بسیاری از مصرف‌کنندگان به دنبال درمان اعتیاد رفته‌اند؛ اما به دلیل ناآگاهی یا نداشتن روش صحیح، هنوز در مسیر ترک و بازگشت‌های مکرر گرفتار هستند. خانواده‌ها و اطرافیان فرد مصرف‌کننده نیز معمولاً نمی‌دانند اعتیاد چیست و چه تخریب‌های سنگینی بر جسم و روان وارد می‌کند؛ آن‌ها تنها توقع ترک از فرد مصرف‌کننده دارند، بدون آنکه صورت‌مسئله اعتیاد را درک کرده باشند.
حتی برخی پزشکان که خود تجربه اعتیاد نداشته‌اند به بهانه درمان، روش‌هایی را به کار می‌گیرند که نه تنها کمکی نمی‌کند؛ بلکه تخریب بیشتری بر جسم و روان فرد مصرف‌کننده وارد می‌سازد. مشکل اصلی این است که بسیاری از افراد، اعتیاد و ماهیت آن را درک نکرده‌اند و تنها خود را متخصص می‌دانند.
روش درست درمان اعتیاد، بر مبنای صورت‌مسئله اعتیاد است. اعتیاد «جایگزینی مواد مخدر بیرونی به جای مواد مخدر درونی بدن» است. وقتی سیستم‌های شبه‌افیونی بدن از کار می‌افتد، زندگی انسان مانند جهنم می‌شود؛ بنابراین برای درمان اعتیاد باید علاوه بر بازسازی جسم، روان و جهان‌بینی انسان نیز تغییر کند.
درمان اعتیاد یک فرایند کوتاه‌مدت نیست؛ بلکه نیازمند زمان مشخص و تدریجی است. قطع ناگهانی مصرف مواد (سقوط آزاد) باعث بروز عکس‌العمل‌های پنهان مانند افسردگی، بی‌حوصلگی، ناامیدی و همچنین علائم آشکاری مانند پرش پا، عرق کردن و آبریزش بینی می‌شود. این روش نه درمان است و نه نتیجه‌ای جز تخریب و نابودی دارد.
ترک اعتیاد کار ساده‌ای است و هر مصرف‌کننده بارها آن را تجربه کرده است؛ اما درمان اعتیاد نیازمند شناخت درست صورت‌مسئله است. با روش علمی و تدریجی، مشکلات جسم و روان طی حدود ۱۱ ماه برطرف می‌شود و جهان‌بینی نیز در بازه زمانی متفاوتی به تعادل می‌رسد.
اراده به‌تنهایی نمی‌تواند مشکلات جسمی ناشی از اعتیاد را برطرف کند. پرش پا، تعریق یا افسردگی با اراده از بین نمی‌رود؛ زیرا فرماندهی جسم از دست انسان خارج شده است و در اختیار مواد مخدر قرار گرفته است. تا زمانی که سیستم‌های تولیدکننده مواد شبه‌افیونی بدن راه‌اندازی نشوند امکان رهایی وجود ندارد؛ بنابراین، برای درمان باید از روش تدریجی و کاهش پله‌پله مواد مصرفی استفاده کرد.
طی حدود ۱۰ ماه مواد مخدر به تدریج کاهش می‌یابد تا سیستم جسم بازسازی شود. تنها زمانی می‌توان مصرف را به‌طور کامل قطع کرد که سیستم‌های طبیعی بدن دوباره فعال شوند.
درمان اعتیاد در واقع معالجه یک بیماری مزمن است؛ یعنی بازسازی و راه‌اندازی سیستم‌های حیاتی جسم و روان که از چرخه طبیعی خود خارج شده‌اند. این درمان نیازمند زمان، صبر و آموزش است.
برای درمان اعتیاد باید سه اصل مشخص شود: مبدأ: تعیین میزان تخریب سیستم‌های شبه‌افیونی و جسمی. مقصد: بازسازی کامل این سیستم‌ها در مدت ۱۱ ماه و هدف: برطرف شدن مشکلات روحی و روانی و رسیدن به تعادل
منابع: کتاب ۱۴ مقاله، کتاب عبور از منطقه ۶۰ درجه زیر صفر و صحبت‌های آقای مهندس در روز چهارشنبه
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
رابط خبری: همسفر مژده رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
عکاس: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون اول)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم) نگهبان سایت سایت
همسفران نمایندگی ارگ کرمان
- تعداد بازدید از این مطلب :
83