انسان مصرف‌کننده بدترین جهنم را تجربه می‌کند

جلسه یازدهم از دوره پنجم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی محمدی‌پور قم با استادی راهنمای محترم مسافر محسن، نگهبانی مسافر روح‌الله و دبیری مسافر حبیب با دستور جلسه «صورت مساله اعتیاد» روز یک‌شنبه ششم مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، محسن هستم، مسافر.در ابتدا خدا را شاکر هستم که در جمع شما عزیزان و در کنگره 60 هستم. همچنین از نگهبان لژون سردار، آقا مجید، تشکر می‌کنم که اجازه خدمت و آموزش به من دادند. از ایجنت محترم گروه مرزبانی و نگهبان عزیز که اجازه دادند در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم، سپاسگزارم.

ما همه صورت مسئله اعتیاد را در کتاب ۱۴ مقاله و سی دی‌ها خوانده‌ایم و جناب مهندس نیز در مورد آن صحبت کرده‌اند. چیزی که من از آن فهمیدم این است که حالا در جلسه تازه‌واردین، باید برای دوستان تازه‌وارد این موضوع را باز کنیم. صورت مسئله اعتیاد و این مثلث اعتیاد به جاهایی که از سیستم‌های تخریب شده در بدن ارتباط دارد، چه جوری است و چه اتفاقی می‌افتد.

در مرحله اول، اگر بخواهیم اعتیاد را تعریف کنیم، می‌گویند اعتیاد یعنی عادت کردن و خو گرفتن. آقای مهندس می‌فرمایند که اگر عادت کرده‌اید، چرا می‌توانید در ماه رمضان روزه بگیرید؟ بنابراین، عادت‌ها می‌توانند تغییر کنند، اما وقتی به مسئله اعتیاد می‌رسیم، اگر یک ساعت مصرف مواد مخدر به تأخیر بیفتد، وضعیت‌های ناخوشایندی که همگی ما تجربه کرده‌ایم پیش می‌آید.

جناب مهندس در کنگره 60 اعتیاد را به این صورت تعریف کردند: وارد شدن مواد مخدر بیرونی به داخل بدن و به تبع آن، از کار افتادن سیستم بدن. این سیستم که آقای مهندس آن را “سیستم ایکس” نامیده‌اند، به دلیل ناشناخته بودنش بسیار گسترده و پیچیده است. وقتی این سیستم تخریب می‌شود، انسان به واسطه مواد مخدر بدر سه ضلع: جسم، روان و جهان‌بینی تخریب ایجاد می کند.

جسم انسان به واسطه مواد مخدر آسیب می‌بیند و تمامی سیستم‌هایش به هم می‌ریزد. وقتی سیستم جسم به هم می‌ریزد، روان که همان خلق و خو است نیز تحت تأثیر قرار می‌گیرد. این وضعیت بر روی روحیه فرد تأثیر می‌گذارد و او نمی‌تواند با دیگران کنار بیاید.

ساده ترین تعریف جهان‌بینی نیز به معنای دیدن اطراف، خود، خانواده و جهان هستی است. کسی که جهان‌بینی‌اش به هم ریخته، از همه توقع دارد و نسبت به مسائل مشکوک است. کنگره 60 این سه ضلع را به وضوح شکافته است.

برای درمان جسم، دارو مصرف می‌شود و در نتیجه وقتی دارو مصرف می‌کنیم، جسم آرام می‌گیرد. حال وقتی دندان درد داریم، نمی‌توان به ما گفت که “هوا چقدر خوب است” چون اعصاب ما تحت فشار است. اما وقتی جسم دارو مصرف می‌کند، روان نیز کمی آرام می‌شود.

ما در کنگره باید آرام آرام جهان‌بینی خود را تغییر دهیم. این یک نعمت بزرگ است که شامل حال ما شده و من هر روز به این قضیه فکر می‌کنم. چه طور ممکن است که خداوند چنین لطفی به من کرده که راه کنگره 60 را پیدا کنم؟ من 28 سال مصرف‌کننده بودم و همه ما می‌دانیم انسان مصرف‌کننده بدترین جهنم را تجربه می‌کند.

من راه‌های مختلفی برای ترک را امتحان کردم و بدترین جهنم‌ها را دیدم، اما با پیدا کردن کنگره 60، لطف خداوند شامل حال من شد و توانستم درمان شوم. حال که به اینجا آمده‌ام و زندگی‌ام آرام شده، می‌خواهم به موضوع لژیون مالی بپردازم.

در کنگره 60 هیچ کمکی از بیرون دریافت نمی‌شود و خودمان هزینه‌های خود را متقبل می‌شویم. دوستانی که درک کرده‌اند کنگره 60 چه کارهایی برایشان کرده، در لژیون مالی شرکت می‌کنند. بحث فقط لژیون مالی نیست؛ بلکه باید درک کنیم که چقدر از این خدمات بهره‌مند شده‌ایم و در قبالش چه چیزی می‌توانیم بدهیم.

آقا بهروز به زیبایی گفتند که وقتی ما کمک مالی می‌کنیم، به این معنی نیست که انتظار داریم چیزی به ما برگردد. من به کنگره آمده‌ام و از خدمات آن بهره‌مند شدم. آیا می‌توانم از خودم بگذرم و در قبال آن، 6 میلیون تومان کمک کنم؟ آیا درک کرده‌ام که این کمک‌ها برای من چه ارزشی دارد؟

من در کنگره یاد گرفتم که اگر بتوانم ببخشم، می‌توانم کینه‌هایم را نیز کنار بگذارم. با قدرت بخشندگی که پیدا کرده‌ام، از بسیاری از مسائل دور می‌شوم. هر روز که به کنگره می‌آیم و از خدمات آن بهره‌مند می‌شوم، زندگی‌ام بهتر و بهتر می‌شود.

از شما سپاسگزارم که به صحبت‌های من توجه کردید.

عکس: مسافر امید(لژیون چهارم)
تایپ، تنظیم و ارسال: مسافر سینا(لژیون یکم)
تهیه: مسافر هاشم(لژیون پنجم)
مسافران نمایندگی محمدی پور قم