تنها چیزی که در کنگره ۶۰ جاری است پیوند محبت است

 پنجمین جلسه از دوره چهارم جشن‌های نمایندگی بنیان مشهد با نگهبانی مرزبان محترم مسافر مهدی، استادی ایجنت محترم مسافر رضا و دبیری مرزبان محترم مسافر خسرو، با دستور جلسه «هفته ایجنت و مرزبان» روز سه‌شنبه ۲۵ شهریور ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ برگزار شد.

 خلاصه سخنان استاد: 
 سلام دوستان رضا هستم یک مسافر؛ خداوند را شاکر و سپاسگزارم که فرصتی دوباره به من داد تا در جمع شما عزیزان حضور داشته باشم و از آموزش‌های کنگره ۶۰ بهره بگیرم. در کنگره ما چهار جشن بزرگ در طول سال داریم که فلسفه اصلی آن‌ها آموزش گرفتن و آموزش‌دادن است. اساس مثلث زندگی نیز بر همین پایه استوار است. نخست آموزش گرفتن، سپس آموزش‌دادن و در نهایت به‌کارگیری آن در مسیر زندگی. این مسئله در آموزه‌های دینی و فرهنگی ما هم بارها موردتأکید قرار گرفته است؛ در قرآن آمده است که از گهواره تا زمانی که سرمان به سنگ لحد می‌خورد باید در مسیر یادگیری قدم برداشت. فردوسی بزرگ نیز می‌فرماید: «ز گهواره تا گور دانش بجوی» و از حضرت علی (ع) نقل شده است که «هر کس کلمه‌ای به من بیاموزد مرا بنده خود کرده است.»


 اولین جشن، جشن دیده‌بانان است. جایی که از چهارده دیده‌بان کنگره قدردانی می‌شود. آنان با تمام سختی‌ها و سفرهای طولانی وقت و انرژی خود را صرف می‌کنند تا مسیر آموزش برای ما هموار گردد. دومین جشن، جشن همسفران است. یادآور جایگاه والا و ارزشمند خانواده. ما مصرف‌کنندگان در دوران اعتیاد آسیب‌های فراوانی به عزیزانمان رسانده‌ایم؛ اما کنگره به ما یاد داده است که خانواده را در صدر اولویت‌های زندگی قرار دهیم و قدردان آن‌ها باشیم. سومین جشن، جشن راهنماست. راهنما کسی است که از دل‌ و جان برای رهجویانش مایه می‌گذارد. پیوندی که بین راهنما و رهجو شکل می‌گیرد چیزی جز محبت ناب نیست. اگر هم گاهی راهنما از قوه قهریه استفاده کند، همانند تشری است که پدر به فرزندش می‌زند یا تنبیهی سازنده که معلم برای شاگردش در نظر می‌گیرد. حتی در ورزش بوکس ضربه‌های مربی به شاگرد در ظاهر خشن است؛ اما هدفی جز آموزش و رشد ندارد. در کنگره تنها چیزی که جاری است محبت و پیوند قلبی میان اعضاست.
و اما آخرین جشن، جشن ایجنت و مرزبان است. مرزبانان با شال زرد زیبا ستون‌های استوار کنگره هستند. آنان نخستین کسانی‌اند که درِ شعبه را باز می‌کنند و آخرین کسانی‌اند که آن را می‌بندند. در طول هفته چهار جلسه را مدیریت می‌کنند؛ سه جلسه ویژه مسافران و یک جلسه ویژه همسفران. امروز نیز در واقع «روز دوستان» است؛ روزی برای قدردانی از ایجنت و مرزبانان، روزی برای بیان خاطرات و تجربه‌ها و البته فرصتی برای بازخورد و یادآوری، تا اگر کاستی یا کوتاهی وجود داشته باشد، باصداقت گفته شود و در جهت اصلاح آن گام برداشته شود. خدا را شکر می‌کنم که در این جایگاه قرار گرفتم و توانستم چند کلامی با شما صحبت کنم. از اینکه شنونده صحبت‌های من بودید، صمیمانه سپاسگزارم.

مرزبان خبری: مسافر وحید
نگارش و ویرایش: مسافر شاهین
تصویربرداران: مسافر هادی و مسافر مهدی
ارسال خبر: مسافر نوید