آن‌ها هستند تا نماد عشق را برای دیگران معنا کنند

عبادت به‌جز خدمت خلق نیست.
اگر با مهربانی و از ته‌دل به‌دنبال خدمت به دیگران باشی، جواب کائنات به شما این‌گونه خواهد بود: چطور می‌توانم به شما خدمت کنم؟

درابتدا خداوند را شاکر هستم، که بار دیگر به من اجازه خدمت و آموزش داد. هفته ایجنت و مرزبان را به تمام خدمتگزاران صادق و عاشق در این مسیر تبریک می‌گویم.
در کنگره چهار جشن داریم؛ جشن دیده‌بان، ایجنت‌ومرزبانی، راهنماها و همسفران. به‌نظر من، فلسفه برگزاری این جشن‌ها در وهله نخست، شناساندن و اهمیت جایگاه‌ها و سپس، آموزش قدردانی، شکرگزاری و سپاسگزاری می‌باشد.

استاد امین در سی‌دی شناور می‌فرمایند: تکامل در جمع صورت می‌گیرد و در کنگره یک نفر به‌تنهایی نمی‌تواند با خواندن کتاب ۶۰درجه زیر صفر به درمان برسد که اگر هم برسد، کار بسیار سختی است.
خوشحالی و شادی هم در جمع اتفاق می‌افتد و بدون جمع حتی بیان شادی هم امکان‌پذیر نیست؛ پس بودن و حضورداشتن تک‌تک انسان‌ها مهم می‌باشد. انسان‌هایی مثل ایجنت و مرزبان‌، آمده‌اند که از بذرهای نمایندگی مراقبت کنند تا رشد نموده و محصول بدهند. تلاش و هدف ایجنت و مرزبان‌های یک نمایندگی و پارک یکی است؛ آن‌ها هستند تا نماد عشق را برای دیگران معنا کنند. همیشه و در همه حال حضور دارند تا محیطی امن در پارک و شعبه برای مسافران و همسفران مهیا سازند که با دلی آرام به مسیر و هدف خود ادامه داده تا به‌پایان نقطه برسند و آغازی دیگر داشته باشند.

زودتر از بقیه اعضاء در شعبه یا پارک حضور دارند و آخرین نفر هستند که از آن‌جا خارج می‌شوند؛ چه‌چیزی باعث می‌شود که این عزیزان از خوشی، وقت و خانواده خود بگذرند و صادقانه خدمت کنند؟ به‌نظرم عشق در تمامی ذرات وجودی‌شان آمیخته‌شده و به آن‌ها توان حرکت داده است. در وادی عشق می‌گوید: عشق یعنی گذشتن از خویشتن؛ آن‌ها از عصاره جان خود می‌گذرند، به‌ دیگران می‌بخشند و شعبه را سرپا نگه می‌دارند تا آن‌ها بیایند و فقط به هدف‌شان که سلامتی، صلح و آرامش است برسند؛ این ازخودگذشتگی از هرکسی بر نمی‌آید مگر این‌که عاشق باشد. «خوشا به حال آن‌کس که می‌دهد و به‌دنبال بازپس گرفتن نیست؛ همچون قدرت مطلق»

آقای مهندس فرمودند: هدف، ایجنت و یا مرزبان‌شدن نیست؛ دقیقاً کسی‌که در جایگاه خدمتی قرار می‌گیرد، هدفش آموزش‌گرفتن و درک رنج دیگران است؛ پس بی‌منت، بی‌ریا، بدون انتظار، بدون حاشیه و به دور از رقابت، تنها به وظیفه خود عمل می‌کند. در جایگاه ایجنت و مرزبانی قرارگرفتن بار مسئولیتی بسیار بالایی دارد و تا کسی در این جایگاه قرار نگیرد، نمی‌داند که چه جایگاه سنگینی بوده و چه بار مسئولیتی دارد؛ آن‌قدر که آقای مهندس می‌فرمایند: مانند این است که با پای برهنه روی خار و آتش راه بروی که این کار هر کسی نیست. آتش و خار، تمام سختی‌ها و مشکلاتی هست که در طول ۱۴ماه خدمت، بر دوش می‌کشند، همان حرف‌ها و رفتارهایی هست که تک‌تک ما ممکن است بر اثر ناآگاهی، نبودن آموزش کافی و اول راه‌بودن، ناخواسته و با حال خراب بر زبان بیاوریم؛ ولی آن‌ها با صبری که پیشه خود قرار داده‌اند و نقطه تحملی که از ابتدا توشه راه خود نموده‌اند، آن آتش و خارها را تبدیل به گلستان می‌کنند و این را به‌خوبی دریافته‌اند که شادی حقیقی در این نیست که تنها چون ستارگان بدرخشیم؛ بلکه در این است که به دیگران نیز یاری نمائیم تا همانند ستارگان بدرخشند.

همان‌گونه که استاد امین می‌فرمایند: برای این‌که زیر آب فرونروم، در هر جایگاهی که هستم، از خود سؤال کنم! کجا باشم، چگونه باشم و چه کاری انجام دهم؟
حال وظیفه من این است که از خود بپرسم! در برابر بزرگی، عشق بلاعوض و زحماتی که این خدمتگزاران انجام می‌دهند، باید چه کاری انجام دهم؟ باید با چشم باز حرکت کنم و در حیطه قوانین باشم، از نیروی جمع استفاده کنم و از امکاناتی که برای من فراهم شده بهترین بهره را ببرم، از همه مهمتر! قدر چیزهایی که در این مسیر به من داده شد و افرادی که در طول این مسیر بر سر راهم قرار گرفتند را بدانم. قدردانی و شکرگزاری از مهمترین مسائلی است که باید اجرا نمایم.

استاد امین می‌فرمایند: قدردانی‌کردن نشانه این است که من خوب شدم، اگر ما این کار را یاد نگیریم، فردا چه‌کسی در کنگره انگیزه مرزبان‌شدن، ایجنت‌شدن و ... را داشته باشد. کنگره فقط برای ما نیست، باید بچرخد تا به‌دست آیندگان برسد و کسی می‌تواند آن را بچرخاند که شکرگزاری را یاد گرفته باشد. البته شکرگزاری به گفتن کلمه شکر نیست، باید ایمان داشته باشیم و به آن جامه عمل بپوشانیم.

درپایان باید همه ما اول از آقای مهندس سپاسگزار باشیم که فرصت خدمت‌کردن را به ما دادند، چون در سی‌دی احساسات فرمودند: خدمت‌کردن مقام خیلی مهمی است و خداوند اجازه خدمت به بندگانش را، به هرکسی نمی‌دهد، اگر به ما فرصت و موقعیت خدمت داده شده‌است، بسیار مهم می‌باشد؛ چراکه همه ما درحال امتحان‌شدن و درس پس‌دادن هستیم. امیدوارم بتوانیم قدردان زحمات این عزیزان بوده و همچنان در کنگره و زندگی، شکرگزاری را به‌جا آوریم تا در نعمت‌ها برایمان باز شود و شاهد بهترین‌ها باشیم.

نویسنده: راهنما همسفر راضیه
ویرایش: رابط خبری لژیون سردار همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون اول) 
ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر سمیه نگهبان سایت
همسفران نمایندگی وکیلی یزد