اعتیاد مسمومیت مزمن نیست

جلسه دهم از دوره چهل‌و‌سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره60 نمایندگی ستارخان به استادی راهنما همسفر نازی، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فاطمه با دستور جلسه «سیستم ایکس و صورت‌مسئله اعتیاد» روز سه‌شنبه 8 مهرماه 1404 ساعت 16:00 آغاز به‌کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکر هستم و از نگهبان جلسه به‌خاطر دعوتشان ممنونم و خوشحالم که در خدمت شما هستم. دستور جلسه امروز «سیستم ایکس و صورت‌ مسئله اعتیاد» است که یک دستور جلسه فنی می‌باشد. همه می‌دانیم اعتیاد، این بلای خانمان‌سوز نه‌تنها زندگی یک فرد بلکه یک خانواده، جامعه و حتی آینده یک نسل را تحت تأثیر خود قرار می‌دهد. سالیان سال است که مراکز تحقیقاتی و علمی خارج از کنگره در سراسر دنیا در تلاش هستند تا بتوانند راه‌حلی برای اعتیاد پیدا کنند؛ اما متأسفانه به‌دلیل سطحی نگاه کردن به این مسئله یا عدم شناخت ابعاد گوناگون شخصیت انسان، تاکنون نتوانسته‌اند راه درمان مشخصی را برای اعتیاد بیابند.

نظریه‌های گوناگونی ارائه داده‌اند: برخی اعتیاد را مسمومیت مزمن دانسته‌اند و برخی دیگر آن را نوعی اختلال رفتاری و وابستگی جسمی معرفی کرده‌اند که باعث ایجاد وسوسه و ناشی از بی‌ارادگی فرد مصرف‌کننده است. طرح چنین نظریه‌هایی و بیان صورت‌ مسئله اعتیاد با این‌گونه دیدگاه‌ها در نهایت تنها یک نتیجه در پی دارد این‌که اعتیاد یک‌ نوع بیماری‌ پیش‌رونده، لاعلاج و مزمن است. خارج از کنگره نیز همگان بر این باور پایبند هستند.

تنها راه‌حل‌هایی که تاکنون ارائه شده نگه‌دارنده و کنترل‌کننده بوده، نه درمان‌کننده. آن‌هایی که به مسمومیت مزمن معتقدند، روش سم‌زدایی را در پیش گرفته‌اند و آن‌هایی که اعتیاد را مشکل رفتاری می‌دانند به سقوط آزاد و آموزش‌های فردی روی آورده‌اند تا فرد را از نظر اراده تقویت کنند؛ اما همه ما می‌دانیم مشکل اصلی کجاست و تا زمانی‌که آن قسمت یعنی ساختار جسم درمان نشود تمام این راه‌حل‌ها به یک نتیجه ختم می‌شود که آن نیاز فرد به مصرف مجدد است. 95 درصد تخریب در ساختار جسم بیمار است و در نهایت به بازگشت مجدد او به اعتیاد منجر می‌شود.

در کنگره60 صورت‌ مسئله‌ای که آقای مهندس مطرح کردند نگاه دیگری به اعتیاد داشت. آقای مهندس به لطف خدا کاشف درمان اعتیاد در قرن حاضر هستند و یکی از بزرگ‌ترین کشف‌های این قرن، درمان اعتیاد در کنگره60 است. ایشان رویکردی علمی و نوین نسبت به اعتیاد داشتند و بر مبنای «مثلث درمان اعتیاد» موضوع را طرح‌ریزی کردند و واژه درمان را به‌کار بردند.

آقای مهندس مسئله اعتیاد را در سه بعد مورد بررسی قرار دادند نه یک بعد. درست است که اصلی‌ترین قسمتی که دچار تخریب می‌شود، بعد جسمانی است؛ اما همین بعد جسمانی بر جهان‌بینی و روان انسان نیز تأثیر می‌گذارد. درمان تنها زمانی انجام می‌شود که این سه ضلع با هم رشد کنند و درمان و تقویت شوند.

ضلع جسم به‌علت مصرف بی‌رویه و مستمر مواد مخدر دچار تخریب می‌شود. مواد بیرونی جایگزین مواد شبه‌افیونی درون بدن شده و این جایگزینی مزمن باعث بیماری جسم می‌شود. این امر نشان می‌دهد که اعتیاد مسمومیت مزمن نیست؛ بلکه جایگزینی مزمن است. سیستم ایکس انسان که تعادل او را از نوک انگشتان تا موی سر به عهده دارد، در اثر اعتیاد دچار بی‌تعادلی و بیماری می‌شود.

با روش DST و داروی OT طی 10 الی 11 ماه سفر، ضلع جسم به درمان می‌رسد؛ اما آیا این کافی است؟ باید بگویم که لازم است؛ ولی کافی نیست. ضلع جهان‌بینی نیز باید هم‌سو با ضلع جسم رشد کند. دنیای اعتیاد دنیای افیونی، تاریک و وارونه است؛ جایی که ارزش‌ها و ضد‌ ارزش‌ها جای یکدیگر را گرفته‌اند و تشخیص در فرد مصرف‌کننده به صفر رسیده‌است. هر آنچه را فکر می‌کنید ممکن است در فرد مصرف‌کننده باشد مثل ترس، ناامیدی و ... به‌طور کلی تاریکی‌ها در او رشد کرده‌اند.

اولین تأثیر جهان‌بینی بر یک مصرف‌کننده در حال درمان، تغییر نگاه او به داروی OT است. او باید بداند OT دیگر ماده مخدر نیست؛ بلکه داروی درمان است. این تغییر نگرش با آموزش‌های جهان‌بینی و گوش‌ به‌ فرمان‌بودن راهنما شکل می‌گیرد.

ضلع روان نیز به‌عنوان بعد اساسی انسان در اثر مصرف مواد تخریب می‌شود؛ زیرا ساختار بیوشیمیایی مغز و هورمون‌ها مختل می‌شوند. به‌همین دلیل افرادی که ترک‌های پیاپی و بدون درمان داشته‌اند، دچار بیماری‌های روانی متعددی می‌شوند.‌ با درمان ضلع جسم و آموزش جهان‌بینی همراه با خدمت در کنگره به‌صورت ناخودآگاه ضلع روان نیز به تعادل می‌رسد.

با تأثیر جهان‌بینی بر ساختار بیوشیمی و تأثیر سفر DST بر فیزیولوژی، روان فرد بازسازی می‌شود. مثلث درمان اعتیاد و روش DST در ابتدا تنها برای درمان اعتیاد طراحی شده بود؛ اما به‌دلیل علمی بودن و این‌که تجربه ثابت کرده سند بدون نقص است، بعدها تعمیم یافت و حتی برای درمان نیکوتین نیز به‌کار رفت.

ما همسفران نیز در کنگره با این روش در حال درمان هستیم. همه ما با روح و روانی آشفته وارد کنگره شدیم. آیا OT خوردیم و به تعادل رسیدیم؟ خیر! آموزش جهان‌بینی و اصلاح سبک زندگی باعث شد روان ما نیز به تعادل برسد. هر چند تخریب ما به اندازه مسافران نبود؛ اما دچار اختلال بودیم و این روش آن را به جریان انداخت. وقتی وارد سفر دوم می‌شویم و خدمت‌ها را آغاز می‌کنیم، احساس شادی، لذت و آرامش در ما ایجاد می‌شود و از تاریکی فاصله می‌گیریم.

این روش علمی و ثابت‌شده توانسته حتی بر بیماری‌های لاعلاج نیز تأثیر بگذارد و در حال حاضر در مرحله پایلوت و آزمایش قرار دارد. امیدوارم آزمایش‌ها و پروژه‌هایی که آقای مهندس در دست دارند، به اثبات علمی برسد و روزی روش DST جهانی شود و به نام کشورمان ایران و آقای مهندس ثبت گردد.

خوش به سعادت ما که از ابتدا با این مسئله و با آقای مهندس آشنا شدیم، در دنیای کنگره زندگی می‌کنیم و تجربه‌های ارزشمندی به دست آورده‌ایم. روش DST، مثلث درمان و صورت‌مسئله اعتیاد همان پلی است که همه ما را از دنیای تاریکی به‌سهولت و آرامی عبور داده و به سمت آرامش و نور می‌رساند.

رهایی 40 سی‌دی همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر عاصفه (لژیون پانزدهم)

مرزبان کشیک: همسفر مهسا
عکاس: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر سکینه (لژیون دهم)
تایپیست: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیون دوم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر نازی (لژیون چهاردهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ستارخان