سلام دوستان
محمدصادق هستم، یک همسفر از لژیون سوم شعبه ستارخان با راهنمایی آقای مهراد
در «سیدی هرس»، استاد امین بیشترین تأکید را بر مفهوم «درخت» و پیوند آن با کهکشان، «درخت کیهانی» و «مادهی تاریک» معطوف کردهاند. ایشان اشاره میکنند که نقشهی مادهی تاریک شباهت فراوانی به ساختار درخت دارد و همین درخت، نمایانگر جهان فیزیکی، کهکشانها و ستارگان است.
به باور استاد، هر سیارهای که در آن «درخت» وجود دارد، نشانهی وجود حیات است؛ چرا که حیات ما بر زمین نیز وابسته به درختان است. تاریکی بهتنهایی توان رشد ندارد و برای رشد کردن، ناگزیر است خود را به درخت پیوند بزند. نیروهای منفی میتوانند از راه ضربهزدن و آسیبرساندن رشد کنند، و هر شاخهای میتواند نمود خیر یا شر باشد.
اگر به ساختار سیستم عصبی انسان نگاه کنیم، درمییابیم که شباهت بسیاری به درخت دارد. در همهی ابعاد زندگی نیز رشد ضروری است؛ همانگونه که یک درخت زمانی تنومند میشود که ریشهای قوی و سالم داشته باشد.
استاد امین در ادامه به موضوع «تعادل» اشاره میکنند. اگر به ریشهی یک درخت آب بیش از اندازه بدهیم، ریشه دیگر در خاک پیشروی نمیکند و در همانجا میماند و نیازی به نفوذ در عمق خاک نمیبیند. همین امر سبب میشود درخت میوهی کمتری بدهد.
انسان نیز برای رشد صحیح باید هم «محبت» و هم «دانش» را دریافت کند؛ آب، نماد محبت است و نور، نماد علم و دانش. ارتباطات زائد و بیهوده را باید با «هرس کردن» حذف کرد. اگر به یک رهجو بیش از اندازه انرژی بدهیم، ممکن است فاسد شود و از بین برود، و اگر بیتوجهی کنیم، مانند درختی خشک خواهد شد. خواستههای ما باید متعادل و متقارن باشند و شاخههای درخت، نماد همین خواستهها هستند.
«مدل درخت» الگویی بسیار مهم در زندگی ماست. خواستههای نامعقول باید هرس شوند. انسان باید چندبُعدی باشد و «منیت» را کنار بگذارد. حتی تصور اینکه «من انسان خوبی هستم» میتواند بهخودیخود اشتباه باشد. انسانِ خوب اگر خطایی مرتکب شود، عذرخواهی میکند. جهانبینی را نیز باید با تمام وجود باور کرد، نه فقط در گفتار.
اگر با روش درست حرکت کنیم، میتوانیم در مدتی نهچندان طولانی درخت وجود خود را هرس کنیم، ریشهها را اصلاح نماییم و این اصلاح را در خود و فرزندانمان مشاهده کنیم. باید بیاموزیم که با کمترین امکانات، بیشترین میوه را بدست آوریم.
- تعداد بازدید از این مطلب :
82