استاد امین در ابتدای سیدی فرمودند: من مفهوم منیت را در ذهن و عقل خودم به شکل تعریف درآورده بودم؛ ولی اینکه در قلب من باز شود، حدود بیست و دو سال طول کشید و سپس به دل من وارد شد. خیلی وقتها انسانها مفاهیم را در ذهن و عقل خودشان میآموزند؛ اما در دلشان هنوز راه باز نکرده است و دانستن این موضوع کمک زیادی به انسان میکند. بایستی بدانیم جایی که منیت وجود ندارد تعادل شکل گرفته است و آموختن این مطلب نیاز به تلاش زیادی دارد و تا زمانی که منیت درست نشود این اتفاق نمیافتد.
گاهی اوقات چیزی را در فکر و ذهن خودمان یاد گرفتهایم؛ اما در دلمان هنوز جایگزین نشده است. زمانی که به هستی نگاه میکنیم مدلها یکسان است، تکرار میشود و این بسیار شگفتانگیز است. وقتی به سیستم عصبی نگاه میکنیم شبیه به یک درخت میباشد. در کل، مدل کیهان مدل درخت است؛ پس درخت مدلی است که نقشه کیهان بر اساس آن ساخته شده و از این مدل برای جهان هستی استفاده میکنیم.
حیات با درختان، کره زمین و سلولهای عصبی بهوجود میآید و ما از این مدل برای شناخت جهانبینی خود استفاده میکنیم. در جهانبینی مبحثی به نام پیوندهای نامیمون داریم؛ به این صورت که نیروهای منفی برای رشد خودشان را به یک انسان پیوند میزنند. زمانی که به چیزی میاندیشیم، از ما انرژی جذب میکند. هر نوع ضربهای که به ما وارد میشود، اگر دانش آن را داشته باشیم، میتوانیم آن زخم را درمان کنیم و قویتر از قبل شویم.
همانطور که آقای مهندس در مثالی بیان نمودند؛ ما انسان را از خاک آفریدیم، پس خواسته نهایی این بوده که انسان بتواند در قالب فیزیک پا به حیات بگذارد. درختی خوب است که شاخههایش به صورت متقارن رشد کند؛ زیرا میتواند بیشترین نور را از خورشید دریافت نماید که همان نور علم و دانش است و آب هم همان محبتی است که از خاک باید دریافت کند. حال یک انسان هم برای اینکه رشد نماید بایستی علم و محبت را دریافت کند.
انسانی که به یک شاخه متمایل باشد، تولید و خروجی ندارد و زمانی که در هر جهت هرس شد میوه و محصول میدهد. راهنما نباید بیش از اندازه به رهجو محبت کند و انرژی زیادی به او بدهد؛ چراکه فاسد و سست میشود. پس درخت مدل مهمی است، شاخههای درخت، خواستههای انسان هستند که در هر جهتی میرویند. بایستی خواستههای نامعقول را هرس کرد و آنها را متقارن نمود. انسانهایی که در سختی بزرگ شدهاند، ریشههای آنها آب را پیدا کرده است. اگر ما درخت خودمان را خوب پرورش نداده باشیم، میتوانیم آن درخت را مانند روش DST، ذرهذره هرس کنیم و ریشههای آن را دوباره اصلاح نماییم. در نهایت به نقطهای خواهیم رسید که میتوانیم از کمترین امکانات بیشترین محصول و میوه را تولید کنیم و هر چقدر به این مدل نزدیکتر شویم در تعادل بهتری قرار داریم.
منبع: سیدی هرس (جانشین بنیان کنگره۶۰: استاد امین دژاکام)
نویسنده: مرزبان همسفر ملیحه
ارسال: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر امیره (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دکتر علیرضا
- تعداد بازدید از این مطلب :
269