جلسه هشتم از دوره هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی دامغان به استادی همسفر نسیم ، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر اکرم با دستور جلسه «صورت مسئله‌ی اعتیاد » روز دوشنبه 7 مهر ماه ۱۴۰۴ ساعت 16 آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان، نسیم هستم؛ یک همسفر.
از نگهبان جلسه، همسفر فاطمه و راهنمای خودم، همسفر مریم سپاسگزارم که این جایگاه را به من دادند تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
دستور جلسه امروز، صورت مسئله اعتیاد است. آقای مهندس بار‌ها در سی‌دی‌های خودشان گفته‌اند که اعتیاد یک مسئله است و هر صورت مسئله‌ای هم یک صورت مسئله دارد. می‌توانیم بگوییم؛ صورت مسئله، از تعداد زیادی سوال‌های بی‌جواب که مخصوصا در زمینه اعتیاد، ما همه درگیر آن بودیم که آیا برای اعتیاد درمانی صورت می‌گیرد یا نه؟ می‌توانیم بگوییم صدها سوال، مجهول، علت، ذهن ما را درگیر کرده بود که آیا اصلا راهی وجود دارد؟ و هیچ جواب منطقی در سال‌های قبل دریافت نمی‌کردیم؛ نتیجه‌اش فقط یک کلاف سردرگم بود که روز‌به‌روز ذهن ما را مشغول‌تر می‌کرد و ما را بیشتر به‌هم می‌ریخت.
هیچ‌کس نتوانست راه حل منطقی برای اعتیاد پیدا کند. یک سری نظریه‌ها وجود داشت که می‌گفتند؛ اعتیاد ترک می‌شود؛ به صورت کوتاه‌مدت، چند‌ساعته، چند‌روزه؛ با روش‌های مختلف: متادون درمانی، ابوالفضل درمانی، کمپ و... . همه این‌ها بود؛ ولی کوتاه‌مدت بود؛ چون ترک صورت می‌گرفت، اصلا درمان صورت نمی‌گرفت. یک‌سری هم نظرشان بر این بود که اصلا درمان وجود ندارد و شخص بیمار مواد مخدر باید تا آخر عمر با این بیماری کنار بیاید؛ به‌همین دلیل هیچ‌وقت تعریف مشخص و واضحی از اعتیاد در دسترس ما قرار نگرفت.
آقای مهندس صورت مسئله اعتیاد را برای ما باز کردند و با نوشتن کتاب «عبور از منطقه ۶٠ درجه زیر صفر» صفحه به صفحه توضیح دادند که درمان صورت می‌گیرد و مبتکر روش DST شدند. این روش به ما خیلی کمک کرد و در آینده این روش خودش را به خوبی نشان داد؛ همان‌طور که اشخاصی با وحشت‌ناک‌ترین وضعیت‌ها به درمان رسیدند.
آقای مهندس توضیح دادند که یک شخص وقتی ترک می‌کند، چه اتفاقی می‌افتد که به آن حال خوش دست پیدا نمی‌کند و به تعادل نمی‌رسد و به طور کامل این مسئله را برای ما باز کردند.
شخصی که اعتیادش را ترک می‌کرد، مثل دوره قبل از مصرف موادش نمی‌شد و نمی‌توانستی مسئولیتی به او بدهی؛ چون نمی‌توانست آن را انجام دهد و برای انجام کارهایش همیشه به مشکل برمی‌خورد.
بعد از تحقیق و بررسی‌های گسترده‌ای که انجام دادند، به این نتیجه رسیدند که سیستم تولید‌کننده مواد شبه‌افیونی یا مخدرهای طبیعی بدن ما یا همان سیستم X ما، بر اثر مصرف مواد مخدر، دچار اختلال می‌شود و این اختلال روی روند زندگی ما در هر زمینه‌ای تاثیر می‌گذارد و این به ما ثابت کرد که ترک یا روش‌های این‌چنینی درست نیست.
آقای مهندس بهترین تعریف را برای اعتیاد درنظر گرفت؛ اعتیاد، یعنی جایگزینی مخدرهای بیرونی، به‌جای مخدرهای طبیعی بدن. شخصی که به طور ناگهانی مواد مصرفی خود را قطع می‌کند، به مرور زمان ضربه مهلکی به جسم، روان و جهان‌بینی‌اش وارد می‌کند و همه این‌ها در روش DST به‌راحتی قابل حل است.
وقتی سیستم X به‌درستی کار نکند، جسم دچار مشکل می‌شود؛ روان یا خلق‌وخو از تعادل خارج می‌شود و جهان‌بینی هم دچار مشکل می‌شود. شخص جایی را نمی‌بیند؛ نه خانواده را می‌بیند و نه اطرافیان. ادراک و احساس او بسته می‌شود؛ اما وقتی شخص با روش DST درمان می شود، همه این موارد، به مرور زمان در او درست می‌شود.
آقای مهندس دژاکام، گره صورت مسئله اعتیاد را برای ما باز کردند و خودشان، یافته‌های خودشان را به عنوان اولین نفر به اجرا گذاشتند و بعد از ١١ ماه، شاهد این بودیم که پس درمان درست است و ایشان مصرف خودشان را قطع کردند و با قطع مصرف به صورت تدریجی و بعد از ١١ ماه، نه مشکلی برای جسم به وجود آمد؛ نه برای روان و نه برای جهان‌بینی.
ممنون از این‌که به صحبت‌های من گوش کردید.
راهایی چهل سی دی:
اهدای نشان پیمان وادی هشتم:
مرزبان کشیک: همسفر مریم
تایپیست: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون اول)
عکاس: راهنما همسفر وحیده
ارسال و ویرایش: راهنما همسفر آرزو ( لژیون دوم)
همسفران نمایندگی دامغان
- تعداد بازدید از این مطلب :
75