روش درمان در کنگره روشی معکوس است

یازدهمین جلسه از دوره شصت‌و‌چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی شادآباد به استادی همسفر مینا، نگهبانی همسفر گلی و دبیری همسفر زهرا با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد» روز سه‌شنبه ۸ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به‌ کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خیلی خوشحالم و خدا را شاکرم که بعد از مدت‌ها در این جایگاه قرار گرفتم. از همسفر گلی بسیار ممنونم که این فرصت را در اختیارم گذاشتند تا در این صندلی بنشینم و روی ماه تک‌تک شما عزیزان را ببینم. به همه‌ عزیزانی که این هفته شال راهنمایی گرفتند، تبریک می‌گویم؛ عکس‌هایشان را دیدم و برایشان خوشحال هستم. من همیشه وقتی به سایت سر می‌زنم، عکس بچه‌هایی که شال گرفتند را نگاه می‌کنم و انگار برای خودم نیز تداعی روزهای خوب است و از ته دل به آن‌ها تبریک می‌گویم؛  ان‌شاءالله با رشد و تلاش خودشان، بتوانند به انسان‌هایی که در بند اعتیاد گرفتارند، کمک کنند تا آن‌ها نیز طعم رهایی و حال خوش را بچشند.

سال تحصیلی جدید را تبریک می‌گویم. این سال با دستور جلسه‌ صورت‌مسئله‌ اعتیاد مصادف شده که یکی از بنیادی‌ترین دستور جلسات کنگره‌۶۰ که سازوکار کنگره بر اساس آن شکل گرفته و باعث شده کنگره به شکل امروزی‌اش وجود داشته باشد. وقتی به صورت‌مسئله فکر می‌کنم، یاد دوران تحصیل می‌افتم؛ وقتی امتحان داشتیم، باید مسئله را دقیق می‌خواندیم تا اشتباه برداشت نکنیم و اگر مسئله را اشتباه می‌خواندیم، جواب اشتباه می‌دادیم و نمره‌ ما کم می‌شد.

در مورد اعتیاد نیز همین اتفاق افتاده بود؛ قبل از این‌که کنگره درمان را آغاز کند، اعتیاد را یک بیماری مرموز و لاعلاج می‌دانستند که همین باعث می‌شد تا کسی دنبال راه‌حل نرود. تفکر غالب این بود که مصرف‌کنندگان را باید از بین برد تا راحت شد! یا این‌که اعتیاد را مسمومیت مزمن می‌دانستند و راه‌حل را در سم‌زدایی می‌دیدند. روش‌هایی مثل سقوط آزاد یا ترک ناگهانی رایج بود، اما نتیجه‌ای نداشت.

گذشتگان ما اعتیاد را یک عادت بد می‌دانستند که باید ترک شود؛ اما ترک ناگهانی باعث بروز علائمی مثل آبریزش بینی، عطسه، پرش پا و ... می‌شد که بعد از دو هفته از بین می‌رفت و شخص فکر می‌کرد که حالش خوب شده است؛ اما بعد از مدتی دچار ناامیدی، بی‌حوصلگی و بی‌انگیزگی می‌شد و دوباره به مصرف مواد برمی‌گشت. خیلی از مصرف‌کنندگان می‌گویند که ما فقط می‌خواهیم مثل آدم‌های معمولی زندگی کنیم و همین باعث می‌شود تا دوباره به سمت مواد بروند.

در کنگره‌۶۰، اعتیاد تعریف شده است و مشخص شد که اعتیاد چیست، کجا تخریب ایجاد می‌کند و چگونه باید درمان شود. برخلاف انجمن‌هایی که اعتیاد را بیماری نمی‌دانند و آن را مسمومیت مزمن تلقی می‌کنند، کنگره می‌گوید اعتیاد جایگزینی مزمن است؛ یعنی مواد مخدر بیرونی جایگزین مواد مخدر درونی بدن می‌شود. در بدن ما سیستمی به نام سیستم ایکس وجود دارد که مواد شبه‌افیونی تولید می‌کند. وقتی شخصی شروع به مصرف مواد مخدر بیرونی می‌کند، بدن هوشمند است و به‌همین دلیل تولید داخلی را متوقف می‌کند، ذره‌ذره‌ذره سیستم‌ایکس از کار می‌افتد و شخص کاملاً به مواد مخدر وابسته می‌شود.

کنگره برای درمان، تجربه‌ای ارزشمند دارد و می‌گوید کسانی که برگشت خوردند، علاوه بر جسم، روان و جهان‌بینی‌ آن‌ها نیز دچار مشکل بوده است و درمان باید همه‌ این ابعاد را دربر بگیرد. بدن توان ترمیم دارد، به شرطی که مواد لازم و روش درست در اختیارش قرار بگیرد. روش درمان در کنگره، روش معکوس است؛ همان‌طور که مواد‌مخدر بیرونی وارد بدن می‌شدند، حالا به‌تدریج کم می‌شوند تا به صفر برسند و هم‌زمان، سیستم درونی دوباره شروع به تولید می‌کند.

این عملیات بازسازی با روش DST و با استفاده از شربت OT انجام می‌شود و حدود ۱۱ ماه طول می‌کشد و بعد از این مدت، سیستم به حالت اولیه و حتی بهتر از قبل بازمی‌گردد. جالب اینجا است بسیاری از کسانی که اعتیادشان درمان شده، بیماری‌های دیگرشان نیز بهبود یافته؛ زیرا سیستم شبه‌افیونی بدنشان ترمیم شده است. پس می‌توان گفت این روش و این دارو می‌تواند به درمان بسیاری از بیماری‌ها کمک کند و همین الان نیز در درمان‌های مختلف از آن استفاده می‌شود.

تصاویری از جلسه سایت نمایندگی

اهدای تقدیرنامه اعضای لژیون سردار

مرزبانان کشیک: همسفر مهتاب و مسافر عبدالله
تایپیست: همسفر فاطیما رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
لژیون خدمتگزار: سفردومی‌ها
عکاس: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر مبینا رهجوی راهنما همسفر فریده (لژیون پانزدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شادآباد