هر بار که به سایت کنگره ۶۰ سر می‌زدم انگار به جلسه‌ای زنده و پر انرژی قدم می‌گذاشتم.

سلام دوستان سجاد هستم مسافر
نخستین بار اسفند ماه ۱۴۰۳ با کنگره آشنا شدم. ذهنم پر از تردید و پرسش بود به دلیل تعطیلات نوروز سفر درمانی‌ام رسماً از ۲۹ فروردین ۱۴۰۴ آغاز شد، روزی که برای من آغاز راهی تازه و ناشناخته بود. اوایل سفر ذهنم پر از سوال‌های بی‌پایان بود که آیا من واقعاً می‌توانم از دام اعتیاد رها شوم!؟
آیا کنگره به درد من می‌خورد؟ هر لحظه با این سوال‌ها موجی در ذهن من بالا می‌گرفت و گاهی هم مرا می‌ترساند. در همان هفته‌های پرتردید وارد سایت کنگره ۶۰ شدم، مطالبی که از سایت خواندم مرا دلگرم کرد و کنگره برایم تبدیل به پناهگاهی امن شد. مطالب جهان‌بینی را که می‌خواندم حس کردم کسی دستم را گرفته و راه را نشانم می‌دهد. دلنوشته‌های مسافران برایم مثل چراغی بود  که می‌گفت تو تنها نیستی، خواندن این مطالب همزمان جرقه امید را در دلم روشن می‌کرد فهمیدم که اگر آنها توانستند پس من هم می‌توانم . هر بار که به سایت کنگره ۶۰ سر می‌زدم انگار به جلسه‌ای زنده و پر انرژی قدم می‌گذاشتم حتی روزهایی که نتوانستم به نمایندگی بروم با خواندن مطالب سایت باعث شد پیوند من با کنگره قطع نشود .
امروز که چند ماه از آغاز سفرم می‌گذرد می‌بینم چگونه سایت کنگره به من انرژی داده است، از مقاله‌های آموزشی تا گزارش‌های ورزشی و حتی عکس‌های اعضا در حال خدمت کردن، همه این‌ها الهام بخش بودند. به کمک همین مطالب توانستم نگرش تازه‌ای پیدا کنم و امید را در دل خود زنده نگه دارم. هفته سایت برای من فرصتی است تا از ته دل از تمام کسانی که این پایگاه ارزشمند را در کنگره ۶۰ زنده و پویا نگاه می‌دارند سپاسگزاری کنم، از افرادی که بی نام و بی‌ادعا وقت می‌گذارند تا این دریای دانش و محبت همیشه در دسترس ما باشد. شاید بسیاری از آنها را هرگز از نزدیک نبینم اما می‌دانم که تلاشهایشان چه تاثیری در زندگی من و هزاران نفر در بیرون از کنگره گذاشته است. امروز می‌توانم با صدای پر از امید بگویم سایت کنگره ۶۰ فقط یک صفحه اینترنتی نیست بلکه پلی است میان دل‌های ما و نوری که راه رهایی را نشانمان می‌دهد.
در پایان به عنوان یک عضو کوچک از خانواده بزرگ کنگره ۶۰ به ویژه نمایندگی شادآباد و لژیون ۲۳ از همه شما عزیزانی که این خانه مجازی را با عشق و فداکاری روشن نگاه داشته‌اید سپاسگزارم و امیدوارم بتوانم در ادامه سفرم مثل شما عزیزان خدمتگزار دیگران باشم و این چراغ امید را برای کسانی که تازه قدم در این مسیر می‌گذارند روشن نگه دارم.
با عشق و احترام
مسافر سجاد لژیون ۲۳

تایپ و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد