دوازدهمین جلسه از دور دهم سری کارگاههای آموزشی ، خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی گوجان با استادی، مسافر محسن ، نگهبانی مسافر روزبه و دبیری مسافر پرویز با دستور جلسه: «صورت مسئله اعتیاد» روز سه شنبه 08 مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود .
خلاصه سخنان استاد:
از ایجنت محترم،صمیمانه تشکر میکنم. همچنین از مرزبانان و راهنمایان گرامی که در جلسه حاضر هستند سپاسگزارم؛ زیرا این فرصت را در اختیار من گذاشتند تا در این جایگاه خدمت کنم و آموزش بگیرم. اکنون با توجه به اینکه وارد سال تحصیلی جدید میشویم و فرزندان ما به مدرسه میروند و آغاز میکنند، ما مسافران و همسفران نیز وارد دانشگاهی به نام دانشگاه کنگره میشویم. همیشه شنیدهایم که آقای مهندس این مکان را «آکادمی» مینامند.
دلیل این نامگذاری آن است که ایشان همواره در اندیشه تأسیس یک دانشگاه بودهاند و امروز این دانشگاه برای ما فراهم شده است. دستور جلسهای که در آغاز سال تحصیلی جدید در اختیار ما قرار گرفته، «صورتمسئله اعتیاد» است. هرچند همه دستورجلسهها مهم هستند، اما این موضوع اهمیت ویژهای دارد؛ زیرا هر مسافر، چه در سفر اول و چه در سفر دوم، باید صورتمسئله اعتیاد را درک کند. اگر این موضوع بهدرستی فهمیده نشود، ممکن است بارها وارد کنگره شویم و باز از آن خارج گردیم، بیآنکه بدانیم چرا آمدهایم و چه میکنیم. همه ما پیش از ورود به کنگره با روشهای مختلف ترک مانند سمزدایی، دارو، متادون، کمپ و قطع ناگهانی یا سقوط آزاد آشنا بودیم و بسیاری نیز این راهها را آزموده بودند.
اما هیچیک به نتیجه نرسید. تا اینکه در سال ۱۳۷۵ آقای مهندس درمان خود را آغاز کردند و در سال ۱۳۷۶ به درمان رسیدند. ایشان روشی تدریجی با نام دیاستی پایهگذاری کردند و از دل آن، «صورتمسئله اعتیاد» بیرون آمد؛ موضوعی که نخستین بار در دانشگاه زاهدان مطرح شد و مورد پذیرش بسیاری قرار گرفت. ما نیز با ورود به کنگره این صورتمسئله را پذیرفتیم و به همین دلیل درمان شدیم. زیرا فهمیدیم که اعتیاد نه ضعف معنوی است و نه کمبود اجتماعی یا مشکلات دوران کودکی؛ بلکه همانطور که آقای مهندس مطرح کردند، اعتیاد یک جایگزینی مزمن است؛ یعنی جایگزینی مواد مخدر بیرونی بهجای مواد شبهافیونی درونی. ایشان همچنین مثلث درمان اعتیاد را معرفی کردند که شامل «جسم، روان و جهانبینی» است. بسیاری اعتقاد داشتند اعتیاد فقط به جسم یا روان مربوط است و به مقوله جهانبینی توجهی نمیکردند. اما تجربه نشان داد که با روش تدریجی و داروی OT، جسم طی ۱۰ تا ۱۱ ماه به تعادل میرسد. روان نیز در کنار جسم، با مشارکت در جلسات و نوشتن سیدیها درمان میشود. جهانبینی نیز بهوسیله آموزشهای دو جزوه جهانبینی ۱ و ۲ (آقای امین) تغییر میکند و از جهانبینی افیونی به جهانبینی سالم تبدیل میشود.
وقتی نگاه ما به زندگی، مواد و هستی تغییر کند، دیگر مسیر درست روشن خواهد شد. بهعنوان نمونه، مصرفکنندهای حاضر است برای مصرف مواد در شرایط بسیار نامناسب اقدام کند، اما اگر به او پیشنهاد شود که در بهترین شرایط و مکانها زندگی کند اما بدون مواد، آن را نمیپذیرد. این همان نقش جهانبینی است. بنابراین، صورتمسئله اعتیاد به ما میآموزد که اگر بهعنوان مسافر سفر اول یا دوم آن را درک نکنیم، پایههای درمان ما محکم نخواهد بود. باید بدانیم اعتیاد چگونه جسم ما را تخریب کرده و کجاها را از بین برده است. امروز خوشبختانه داروی OT بهعنوان سالمترین و کاملترین دارو در اختیار ما قرار گرفته و میتوانیم بهترین استفاده را از آن ببریم. در نهایت باید بگویم: صورتمسئله اعتیاد یک نقطه تفکر و چراغ راه درمان است. اگر آن را بهدرستی بفهمیم، میتوانیم مسیر درمان را کامل و ششدانگ ادامه دهیم. از اینکه به صحبتهای من گوش دادید، صمیمانه سپاسگزارم.

نگارش، ویرایش، تنظیم و ارسال: مرزبان خبری مسافر ابوالقاسم
- تعداد بازدید از این مطلب :
272