علم آن چیزی است که از درد و رنج بشر بکاهد

 یازدهمین جلسه از دوره سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ارم، با استادی  راهنمای محترم مسافر رضا، نگهبانی‌‌ مسافر‌ فرهاد و دبیری‌ مسافر نصرت‌اله، با دستور جلسه «صورت مسئله اعتیاد» در روز یکشنبه مورخ ششم مهر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان،من رضا هستم، مسافر.
در آغاز خداوند را شاکرم و سپس از نگهبان محترم آقا فرهاد، و دبیر محترمشان سپاسگزارم که این فرصت خدمت را در اختیار من قرار دادند. همچنین از همه خدمتگزاران شعبه قدردانی می‌کنم.

پیش از ورود به موضوع، می‌خواهم جمله‌ای از استاد امین نقل کنم. ایشان می‌فرمایند:
شادی واقعی آن نیست که ما مانند ستاره‌ای بدرخشیم؛ شادی حقیقی آن است که بتوانیم کمک کنیم دیگران همچون ستاره بدرخشند.
کنگره ۶۰ امروز برای ما دیگر فقط یک مکان یا یک مجموعه نیست؛ بلکه دانشگاهی است عظیم، اقیانوسی بی‌کران و مرکزی علمی و آموزشی. همان‌گونه که هر دانشگاهی دو نیم‌سال تحصیلی دارد، کنگره نیز برنامه‌های آموزشی خود را در دو نیم‌سال ارائه می‌دهد. آغاز نیم‌سال اول، همانند سایر مراکز آموزشی، از مهرماه شروع می‌شود. نخستین دستور جلسه این نیم‌سال، صورت‌مسئله اعتیاد است؛ موضوعی بنیادی که می‌توان گفت پایه و اساس علم کنگره ۶۰ بر آن بنا نهاده شده است.
مهندس دژاکام، پس از کشف و تدوین روش DST، این صورت‌مسئله را مطرح کردند. کشفی که حاصل سال‌ها تجربه شخصی ایشان در تاریکی‌های اعتیاد، سال‌ها تحقیق، مطالعه صدها کتاب و نیز تخصص مهندسی برق بود. ایشان با نگاهی علمی و دقیق توانستند به موضوعی دست یابند که قرن‌ها ناشناخته باقی مانده بود.
در کنگره آموخته‌ایم که علم آن چیزی است که از درد و رنج بشر بکاهد. و درد و رنج بشر، همواره از ناشناخته‌ها سرچشمه گرفته است. صورت‌مسئله اعتیاد توانست نوری بر تاریکی قرن‌ها ناتوانی در درمان اعتیاد بیفکند و راهی نو بگشاید. امروز می‌توان به‌جرأت گفت که آنچه مهندس سی سال پیش بیان کردند، امروز با جدیدترین ابزارهای علمی و آزمایشگاهی اثبات شده است.
همه ما، از جمله خود من، تجربه ترک‌های ناموفق بسیاری داشته‌ایم. بارها مصرف مواد را کنار گذاشتم، اما زندگی‌ام مختل شد. نه می‌توانستم کار کنم، نه با خانواده و جامعه ارتباطی برقرار سازم. عذاب وجدان امانم را می‌برید؛ چه در زمان مصرف و چه در زمان ترک. اما زمانی که صورت‌مسئله اعتیاد مطرح شد، برای نخستین بار فهمیدم ریشه این وضعیت کجاست.
اعتیاد چیزی جز جایگزینی مواد بیرونی به‌جای مواد طبیعی درونی نیست. موادی که مسئول آرامش، خواب، تعادل روحی، توان جسمی و حتی روابط اجتماعی و خانوادگی ما هستند. وقتی این کارخانه‌های درونی به‌دلیل مصرف مواد از کار می‌افتند، زندگی انسان فرو می‌پاشد. اما علم کنگره نشان داد که این سیستم‌ها می‌توانند دوباره بازسازی شوند.
در این صورت‌مسئله، نقش ناقل‌های عصبی، مدیاتورها و ارتباط دقیق اندام‌های بدن با یکدیگر به‌روشنی توضیح داده شد. نکته مهم این بود که مشکل اعتیاد وابسته به نوع ماده، میزان مصرف یا حتی سن فرد نیست؛ هر ماده‌ای، از تریاک و متادون گرفته تا شیشه، هروئین یا الکل، می‌تواند این سیستم حیاتی را مختل کند.
به یاد دارم در یکی از ترک‌هایم، هفده شبانه‌روز نخوابیدم. ظاهراً مصرف مواد را کنار گذاشته بودم، اما جسم و روانم در آشوب بود. پرسش اینجا بود: چرا چنین می‌شود؟ چرا انسان پس از قطع مصرف، باز هم رنج می‌برد؟ کنگره به این پرسش‌ها پاسخ علمی و روشن داد؛ پاسخی که هیچ روش دیگری ارائه نکرده بود.
امروز ثابت شده است که روش DST نه تنها در عمل موفق است، بلکه بنیاد علمی محکمی نیز دارد. بسیاری از مؤسسات و مراکز تحقیقاتی جهان به‌دنبال مطالعه و انتشار مقالات علمی در این زمینه‌اند و این خود نشان از ارزش والای علم کنگره ۶۰ دارد.
خداوند را شاکرم که توانستم عضوی کوچک از این دانشگاه بزرگ، این دریای بی‌کران علم و معرفت باشم.  از  اینکه به صحبت‌های من توجه کردید ممنون و سپاسگزارم

عکس: مرزبان خبری

تایپ و بارگزاری : مسافر فخرالدین