در طول تاریخ، اعتیاد همواره با برچسبهایی چون ضعف اراده، فساد اخلاقی یا بیهدفی همراه بوده است. جامعه، فرد مصرفکننده را نه بیمار، بلکه گناهکار میدانست، کسی که باید مجازات شود یا از اجتماع طرد گردد؛ اما این نگاه، نه تنها کمکی به درمان نکرد؛ بلکه صورتمسئله را از دید همگان پنهان ساخت.
کنگره۶۰ با بنیانگذاری مهندس حسین دژاکام نقطه عطفی در شناخت اعتیاد ایجاد کرد. ایشان با نگاهی ژرف و علمی، اعتیاد را نوعی بیماری معرفی کردند که دارای سه پارامتر جسم، روان و جهانبینی است. این تعریف، نه تنها مسیر درمان را روشن کرد؛ بلکه نگاه جامعه را نیز دگرگون ساخت.
در ضلع جسم، اعتیاد با تخریب سیستم ایکس بدن همراه است. سیستم ایکس، مسئول تولید مواد شبهافیونی طبیعی است که در تنظیم احساسات، خواب، انرژی و آرامش نقش دارد. مصرف مواد مخدر، این سیستم را مختل کرده و بدن را وابسته به مواد بیرونی میکند. بنابراین فرد معتاد نه از روی وسوسه، بلکه از روی نیاز واقعی جسمی به مصرف بازمیگردد.
در ضلع روان، اعتیاد باعث اختلال در خلقوخو، احساسات و روابط اجتماعی میشود. فرد دچار افسردگی، اضطراب، پرخاشگری یا انزوا میشود. درمان این بخش، نیازمند زمان، آموزش و بازسازی تدریجی است.
اما ضلع سوم؛ یعنی جهانبینی مهمترین بخش در بازسازی فرد است. جهانبینی؛ یعنی نحوه نگاه انسان به هستی، زندگی، خود و دیگران. فرد معتاد، اغلب دچار تحریف در باورها و نگرشها است. او ممکن است زندگی را بیهدف، خود را بیارزش و آینده را تاریک ببیند. آموزش جهانبینی در کنگره۶۰، به فرد کمک میکند تا دوباره معنا، هدف و امید را در زندگی بیابد.
روش درمانی DST در کنگره۶۰، بر پایه همین صورتمسئله بنا شده است. درمان با داروی (OT) در مدت ۱۰ تا ۱۱ ماه و در پلههای ۲۱ روزه انجام میشود. این روش، به تدریج وابستگی جسمی را کاهش داده و سیستم ایکس را بازسازی میکند. همزمان، آموزشهای روانی و جهانبینی، فرد را برای بازگشت به زندگی سالم آماده میسازد؛ اما تأثیر این شناخت، فراتر از درمان اعتیاد است. بسیاری از مشکلات دیگر مانند مصرف سیگار، اضافه وزن، افسردگی و حتی بیماریهای لاعلاج، با همین رویکرد قابل درمان شدهاند؛ زیرا اصل درمان، در شناخت دقیق صورتمسئله نهفته است.
در کتاب «۱۴ مقاله»، مهندس دژاکام تأکید میکنند که تا صورت مسئلهای را نشناسیم، نمیتوانیم راهحل آن را بیابیم. این اصل، نه تنها در اعتیاد؛ بلکه در تمام مسائل زندگی کاربرد دارد. در کنگره۶۰، افراد میآموزند که در برابر مشکلات، محکم باشند، آرامش داشته باشند و با بررسی همه جوانب، راهحل منطقی پیدا کنند.
امروز در عصر علم و سند، کنگره۶۰ با ارائه مقالات علمی و تجربیات مستند، توانسته توجه مراکز علمی بینالمللی را جلب کند. این مجموعه ثابت کرده که اعتیاد نه بیماری لاعلاج و مرموز، بلکه بیماری جسمی، قابل درمان و قابل پیشگیری است.
شناخت صورتمسئله اعتیاد، نه تنها مسیر درمان را روشن میکند؛ بلکه کرامت انسانی فرد مصرفکننده را نیز بازمیگرداند. دیگر نمیتوان او را صرفاً مقصر دانست؛ بلکه باید او را انسانی دانست که نیازمند درمان، آموزش و حمایت است. این نگاه، همان نوری است که کنگره۶۰ در تاریکی اعتیاد روشن کرده است.
منبع: کتاب 14 مقاله
نویسنده: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (ح) (لژیون هشتم) نگهبان سایت
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر طیبه (لژیون چهارم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی خواجو
- تعداد بازدید از این مطلب :
210