English Version
This Site Is Available In English

خط بطلانی بر روی همه روش‌های ناموفق ترک

خط بطلانی بر روی همه روش‌های ناموفق ترک

تا همین چند سال پیش منفورترین، تاریک‌ترین، دردناک‌ترین و سنگین‌ترین واژه «اعتیاد» بود؛ چراکه اعتیاد یک بن‌بست بود؛ ورود به این سرزمین تاریک پایان همه‌چیز بود. آبرو، خانواده، کار، آینده و …؛ اما با لطف و عنایت خداوند و وجود دانشمندی نیک‌اندیش و عالم چنان نماند و ورق اعتیاد برگشت. آقای حسین دژاکام مهندس الکتروتکنیک در زمینه ساخت و تعمیر چشم‌های الکترونیک همواره دغدغه مشکلاتی که در حین کار برای کارگران به وجود می‌آمد را داشتند و تمام فکرشان به حداقل رساندن آسیب‌های حین کار بود؛ غافل از این‌که تقدیر دیگری برایشان رقم خواهد خورد. اعتیاد چون مهمانی ناخوانده وارد شد و محاسبات صحنه را به‌هم زد.

اندک زمانی پس از این اتفاق مثل هر مصرف‌کننده دیگری ایشان هم راه‌های مختلف ترک را امتحان کردند؛ اما دریغ! به قدری مسائل و‌ مشکلات جسمی برایشان پیش می‌آمد که عطای ترک را به لقایش می‌بخشیدند و به مصرف روی می‌آوردند تا این‌که همه چیز از رمضان ۱۳۷۵ تغییر کرد. تصمیم ایشان به روزه گرفتن و‌ انجام فریضه الهی باعث شد مواد مصرفی خود را در ۵ وعده در طول روز مصرف کنند که ۲ وعده آن در زمان سحر و افطار بود. به صورت آزمایشی بعد از گذشت چند روز وعده‌ها را یکی‌یکی حذف کردند و‌ در ادامه میزان مصرف در ۱ وعده را کاهش دادند تا در کمال ناباوری در ۱۵ آذر ۱۳۷۶ با مصرف آخرین قطه ماده مصرفی متوجه شدند همه‌چیز کاملا عادی است و از دردها و‌ مشکلات ترک‌های قبلی خبری نیست و این آغاز تحولی شگرف در جهان به دلیل مختومه شدن پرونده اعتیاد بعد از هزاران هزار سال بود.

امروز حدود ۲۸ سال از آن اتفاق عظیم می‌گذرد و حدود ۱۰۰ هزار نفر به گواه اسناد و‌ مدارک این مسیر را طی کرده‌اند و به زیبایی به درمان رسیده و معنای واقعی زندگی را درک کرده‌اند. اما سوال این‌جاست که تفاوت این روش با بقیه روش‌های رایج در جهان چیست؟ تفاوت بین مشکل و حل مشکل در فهم است؛ یعنی شناخت مشکل. فرض کنید مشکلی در یکی از دیوارهای خانه به‌ وجود آمده و به اصطلاح نم داده است. قطعاً اولین کار کمک گرفتن از یک متخصص برای پیدا کردن علت نشت آب است. اگر تشخیص درست انجام شود علت رفع شده، دیوار تعمیر می‌شود و دیگر نم پس نمی‌دهد؛ اما اگر تشخیص درست نباشد چه؟! هر از چندگاهی باید محل مورد نظر تراشیده شود و گچ گرفته شود و دوباره روز از نو و روزی از نو!

این دقیقاً داستان مصرف‌کننده ماده مخدر است؛ فردی که همه ادعا دارند دردش را می‌دانند و می‌خواهند کمکش کنند؛ عطار، طب سوزنی، پزشک عمومی و داخلی، متخصص مغز و اعصاب، متخصص تغذیه، همسایه، دوست، آشنا و …؛ بیماری که به دلیل تشخیص نادرست افراد غیر متخصص در دور باطل ترک‌های گوناگون گیر افتاده و هر بار خسته‌تر از قبل برای رسیدن به حداقل سلامتی، به ماده‌ای قوی‌تر و سنگین‌تر از قبل روی می‌آورد و آسیب بیشتری به جسم و جان خود وارد می‌کند. سوال اینجاست چرا چنین اتفاقی می‌افتد؟ آقای مهندس دژاکام به‌صورت کاملاً علمی پاسخ این سوال را مشخص کردند و خط بطلانی بر روی همه روش‌های ناموفق ترک کشیدند.

در جهانی که معتقد است اعتیاد مسمومیت مزمن است پس فرد معتاد مسموم است و باید سم‌زدایی شود. ایشان موضوع جایگزینی مزمن برای اعتیاد را مطرح کردند؛ جایگزینی موادمخدر بیرونی به جای موادمخدر درونی و اذعان داشتند که بیماری اعتیاد کاملآ جسمی است و کشف کردند که اعتیاد به دلیل عدم عملکرد صحیح غدد درون‌ریز و برون‌ریز، مدیاتورها، نوروترانسمیترها، ناقل‌های شیمیایی و عصبی به وجود آمده و همزمان در ۳ بخش آسیب وارد می‌کند؛ جسم، روان و جهان‌بینی. در نتیجه مسلم است که برای بهبودی و درمان باید روند معکوس طی شود؛ یعنی داروی مناسب، به اندازه مناسب و‌ در زمان مناسب به فرد داده شود تا کم‌کم غدد درونی و به اصطلاح سیستم ایکس خود را بازسازی کنند و‌ به چرخه حیات برگردند.

روان یا خلق و خوی فرد هم با مصرف ماده مخدر از تعادل خارج می‌شود. مصرف‌کننده مواد مخدر وقتی مصرفش را قطع می‌کند بعد از مسئله فیزیولوژی در قسمت خلق‌وخو و اخلاق هم دچار اشکال و به‌هم‌ریختگی می‌شود؛ اما این به‌هم‌ریختگی به مفهوم بیمار روانی بودن نیست؛ چون جسم تعادل ندارد، روان هم از تعادل خارج شده است. به دلیل این‌که مخدرهای طبیعی بدن از تعادل خارج شده، حالاتی به فرد دست می‌دهد که شبیه بیماران روانی است؛ مثل افسردگی، خستگی، گوشه‌گیری، ناامیدی، گریه‌های گاه و‌ بی‌گاه که ریشه همه این اختلالات در جسم است نه در روان.

بخش سومی که آسیب دیده جهان‌بینی فرد است؛ یعنی نگاه فرد به خودش و‌ دنیای پیرامونش منفی است و‌ به اصطلاح تفکراتش افیونی شده است. این فرد امیدی به زندگی ندارد، از همه‌چیز و همه کس طلبکار است و فکر می‌کند تمام لذت‌های دنیا در یک چیز خلاصه شده مصرف ماده مخدر! با روش ابداعی آقای مهندس دژاکام که روش درمان تدریجی یا DST نام دارد، در طول حداقل ۱۰ ماه با داروی اوپیوم‌ تینکچر و ضریب کاهش یا افزایش ۰/۸ در پله‌های ۲۱ روزه سیستم ایکس بدن بازسازی شده و بخش‌هایی که از گردونه تولید خارج شده بودند دوباره فعالیت خود را از سر می‌گیرند. در طول این مدت فرد در کلاس‌های آموزشی هم شرکت می‌کند و نکاتی را آموزش می‌گیرد که باعث تفاوت نگرش وی به خود و‌ دیگران می‌شود، در نتیجه با درمان جسم و اصلاح تفکرات، خلق و خوی او نیز به تعادل رسیده و‌ به عبارتی روان او هم درست می‌شود. فردی که روزی خود را از دست رفته می‌دید و زندگی برایش جهنم بود اکنون احیاء شده و زندگی را زندگی می‌کند. او نه تنها به تعادل رسیده؛ بلکه هیچ نشانی از وسوسه و‌ برگشت به مصرف در او نیست؛ چراکه مبدأ بیماری به‌درستی تشخیص داده شده مسیر درستی هم جهت رسیدن به مقصد طی شده و از دارو و ابزار صحیحی هم جهت درمان استفاده شده است.

از آن‌جایی که اعتیاد یک علم است آقای مهندس هم خشت اول این مجموعه عظیم (کنگره ۶۰) را به‌صورت کاملاً علمی با ارائه مستندات علمی در اولین مقاله خود به نام «صورت مسئله اعتیاد» در دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال ۱۳۷۷ بنا نهادند و امروز پس از گذشت حدود ۳ دهه، نه تنها اعتیاد دیگر دردناک، تاریک و منفور نیست؛ بلکه پلی برای رسیدن به سلامتی، زندگی و حال خوش است؛ چراکه صورت مسئله اعتیاد، صورت مسئله زندگی است و گویی متد DST چون شمشیری بر فرق علم رایج فرود آمده تا ماهیت و کیفیت بیماری‌ها را تغییر دهد و به‌صورت الگویی جهانی درآید و اندکی از درد و رنج بشر بکاهد.

درمان اعتیاد با این روش بدون هیچ آسیبی و با بالاترین کیفیت و راندمان یک‌ کشف عظیم و بسیار ارزشمند است و کم‌کم جای خود را در جهان پزشکی و بشریت باز خواهد کرد؛ مقالات ارائه شده توسط آقای مهندس که حاکی از تأثیر این متد در اساسی‌ترین ساختارهای سلولی و‌ مولکولی افراد درمان شده است و تفاوت فاحش آن با سایر روش‌های غیر اصولی ترک در بزرگ‌ترین مجامع علمی جهان نشان از اتفاقی شگرف در جهان پزشکی و به‌ویژه حوزه درمان دارد؛ اتفاقی که «علم» را معنا می‌کند؛ چرا که برای ده‌ها و صدها سوال بی‌پاسخ، پاسخی در خور و شایسته دارد. با بهره‌مندی درست و حفظ و نگهداری از این متد بی‌بدیل قدردان تلاش‌ها، تفکرات، تدبیرها و کلیدی که این دانشمند والامقام برای باز کردن قفل‌های پوسیده و زنگ زده بیماری‌های جامعه بشری کشف کرده‌اند، هستیم.

منبع: کتاب ۱۴ مقاله
نویسنده: راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .