خاطرات تلخ اعتیاد را در صندوقچه زندگی گذاشتم.

پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگریست

در روز جمعه ۲۸ شهریور ماه ۱۴۰۴ همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم و مسافر حمزه رهجوی راهنما مسافر محمد وارد مرحله دوم جهان‌بینی شدند و با دستان پر توان آقای مهندس رهایی را دریافت کردند.

عرض تبریک خدمت همسفر سکینه و مسافر حمزه و خدا قوت خدمت راهنما همسفر مریم و راهنما مسافر محمد به امید رهایی تمامی سفر اولی‌ها.

هان مشو نومید؛ چون واقف نه‌ای از سر غیب
باشد اندر پرده بازی‌های پنهان غم مخور.

وقتی قدرت مطلق انسان را خلق کرد او را بر سر یک دو راهی قرار داد« فَالْهَمَهٰا فُجورِهٰا وَ تَقْوٰاهٰا» یک راه فسق و فجور، راه دیگر تقوا و الهام و به انسان اختیار داد تا خود مسیر درست را انتخاب کند حال، در این سیر تکاملی برخی از ما انسان‌ها از مسیر اصلی؛ یعنی همان صراط مستقیم در اثر انتخاب‌های اشتباه و تبعیت از نفس اماره و نیروهای بازدارنده خارج می‌شویم و مشکلات فراوانی برای خود و دیگران به‌وجود می‌آوریم و ما که جانشین خداوند در روی زمین هستیم خودمان را به پایین‌ترین مرحله تنزل می‌دهیم ما هم از جمله این افراد بودیم که با انتخاب اشتباه در مسیر تاریکی قرار گرفتیم و سال‌ها خودمان را از نور عشق و محبت محروم کردیم؛ اما با رشد یک نقطه روشن در دل تاریکی که آن عنایت خداوند بود آن نور در دل تاریکی کامل شد و پس از یک سال سفر در مسیر نور، مرحله اول سفر مسافرم در تاریخ ۱۴۰۴/۶/۲۸ کامل شد و به لطف خداوند مهربان و با دستان پر مهر جناب مهندس وارد مرحله دوم جهان‌بینی شدیم. چه‌قدر زیباست حس رهایی، حس پرواز از تاریکی به نور، از ناامیدی به امید، از ترس به شجاعت، از قهر به مهر و از کفر به ایمان.

روزی که وارد پارک طالقانی شدیم تمام لحظات برایم لذت‌بخش بود من تمام خاطرات تلخ، سختی‌ها، بی‌مهری‌ها و تازیانه‌های ناشی از اعتیاد مسافرم را در صندوقچه‌ای گذاشته‌ام که؛ باید از آن‌ها درس گرفت و اکنون برای حال باید زندگی کرد تا فرصت‌های از دست رفته را جبران کرد. خدا را شکر که از پایین‌ترین نقطه به بالاترین نقطه آرام‌آرام صعود کردیم این عالی است؛ ولی؛ باید با کار کردن روی جهان‌بینی به ساختن خودمان ادامه بدهیم تا این رهایی مستدام باشد. این رهایی قبل از هر چیز حاصل عنایت خداوند مهربان است و در کنار آن نتیجه زحمات و خون دل خوردن‌های آقای مهندس دژاکام می‌باشد که با ذهن توانای خود مسیر پر نور کنگره را بنیان نهادند و هم‌چنین خانواده فداکار ایشان که مرهم و تکیه‌گاه انسان‌های دردمند شده‌اند. من از راهنمای مهربان خودم خانم مریم عزیز سپاسگزارم که در روز رهایی هر لحظه انرژی فراوانی به من و مسافرم بخشیدند هم‌چنین قدردان راهنمای مسافرم آقا محمد می‌باشم که نمونه یک انسان کامل به شمار می‌آیند امیدوارم که برکات خدمت‌های خالصانه آن‌ها در زندگیشان پرنور بدرخشد و خداوند مهربان همه ما را در مسیر صراط مستقیم و عشق و محبت که غایت آفرینش می‌باشد. ثابت‌قدم نگاه دارد.

نویسنده: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر سکینه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون دوم)
ویرایش: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زهرا(لژیون سوم) دبیر دوم سایت
ارسال: همسفر منیژه رهجوی راهنما همسفر منیره( لژیون ششم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی اسلامشهر