بنام قدرت مطلق الله
معلم به من میآموزد که درختان همیشه ایستادهاند و در مقابل طوفان سر خم نمیکنند و تو نیز باید اینگونه باشی.
درسهایی که میگیری باید از قوه به فعل در بیاوری. در این مسیر پستیها و بلندیهائی وجود دارد که باید در مقابل آنها سر خم نکنی و به مسیر خود ادامه بدهی.
به من گوشزد میکند که در کنگره برای رسیدن به این هدف باید از جهان بینی استفاده کنم.
جهان بینی درس چگونه زیستن است و به من یاد میدهد چگونه با مشکلات روبرو بشوم و با آنها بجنگم و تمام خواستههای خودم را به اجرا در بیاورم. در مسیر اجرای آن قدم بگذارم. جهانبینی درس درست زندگی کردن و هدفمند بودن برای من است تا یاد بگیرم که به دیگران مهر بورزم و نمونه بارز این مهر ورزیدن خدمتگزاران کنگره هستند، کسانی که خویش خویشتن من هستند.
خویش خویشتن کسانی هستند که در جهانهای موازی اثر مهر و محبت جاودان در من میگذارند. راهنماها و خدمتگزاران کنگره نماد والای این خویشاوندی میباشند، تا من درس ایستادگی را بیاموزم.
کلام آخر، برداشت من این است که ایستادگی در مقابل دو نیروی منفی و مثبت وجود دارد. من باید یاد بگیرم در مقابل خواستههای منفی ایستاده باشم اما در مقابل نیروهای مکمل همانند راهنما و خویشانم ایستادگی نکنم.
بلکه با وی دست در دست و هم مسیر باشم.
برداشت: مسافر محمد لژیون5
تایپ و ویراستاری و ارسال: مسافر مجید لژیون7
سایت: امید
- تعداد بازدید از این مطلب :
1456