گروه خانواده_ سایه سنگین اعتیاد

امروز اینجا هستم تا به عنوان یک همسفر، از دل تجربه‌هایم بگویم؛ تجربه‌هایی که پر بود از نگرانی، ناامیدی و در عین حال سرشار از صبر، عشق و در نهایت امید به رهایی. زمانی سایه سنگین اعتیاد نه تنها بر زندگی مسافرم بلکه بر تمام ارکان خانواده‌ام سنگینی می‌کرد. روزها و شب‌هایی که با اضطراب و ترس از آینده می‌گذشت، لحظاتی که حس می‌کردم تمام تلاش‌هایم بی‌نتیجه است و هیچ راهی برای خروج از این وضعیت وجود ندارد. شاید بسیاری از شما همسفران، این حس درماندگی را تجربه کرده باشید؛ جایی که از دستتان کاری برنمی‌آید و عزیزتان را در چنگال بیماری می‌بینید. فکر می‌کردیم پایان زندگی مشترک و خانواده‌مان فرا رسیده است.

با ورود مسافرم به کنگره۶۰، من نیز به عنوان همسفر با تردید و کمی بی‌باوری وارد این مسیر شدم؛ اما دیری نگذشت که در کنار مسافرم خود نیز درگیر آموزش‌ها و جهان‌بینی کنگره شدم. در اینجا بود که آموختم اعتیاد، بیماری است و نه ضعف اخلاق یا اراده. این درک اولین گام برای تغییر نگاه و شروع مسیر درمان بود؛ نه فقط برای مسافرم بلکه برای خودم.

به عنوان یک همسفر وظیفه داشتم که بال پرواز مسافرم باشم، نه باری بر دوش او. کنگره به من آموخت که چگونه با او رفتار کنم، چگونه از او حمایت کنم بدون این‌که مداخله‌گر یا تخریب‌گر باشم. آموختم که نقش همسفر نه تنها مراقبت و دلسوزی، بلکه مهم‌تر از آن رشد و آگاهی خود همسفر است.

هر چه‌قدر من آگاه‌تر و قوی‌تر می‌شدم مسافرم نیز با آرامش و قدرت بیشتری مسیر درمان را طی می‌کرد. سفری پر از چالش بود. لحظاتی بود که خسته می‌شدم، ناامید می‌شدم؛ اما با حضور در جلسات همسفران، شنیدن تجربیات دیگران و راهنمایی‌های راهنمای عزیزم، دوباره توان و امید پیدا می‌کردم. دیدن مسافرانی که رها شده بودند، بهترین مشوق برای ادامه مسیر بود. مشاهده می‌کردم که چگونه متد DST و آموزش‌های جهان‌بینی، نه تنها جسم مسافرم را احیا می‌کند، بلکه روح و روان او را نیز التیام می‌بخشد.

امروز با قلبی سرشار از شکرگزاری، شاهد رهایی و بازگشت مسافرم به زندگی هستم. نه تنها او به دنیای سلامتی و آرامش بازگشته، بلکه زندگی من و تمام اعضای خانواده‌ام نیز متحول شده است. کنگره۶۰ به ما آموخت که چگونه دوباره به هم اعتماد کنیم، چگونه با عشق و احترام در کنار هم زندگی کنیم و چگونه آینده‌ای روشن را با هم بسازیم.

پیام من به همه همسفران عزیز این است: شما تنها نیستید. قدرت شما در صبر و آگاهی شماست. صبور باشید، آموزش‌ها را جدی بگیرید و بدانید که حضور شما مهم‌ترین عامل برای موفقیت مسافرتان است. بال پرواز مسافر باشید، نه باری بر دوش او و بدانید که پایان این سفر، شیرین‌ترین پاداش برای شما و عزیزانتان خواهد بود.

از همه خدمتگزاران کنگره۶۰، از بنیان محترم کنگره آقای مهندس دژاکام، راهنمای عزیزم و همه همسفران و مسافران که در این مسیر همراه ما بودند صمیمانه سپاسگزارم. امیدوارم سخنان من بتواند تلنگری از امید و انگیزه برای همه شما عزیزان باشد.

نویسنده: همسفر فریبا
ویرایش و ارسال: همسفر معصومه دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی لواسان