاری است. این یعنی چه؟ صفت تغییر نمیکند، مثل سیاهی زغال، زیرا زغال همیشه سیاه است؛ اما در انسان صفت را میتوان، تغییر داد: مثل بد دهن بودن و دروغگو بودن. ما انسانهایی در اطرافمان میبینیم که چهرههای نورانی و آرامی دارند، وقتی با این آدمها هم صحبت میشویم، با انرژی مثبتی که به ما انتقال میدهند، احساس خوبی به ما دست میدهد.
این آرامش و حس خوب آنها بهخاطر این است که سعی کردند، صفات بد را از خودشان دور کنند و قلبشان را از محبت و عشق پر کنند. مانند: راهنماهایی که در کنگره۶۰ هستند و دوستانی که در کنگره۶۰ خدمت میکنند. برداشت من از این وادی این است که تو اگر به خودت نگاه کنی و بتوانی با آگاهی که در کنگره به تو داده میشود، صفات خوب و بد را در خودت تشخیص بدهی، صفات خوب که خوب است؛ اما صفات بد را باید سعی کرد، تغییر داد. من یک صفتی که داشتم خیلی با مسافرم جدال میکردم و سر هر موضوعی بحث میکردم.
گاهی حق با من بود؛ ولی اکثر اوقات حق با من نبود و این را نمیپذیرفتم تا اینکه با آموزشهای کنگره۶۰ متوجه این رفتار در خودم شدم و سعی کردم ذرهذره کم کنم و اشتباهاتم را قبول کنم و نگاهم را نسبت به زندگی مثبتتر کنم و در هر مسائلی نقطه مثبت آن را ببینم. همین باعث شد، آرامشی در افکار من بهوجود بیاید تا بتوانم به خدای خودم نزدیک شوم و برای ساختن خودم تلاش کنم و از مشکلات درس بگیرم و خودم را بهتر بشناسم و اگر صفات بدی در وجودم است، تغییر بدهم. امیدوارم یک روز بتوانم آنچه که قدرت مطلق فرمان داده به خوبی عمل کنم و یک انسان واقعی باشم. ایمان، تجلی نور خداوند در انسان است.
منبع: سیدی وادی دهم بخش۱
نویسنده: همسفر سمیه (شیرازی) رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
رابطه خبری: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون سوم)
ارسال: همسفر پریناز رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون هفدهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی حر
- تعداد بازدید از این مطلب :
54