جلسه هفتم دوره سی و یکم کارگاههای آموزشی، خصوصی مسافران کنگره ۶۰ نمایندگی سهروردی اصفهان به استادی مسافر علیرضا ، نگهبانی مسافر مجتبی و دبیری مسافر مرتضی با دستور جلسه ((صورت مسئله اعتیاد)) روز یکشنبه ششم مهر ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کارکرد.
خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان علیرضا هستم یک مسافر، در ابتدا از خداوند متعال سپاسگزارم که به من اجازه ورود به کنگره را داد. سال گذشته در همین ایام بود که با حال بسیار خراب و ناامیدی فراوان وارد کنگره شدم. هرگز تصور نمیکردم که آقای مهندس چنین مکان ارزشمندی را برای ما فراهم کرده باشد تا بتوانیم درمان شویم.
از همان روز اول، موانعی سر راهم قرار گرفت؛ مثلاً ماشینم داخل جوی افتاد. شاید هر کس دیگری بود، منصرف میشد، اما من تصمیم گرفتم با تمام توان در این مسیر بمانم، چون راه دیگری نداشتم. تشکر ویژه دارم از راهنمای خوبم، راهنمای تازهواردم، و همه عزیزانی که مشوق من بودند و دلگرمی دادند تا بتوانم در کنگره بمانم.
دستور جلسه این هفته «صورتمسئله اعتیاد» است. تقریباً همه ما به نوعی گرفتار اعتیاد شدیم. این صورتمسئله به لطف هنر آقای مهندس باز شد و حل شد؛ در حالی که هنوز در بسیاری از نقاط دنیا، درمان اعتیاد را غیرممکن میدانند. حتی در کشور خودمان، خیلیها باور ندارند و میگویند کسی که لب به مواد زد، تا آخر عمر گرفتار است.
امروز صبح کلیپی از آقای مهندس دیدم که میگفت صورتمسئله اعتیاد فقط برای اعتیاد نیست؛ بلکه باید یاد بگیریم صورتمسئله هر موضوعی را بشناسیم تا بتوانیم آن را حل کنیم. مثل قانون بازی در جهانبینی: اگر ندانیم از کجا شروع کنیم و مشکل کجاست، نمیتوانیم راهحل پیدا کنیم.
تجربه شخصیام را بگویم: کمپی که رفتم، ظاهرش لاکچری بود؛ عکس سرم، تخت، تلویزیون. اما در واقع مثل زندان بود، حتی بدتر. وقتی بیرون میآمدی، باید ۱۸ تا ۲۰ میلیون تومان پرداخت میکردی، بدون اینکه حال خوبی پیدا کرده باشی. همیشه برایم سوال بود که این کمپها چه فایدهای دارند؟ اما بعدها فهمیدم اگر آن سختیها نبود، شاید قدر کنگره را نمیدانستم.
در آن کمپ، شب ها نمی توانستم بخوابم، دست و پایم را بستند، و بعد از بازگشت به خانه هم چند شب بیخوابی کشیدم. حالا که به کنگره آمدهام، حتی اگر ناسپاس باشم، باید قدر اینجا را بدانم. قبل از کنگره ۶۰، صورتمسئله اعتیاد برای خیلیها مبهم بود. اما آقای مهندس آن را پیدا کرد؛ به نظر من این یک معجزه است. چون من همه راهها را امتحان کرده بودم، از سقوط آزاد گرفته تا بستری شدن در بیمارستان اعصاب و روان، اما هیچوقت حال خوبی نداشتم.
اکنون که دو هفته است رهایی گرفتهام، انگار دوباره متولد شدهام. روزهای اول کمی افسرده بودم، اما حالا میفهمم این مسیر چقدر ارزشمند است. آقای مهندس میگوید علت اعتیاد، جایگزینی مواد بیرونی بهجای مواد درونی بدن است. در روش DST، داروی OT ابتدا جایگزین مواد مصرفی میشود و بعد درمان آغاز میگردد اما درمان کامل شامل جهانبینی و دوری از ضدارزشهاست.
در حال نوشتن سیدی خانواده هستم. آقای امین فرمودند: «تشخیص مسئله بخشی از دانش است.» وقتی صورتمسئله را بشناسی، میدانی از کجا شروع کنی و عیب کار کجاست. این خودش یک دانش است. داستان هر کدام از ما به نوعی به دام اعتیاد ختم شده، اما امیدوارم تازهواردین کنگره صبور باشند تا به رهایی برسند.
.jpeg)
ضبط صدا : مسافر رضا ل۵
تایپ: مسافر علی ل3، مسافرمهدی ل۱، مسافر امید ل1، مسافر مجید ل5
ویراستار: مسافر علیرضا ل6
تنظیم و ارسال: مسافر جواد ل۱۴
مسافران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
273