نقش پنهان اما پررنگ،دستیار دیده بان در آیینه خدمت

«کنگره 60 همواره بر پایه‌ آموزش، محبت و خدمت استوار بوده است و دیده‌بانان، ستون‌های اصلی این ساختار ارزشمند به شمار می‌آیند. دستیاران دیده‌بان نیز با عشق و مسئولیت‌پذیری، یاری‌رسان در حفظ نظم، انتقال تجربه و پشتیبانی از این جایگاه هستند. در این گفت‌وگو، در( هفته ایجنت و مرزبان) پای صحبت یکی از دستیاران دیده‌بان می‌نشینیم تا بیشتر با مسیر خدمت، تجربیات و نگاه او به جهان‌بینی کنگره آشنا شویم.»

لطفا به رسم کنگره خودتان را معرفی کنید؟
 

سلام دوستان، سعید هستم یک مسافر.
۲۰ سال تخریب با آنتی‌ایکس شیشه و کراک داشتم و به مدت ۱۰ ماه با روش درمان DST و داروی درمان شربت OT سفر کردم. راهنمای عزیزم جناب آقای علیرضا زرکش دیده بان محترم بودند. رشته ورزشی‌ پیاده‌روی و طناب‌کشی است. اکنون ۱۱ سال است که به رهایی رسیده‌ام.
همچنین من مسافر سیگار هم هستم. راهنمایم جناب آقای مازیار اعرابی بوده‌اند و در این زمینه نیز ۱۱ سال است که آزاد و رها هستم.

1- شعبه زالپارس را چگونه دیدید و چه پیشنهادی برای ارتقای این شعبه دارید؟
 

شعبه زالپارس در واقع از دل پالایشگاه نفت زالپارس به دنیا آمد و توسط دیدبان محترم، آقای مهدی سنچولی راه‌اندازی شد. افرادی که این شعبه را بنا کردند، انسان‌هایی بودند که سختی‌های بسیاری را تجربه کرده و در تاریکی‌های عمیق اعتیاد قرار داشتند، اما فرصت پیدا کردند تا رها شوند و زندگی تازه‌ای را آغاز کنند.
به نظر من شعبه زالپارس ظرفیت پیشرفت بسیار بالایی دارد، هم به دلیل موقعیت مکانی‌اش و هم امکاناتی که دیدبان محترم در اختیار کنگره و اعضای این نمایندگی گذاشته‌اند. بنابراین اعضای نمایندگی زالپارس باید قدر این موقعیت ویژه را بدانند؛ چراکه چنین شرایطی در همه نمایندگی‌ها فراهم نیست. من از نزدیک دیدم که زمین، مصالح ساختمانی و حتی منابع مالی در اختیارشان قرار گرفته است. البته در کنگره ۶۰ ساخت و پیشرفت نمایندگی‌ها همیشه با مشارکت همه اعضا انجام می‌شود، چراکه کنگره فردمحور نیست و لذت خدمت هم در همین است که هیچ‌کس به تنهایی کار را پیش نمی‌برد.
وقتی به زالپارس رفتم، نظم و انضباط خوبی را مشاهده کردم. همچنین ساختمان جدیدی که در آنجا در حال ساخت است، با تلاش راهنماها و اعضا پیش می‌رود. مطمئنم این نمایندگی آینده درخشانی خواهد داشت و از دل آن، نمایندگی‌های دیگری نیز متولد می‌شوند. افراد دردمند زیادی وارد آن خواهند شد، به درمان خواهند رسید و از آموزش‌های ارزشمند کنگره بهره‌مند می‌شوند. ان‌شاءالله برکت این تلاش‌ها به زندگی همه خدمتگزارانی که امروز زحمت می‌کشند، باز خواهد گشت.
توصیه من این است که اعضا همیشه به حرمت‌ها و قوانین پایبند باشند. در کنگره ۶۰، هر فردی تا زمانی که قوانین و حرمت‌ها را رعایت کند، نه خودش آسیب می‌بیند و نه به دیگران آسیب می‌رساند. شرایط امروز زالپارس شرایط بسیار خوبی است، اما با رعایت همین اصول می‌تواند هر روز بهتر و بهتر شود.

2- در هفته ایجنت و مرزبان هستیم؛ با توجه به تجربه حضرت‌عالی، چگونه می‌توانیم از ایجنت و مرزبان تقدیر کنیم؟
 

روش تقدیر و تشکر در کنگره ۶۰ مشخص است، اما از آنجایی که جایگاه ایجنتی و مرزبانی جایگاهی ویژه است، تقدیر از این عزیزان اهمیت خاصی دارد. حقیقتاً مرزبان‌ها بار اجرایی نمایندگی‌ها را به دوش می‌کشند و ایجنت نیز وظیفه نظارت و ارتباط نمایندگی با دیده‌بانان و راهنمایی مرزبان‌ها را بر عهده دارد. بنابراین طبیعی است که این عزیزان نسبت به سایر جایگاه‌ها در کنگره تحت فشار بیشتری باشند و وقت، انرژی، توان جسمی، ذهنی و روانی بیشتری صرف خدمت می‌کنند.
به همین دلیل لازم است به بهترین شکل ممکن از آن‌ها تقدیر و تشکر شود. در کنگره ۶۰ رسم است که این قدردانی با پاکت انجام می‌شود؛ حالا هرکس بنا به شرایط مالی خودش، اگر توان بیشتری دارد مبلغ بیشتری می‌گذارد و اگر شرایط محدودتری دارد به همان اندازه‌ای که می‌تواند مشارکت می‌کند. مهم نیت و دل‌سپردگی در این کار است.
در عین حال باید یادمان باشد بهترین نوع تشکر، اطاعت‌پذیری و همکاری با ایجنت و مرزبان‌هاست. یعنی اینکه گوش به فرمان این عزیزان باشیم تا آن‌ها بتوانند با آرامش بیشتری خدمت کنند و وظایف‌شان را در بهترین شکل ممکن به انجام برسانند.

3- یک خدمتگزار در هر جایگاه چگونه می‌تواند عشق و مهربانی را در کنگره ترویج کند؟

یکی از وادی‌های بسیار زیبا، وادی چهاردهم است؛ وادی عشق و محبت که آقای مهندس به زیبایی مسیر آن را برای ما روشن کرده‌اند. بهترین راه برای ترویج عشق و مهربانی در کنگره این است که هر کدام از ما گذشته خودمان را به یاد بیاوریم؛ روزی که برای اولین بار قدم به کنگره گذاشتیم، پر از اضطراب، ترس، نگرانی و دلهره بودیم و نمی‌دانستیم چه آینده‌ای در انتظارمان است. شاید در اوج تاریکی و ناامیدی به کنگره آمدیم.
در همان روزها، یک فرد – فارغ از جایگاهش، چه مرزبان بود، چه راهنمای تازه‌واردین یا یک راهنما – با یک نگاه پرمحبت، یک لبخند، یک آغوش گرم یا یک دست یاری گر توانست به ما امید بدهد و باعث شود روی همان صندلی بمانیم و مسیر درمان را ادامه دهیم. همین محبت، همان لحظه در وجود ما ریشه می‌زند، شاخه و برگ پیدا می‌کند و تبدیل به عشقی می‌شود که ما هم به دیگران منتقل می‌کنیم. این ویژگی هستی است؛ آنچه را که دریافت می‌کنیم، دوست داریم به دیگران هم ببخشیم.
کنگره ۶۰ بر پایه همین عشق و محبت بنا شده است. هر خدمتی که اینجا انجام می‌شود، بدون چشم‌داشت و بدون هیچ انتظار مالی است. یک خدمتگزار، خواه مرزبان باشد، خواه راهنما یا حتی یک عضو ساده، عشق و محبتی که روزی دریافت کرده را به دیگران هدیه می‌دهد و این‌گونه دایره‌ی عشق بزرگ‌تر و شعاع آن گسترده‌تر می‌شود.
ما در کنگره یک مثلث داریم به نام عقل، عشق و ایمان. هر کسی که در هر جایگاهی خدمت می‌کند، اگر این مثلث را اجرایی کند، بسیاری از مشکلاتش حل خواهد شد. یعنی تصمیماتش را با عقل بگیرد، نه صرفاً بر اساس احساسات؛ ایمان داشته باشد به آموزش‌ها، به روش درمان، به جایگاهی که در آن خدمت می‌کند و به زمانی که در آن قرار گرفته است؛ و در نهایت با عشق کار کند. این سه ضلع وقتی کنار هم قرار می‌گیرند، به انسان کمک می‌کنند تا از عمق تاریکی‌ها به اوج روشنایی برسد.
و اما این یعنی چه؟ یعنی اینکه شما می‌توانید به واسطه رفتاری که دارید و کلامی که به کار می‌برید، با عشق و محبت انسانی را جذب کنید؛ کاری کنید که روی صندلی بماند و مجذوب این آموزش‌ها شود. و برعکس، اگر برخوردی تند و احساسی داشته باشید، ممکن است باعث فراری شدن او از کنگره شوید. در چنین حالتی شاید دیگر هیچ‌وقت او را نبینید و او به سمت نابودی برود؛ نابودی‌ای که مستقیم خودش و غیرمستقیم خانواده و حتی چندین نفر دیگر را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
از سوی دیگر، همین رفتار عاشقانه و محبت‌آمیز شما می‌تواند انسانی را جذب کند تا به درمان برسد. در این صورت، مستقیم خودش و غیرمستقیم اعضای خانواده‌اش به سلامت جسمی و روانی دست پیدا می‌کنند. شاید همان فرد بعدها خدمتگزار یا راهنما شود و انسان‌های دردمند بسیاری را به درمان برساند. آن‌وقت شما در تک‌تک لحظات روشنایی، در شادی رهایی‌ها و در به ثمر رسیدن این انسان‌ها، شریک هستید؛ شریکی در عشق، محبت و ساختن دنیایی عاری از اعتیاد.

4- چگونه وقتتان را تنظیم می‌کنید و خدمت کردن در جایگاه‌ شما چه حس و لذتی دارد؟
 

من بارها به دوستان گفته‌ام که همان‌طور که آقای مهندس تأکید کرده‌اند، اولویت در زندگی خانواده و کار و کسب درآمد است و پس از آن کنگره. باید به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی کنیم که هم به خانواده برسیم، هم درآمدمان را تأمین کنیم و بعد در جایگاه‌ها خدمت کنیم. چون اگر کسی درآمد نداشته باشد و درگیر مشکلات مالی باشد، قطعاً نمی‌تواند خدمت مفیدی ارائه دهد؛ نه برای خودش و نه برای دیگران.
یکی از آموزش‌های کنگره ۶۰ در لژیون‌ها و جلسات این است که یاد بگیریم هم به خانواده توجه داشته باشیم، هم کارمان را پیگیری کنیم و هم در خدمت‌ها حاضر باشیم. به واسطه همین آموزش‌ها توانسته‌ام کارم را مدیریت کنم، به خانواده برسم و در جایگاه‌ها خدمت کنم، بدون اینکه به کار یا خانواده‌ام لطمه‌ای وارد شود.
اما در مورد لذت خدمت باید بگویم واضح است؛ اگر کسی از خدمت لذت و حس خوب نگیرد، ادامه نخواهد داد. قطعاً کسانی که سال‌ها در جایگاهی خدمت می‌کنند، همان لذت و انرژی مثبت خدمت است که آن‌ها را ماندگار کرده و باعث شده ادامه بدهند.

سخن آخر
 

سخن پایانی من این است که طبق آموزش‌های کنگره و تجربه‌ای که خودم به دست آوردم، دنیا فقط خلاصه در آمدن به این حلقه و رفتن از آن نیست. انسان‌ها با شرایط متفاوتی به دنیا می‌آیند؛ یکی نابیناست، یکی فرزند ثروتمند است و امکانات زیادی دارد. اما این شرایط دائمی نیستند؛ ثروتمند بودن یا نبودن، سالم بودن یا نبودن، همه ممکن است تغییر کنند.
آنچه برای من بسیار ارزشمند است، این است که در زمانی به دنیا آمده‌ام و زندگی می‌کنم که کنگره ۶۰ وجود دارد، در کشوری هستم که بنیان‌گذار آن، جناب مهندس حسین دژاکام، حضور دارند و این فرصت را داشته‌ام که آموزش‌های ایشان را با گوش خودم بشنوم و از نزدیک ببینم. شاید چنین شرایطی هر هزار سال یک بار هم اتفاق نیفتد.
پس ما اعضای کنگره ۶۰ باید قدر لحظه به لحظه این موقعیت را بدانیم. این یک فرصت بی‌نظیر است که می‌تواند هر لحظه از دست برود. بارها از زبان آقای مهندس شنیده‌ام که به ما توصیه می‌کنند: تا می‌توانید خدمت کنید و این فرصت را از دست ندهید.
من خودم تلاش کرده‌ام تا جایی که می‌توانم خدمت کنم، هرچند می‌دانم هنوز بسیار کم است و حتی اگر ۲۴ ساعته خدمت کنم باز هم حق مطلب ادا نمی‌شود. با این حال، ایمان دارم که اگر ما بتوانیم میان خانواده، کار و کسب درآمد که همیشه اولویت اصلی هستند، جایی برای خدمت در کنگره باز کنیم، هم به آرامش بیشتری می‌رسیم و هم در پایان این سفر زمینی با خیال آسوده‌تری از این حلقه عبور خواهیم کرد.
از شما که وقت گذاشتید و به صحبت‌هایم گوش دادید سپاسگزارم. امیدوارم همه ما بتوانیم در این فرصت کوتاه، بیشترین بهره را از آموزش‌ها و خدمت در کنگره ببریم.

گروه سایت نمایندگی زالپارس

مرزبان خبری:مسافر حامد
مصاحبه کننده:مسافر رحمان از لژیون سوم
تایپ و ویراستاری:مسافر رحمان از لژیون سوم
تنظیم برای سایت:مسافر رحمان لژیون سوم