خدمت مرزبانی همواره با قضاوت‌های مختلف همراه است

جلسه سوم از دوره دوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ ویژه مسافران نمایندگی محمدی‌پور قم با استادی ایجنت محترم مسافر علی و نگهبانی راهنمای محترم مسافر محسن، دبیری مسافر محمدرضا با دستور جلسه «جشن هفته ایجنت و مرزبان» روز سه‌شنبه 25 شهریورماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان علی هستم یک مسافر؛ ابتدا از دبیر جلسه بابت خلاصه گزارش جلسه قبل که مربوط به سال گذشته بود، تشکر می‌کنم. همچنین از دوستانی که نوشتارها را قرائت کردند، سپاسگزارم. خدا قوت می‌گویم به مرزبانان عزیز و همه خدمت‌گزارانی که با تلاش، خدمت و آموزش، زحمت می‌کشند. ان‌شاءالله سفر اولی‌ها در مسیر درمان و سفر دومی‌های عزیز در مسیر آموزش و خدمت، موفق باشند.

از راهنمای درمانم، آقا آرش عزیز که امروز جایگاه خود را مدیون ایشان هستم، صمیمانه تشکر می‌کنم. همچنین از راهنمای خدمتم، آقای صداقت، دیده‌بان محترم که آموزش‌های زیادی از ایشان گرفته‌ام و افتخار خدمت در کنار ایشان را دارم، سپاسگزاری می‌کنم.

دستور جلسه همان‌طور که همه می‌دانند، هفته‌ی ایجنت و مرزبانی است. امیدوارم در کنار هم جلسه‌ای مفید و جشن خوبی را برگزار کنیم. زیاد صحبت نمی‌کنم و دوباره یادآور می‌شوم که موضوع دستور جلسه، هفته‌ی ایجنت و مرزبانی است.

آقای مهندس زمانی که خود به درمان و رهایی رسیدند، یک سال تمام برای راه‌اندازی و شکل‌گیری کنگره تحقیق کردند؛ به‌ویژه در مورد جایگاه‌ها و نحوه‌ی شکل‌گیری آن‌ها تا کنگره 60 بهترین و باکیفیت‌ترین شکل ممکن بتواند به فعالیت خود ادامه دهد. طبق اطلاعات من و گفته‌های دیگران، در اوایل سال‌های 1380 و 1381 جایگاه مرزبانی در شعب کنگره 60 تعریف شد؛ در آن زمان تنها دو شعبه در تهران وجود داشت و جایگاه ایجنت شعبه هنوز شکل نگرفته بود. مقام بزرگ‌تر شعبه، دیده‌بان رابط شعب بود که مسئول رسیدگی به امورات شعبه بود، اما به دلیل مشغله زیاد، به‌ندرت حضور پیدا می‌کرد؛ بنابراین در سال‌های 89 یا 90 جایگاه ایجنت شکل گرفت.

مرزبانان مسئول امور اجرایی، قوانین و حرمت‌های یک شعبه هستند. ایجنت نیز به‌عنوان راهنما در کنار مرزبانان حضور دارد و مسئول پاسخگویی به تهران و مسئولین مربوطه است. به این معنا که اگر در شعبه‌ای مشکلی به وجود آید یا مرزبانان خطا کنند، ایجنت پاسخگو خواهد بود و بی‌خبری ایجنت نشانه ضعف اوست.

همان‌طور که دبیر محترم اشاره کردند، در کنگره 60 پنج مرزبان داریم و مهم‌ترین وظیفه آن‌ها این است که ساعت 13:30 درب شعبه را باز کنند و فضایی امن و آرام برای آموزش فراهم آورند. همچنین از مرزبان‌ها و ایجنت پارک تشکر و قدردانی می‌کنم و خدمت ایشان تبریک عرض می‌کنم.

اگرچه ظاهر کار مرزبانی سخت به نظر می‌رسد، اما باید دانست که این خدمت دو وجه دارد. همان‌گونه که آقای مهندس در پیام خود اشاره کرده‌اند، خدمت مرزبانی مانند راه رفتن روی آتش است؛ یعنی سخت و چالش‌برانگیز. استاد امین نیز دریکی از سخنرانی‌های خود بیان کردند که مسئولان اجرایی باید تعادل میان محبت و رعایت قوانین را حفظ کنند. این موضوع کار را دشوار می‌کند، زیرا گاهی اوقات لازم است قوانین رعایت شود ولی ممکن است طرف مقابل ناراحت یا دلخور شود. بااین‌وجود، مسئول اجرای قوانین در شعبه، مرزبان است و نمی‌تواند قانون را زیر پا بگذارد. مثلاً ره‌جویی که بعد از ساعت 5 عصر وارد می‌شود، مرزبان موظف است از حضور او در لژیون جلوگیری کند. این قوانین از طرف تهران به ما ابلاغ‌شده و همه موظف به رعایت آن هستیم.

بنابراین خدمت مرزبانی همواره با قضاوت‌های مختلف همراه است، اما همین باعث رشد و ارتقای شخصی می‌شود. به نظر من مرزبانان بیشترین برداشت را از شرایط هر شعبه دارند، زیرا اولین نفری هستند که ساعت 1:30 ظهر کشیک می‌دهند و آخرین نفری که ساعت 8:30 شب درب شعبه را می‌بندند. آن‌ها با همه در ارتباط‌اند و به همین دلیل باید بیشترین بهره و برداشت را داشته باشند.

مرزبانان از دودسته افراد انتخاب می‌شوند: دسته اول کسانی هستند که گره‌های درونی دارند و با خدمت مرزبانی فرصت حل این گره‌ها را پیدا می‌کنند؛ دسته دوم نیز افرادی هستند که قابلیت اجرایی خوبی دارند و البته آن‌ها نیز گره‌های درونی خود را دارند. در هر دودسته، افراد آموزش می‌بینند و خدمت خود را انجام می‌دهند.

وظیفه ماست که در قالب این جشن‌ها از مرزبانان تشکر و قدردانی کنیم. باید یاد بگیریم که اگر کسی در زندگی‌مان لطفی کرد یا کاری برای ما انجام داد، یا اگر نعمتی مانند خانواده، سلامتی یا امکاناتی داریم، قدردان باشیم و از این نعمت‌ها مراقبت کنیم.

طبق فرموده آقای مهندس، قدردانی در کنگره سه روش دارد:

قدردانی زبانی: بهترین روش قدردانی این است که با زبان از خدمت‌گزاران تشکر کنیم تا متوجه شوند خدمتشان دیده می‌شود. هرچند اغلب خدمت‌گزاران دوست ندارند دیده شوند، اما گفتن خدا قوت باعث افزایش مسئولیت‌پذیری آن‌ها می‌شود.

قدردانی دلی: به معنای احترام، محبت و فرمان‌برداری است. مرزبان وقتی به من می‌گوید بیرون نایستم، سیگار نکشم یا در پارک ماشین دقت کنم، بهترین قدردانی این است که فرمان‌بردار باشم و همراه مرزبان باشم. من در ذهن خود جایگاهی به نام «دستیار مرزبان» دارم؛ ره‌جویانی که گوش‌به‌فرمان مرزبان هستند، کمک‌حال آن‌ها می‌شوند تا خدمتشان بهتر انجام شود. این عمل به خود ما نیز حس خوب و لذت می‌دهد و در کنگره 60 موجب حال خوش می‌شود.

قدردانی عملی: مانند تشکر با پاکت که آقای مهندس توضیحات مربوط به آن را داده‌اند.

همان‌طور که ذکر شد، این جشن‌ها مانند تلنگری هستند که در هر جایگاهی که هستیم، شاکر و قدردان باشیم. اگر شاکر باشیم و نعمت‌های خداوند را دوست داشته باشیم، نعمت‌های بهتر و بیشتری به سراغمان خواهد آمد؛ اما اگر قدرنشناس باشیم، حتی همین داشته‌هایمان را نیز از دست خواهیم داد.

گاهی دچار روزمرگی می‌شویم؛ مثلاً ساعت 5 عصر به کنگره می‌آییم و همه‌چیز برایمان عادی می‌شود؛ سیستم خنک‌کننده در تابستان، سیستم گرمایش در زمستان و سایر امکانات. این‌ها نباید برای ما عادی جلوه کند بلکه باید قدردان آن باشیم. حتی در منزل و خانواده خود نیز باید قدردان باشیم، زیرا افرادی به ما خدمت می‌کنند.

من بیشتر از این صحبت نمی‌کنم و جلسه را برای مشارکت باز می‌گذارم. لطفاً خودتان و گروه مرزبانی را تشویق کنید.

در ادامه تصاویری از روند برگزاری جشن ایجنت و مرزبان:

عکس: مسافر امید(لژیون چهارم)
تایپ: مسافر اصغر(لژیون ششم) مسافر هاشم (لژیون پنجم)
ویرایش: مسافر احمد (لژیون دوم) مسافر سینا (لژیون یکم)
تنظیم: مسافر هاشم (لژیون پنجم)
تهیه و ارسال: مسافر سینا (لژیون یکم)
مسافران نمایندگی محمدی پور قم