برداشت از سیدی «هَرس»
جهانبینی به ما کمک میکند تا به تعادل برسیم. گاهی اوقات انسانها مفاهیم را در ذهن و عقل خود یاد گرفتهاند؛ اما هنوز در دلهایشان جای نگرفته و دانستن این نکته بسیار کمککننده است؛ زیرا تصور «بلد بودن»، میتواند بسیار خطرناک باشد.
وقتی کسی فکر میکند «من انسان خوبی هستم»، در واقع ممکن است او «انسان بدی» باشد. انسان بد، کسی است که فکر میکند خوب و انسان خوب کسی است که همواره احتمال میدهد که بلد نیست و ممکن است اشتباه کند. انسانهای دانا و خوب، همیشه این احتمال را میدهند که هنوز راه زیادی برای یادگیری دارند.
در هستی، مدلها مشابه یکدیگرند، حیاتِ روی زمین با درختان شکل گرفته و سلولهای عصبی نیز به همین شیوه ساخته شدهاند و برای شناخت جهانبینی، میتوانیم از این مدلها بهره ببریم.
یک درخت برای داشتن محصولی بهتر و باکیفیتتر، نیاز به هَرس داشته و شاخههایش باید متقارن باشند.
شاخههای درخت، مانند خواستههای انسان است که ممکن است در هر جهتی رشد کنند. خواستههای نامعقول باید هَرس شوند. خواستهها باید متقارن و متوازن بوده و انسان با تلاش میتواند چند بُعدی باشد.
ریشهها به دنبال آب میگردند و آب را مییابند. بنابراین انسانهایی که در سختی بزرگ شدهاند؛ یعنی ریشههایشان در حرکت بوده و به دنبال آب گشته، به همین دلیل، رشد کردهاند. وقتی گفته میشود: «انسان با اصل و نسب»؛ یعنی انسانی که زحمت کشیده، در سختیها پرورش یافته و اکنون با آمدن طوفان هم تکان نمیخورد.
ما اگر درختمان را خوب پرورش نداده باشیم، میتوانیم با متد DST در چند سال، هم شاخههای آن را هَرس کنیم و نیز ریشههایش را اصلاح نمائیم.
در نهایت به نقطهای خواهیم رسید که با کمترین امکانات، بیشترین محصول را تولید کنیم. هر چه بیشتر به این مدل نزدیک شویم، در تعادل بیشتری قرار خواهیم گرفت.
تایپ: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) نگهبان سایت
عکاس: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول)
ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی بروجرد
- تعداد بازدید از این مطلب :
143