گروه خانواده- این جشن‌ها تمرین شکرگزای است

اولین جلسه از دوره اول جشن هفته ایجنت و مرزبان همسفران کنگره‌۶۰ نمایندگی دزفول به استادی ایجنت همسفر زهره، نگهبانی مرزبان همسفر لیلا و دبیری مرزبان همسفر لیلا با دستور جلسه«هفته ایجنت و مرزبان» روز پنج‌شنبه ۳ مهرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

شاکر خداوند هستم که در این جایگاه قرار گرفتم تا آموزش بگیرم. واقعاً وقتی که آدم به علت بهانه‌ای از کنگره دور می‌ماند شاید آن موقع بهتر قدر آن نعمتی که خداوند به او داده را می‌داند و من از این بابت شاکر خداوند هستم. ابتدا هفته سایت را تبریک می‌گویم به همه خدمتگزاران سایت کنگره و همه شعب کنگره علی الخصوص شعبه دزفول چه در بخش مسافران و چه در بخش همسفران که پشت پرده واقعاً نهایت تلاششان را می‌کنند که آن پیام امید و رهایی و درمان اعتیاد را به جهانیان برسانند. ان‌شاءالله که خدا به همه قوت و سلامتی بدهد و مبارک باشد این هفته بر همه عزیزان.

هفته گذشته جشن هفته ایجنت و مرزبان را داشتیم. تبریک می‌گویم خدمت ایجنت مسافران و مرزبانان خوبشان، همچنین دریافت شالشان را هم تبریک می‌گویم. ان‌شاءالله که بتوانند از برکات خدمتشان در زندگی‌شان نهایت استفاده را ببرند و بتوانند خدمتگزاران خوبی باشند برای عزیزانی که با دل شکسته و ناامیدی وارد می‌شوند. طبق رسم کنگره قاعدتاً هفته گذشته ما جشن گروه همسفران را باید برگزار می‌کردیم، متاسفانه شرایط مهیا نبود. ممنونم از مسافر پژمان که اجازه دادند امروز در خدمت شما باشم. تبریک می‌گویم به مرزبان‌های همسفران دزفول و به همه همسفران و خدمتگزاران مرزبانی سراسر کشور؛ همه این عزیزان به یکدیگر کمک می‌کنند تا یک نفر به رهایی برسد.

طی ۲۶ سال در کنگره، بالغ بر ۱۵۰ هزار نفر به رهایی رسیده‌اند. این عدد و رقم برای هر کسی که روی این صندلی‌ها نشسته جای تأمل دارد که چگونه سیستمی است؟ می‌دانیم که کنگره یک سازمان کاملاً مردمی است، که هیچ گونه حمایتی خارج از این درها به آن نمی‌شود و تمام هزینه‌ها  از داخل تأمین می‌شود و در این ۲۶ سال توانسته است خودش را حفظ کند و سر پا نگه دارد و سال به سال قدرتمندتر از پیش باشد. به قول آقای مهندس ۲۶ سال پیش پرونده اعتیاد را بستیم و خیلی مسائل بزرگ‌تر و عظیم‌تر در کنگره اتفاق می‌افتد.

درمان بیماری‌هایی که دنیا از درمان آن‌ها عاجز است و همین‌طور درمان سیگار و اضافه وزن. همه این‌ها به راحتی و بدون هیچ سختی دارد اتفاق می‌افتد. قطعاً پشت پرده همه این‌ها|، یک فکر مهندسی شده است؛ یک نگاه الهی و یک بخشش بزرگی است. کسی که شاید می‌توانست ۲۶ سال قبل، بعد از این‌که توانست به این متد دست پیدا کند برود و زندگی‌اش را در پیش بگیرد؛ اما ایستاد و مقاومت کرد تا این پیام درمان و رهایی را به گوش همه برساند. برای همین وقتی این جشن‌ها برگزار می‌شود، من باید با خودم فکر کنم که چه کسانی دارند به من خدمت می‌کنند. کسانی که قبل از ما می‌آیند و بعد از ما می‌روند. این نظم، آرامش و این امنیتی که وجود دارد تماماً حاصل زحمات این عزیزان است.  بدون هیچ چشم داشتی به ما خدمت می‌کنند و هیچ تمنایی از ما ندارند. به همین دلیل جشن‌ها برای این عزیزان در نظر گرفته شده است تا از آن‌ها تشکر کنیم و هدف چیزی فراتر از دادن یک پاکت به این عزیزان است.

بعد از مدتی انسان ممکن است دچار فراموشی شود؛ شاید ۹ سال قبل خودم را فراموش کرده باشم که با چه حالی، با آغوش باز و بدون هیچ خواسته‌ای مرا پذیرفتند و امروز با این حال خوب اینجا هستم. ان‌شاءالله هیچ‌گاه فراموش نکنم چه خدمتی به من شده و شاکر باشم. این جشن‌ها تمرین شکرگزاری است. همه این مناسبت‌ها، چه هفته دیده‌بان، هفته راهنما یا هفته همسفر و هفته ایجنت و مرزبان‌ها به نوعی آموزش شکرگزاری است. بر همه ما واجب و ضروری است که این زحمات را ببینیم و آن‌طور که شایسته این عزیزان است از آن‌ها تقدیر کنیم اگر خوبی‌‌های دیگران را ببینیم، درهای رحمت به روی ما باز می‌شود و قطعاً خوبی‌های ما را هم دیگران خواهند دید. ان‌شاءالله که همه سفر اولی‌ها به رهایی برسند و سفر دومی‌ها هم بتوانند توفیق خدمت را به دست بیاورند و همگی بتوانیم در کنار همدیگر برای پیشبرد اهداف کنگره تلاش کنیم.

در ادامه تصاویری از برگزاری جشن و تقدیر از ایجنت و مرزبانان

تایپیست: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون اول)
عکاس: همسفر مریم بابادی رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون اول) و همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دزفول