وادی‌ها، بخشش و قدردانی؛ مسیر روشن رهایی

پنجمین جلسه از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰ ویژه مسافران و همسفران به نمایندگی اردبیل، به استادی پهلوان محترم مسافر مسعود، نگهبانی راهنمای تازه واردین محترم مسافر محمد جواد و دبیری مسافر هومن با دستور جلسه "وادی هفتم وتاثیر آن روی من"  پنج شنبه ۲۰ شهریور ۱۴۰۴ راس ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

من بر این باورم که دستور جلسات کنگره ۶۰ ستون‌هایی هستند که بر پایه‌ی وادی‌ها بنا شده‌اند. این وادی‌ها همچون زنجیری به هم متصل‌اند و مسیر زندگی سالم را به ما می‌آموزند. خود من سال‌ها در تاریکی و جستجوی درمان بودم، اما راهی پیدا نمی‌کردم. تا اینکه به کنگره آمدم و دریافتم که نیازی نیست دوباره اختراع راه کنم؛ مسیر روشن و آماده است.

وادی هفتم، که رمز و راز کشف حقیقت را در رفتن راه و برداشت از آن می‌داند، برای من دریچه‌ای تازه بود. با ورود به سفر اول، همچون اسبی زین‌شده حرکت کردم و به مرور فهمیدم که باید خودم نیز تفکر و تلاش کنم. وادی‌ها یکی پس از دیگری به من یاد دادند که توانمندی‌هایم را بشناسم، اعتمادبه‌نفس پیدا کنم، جایگاه خداوند را در زندگی درک کنم، تفکراتم را عملی سازم و فرمان عقل را بپذیرم.

در سفر دوم دریافتم که خدمت، همان دستمالی است که هاله‌ی وجود مرا پاک می‌کند تا نور فرمان‌ها عبور کند. و این خدمت، به‌ویژه بخشش مالی، بزرگ‌ترین آزمون الهی است؛ چراکه دل کندن از مال بسیار دشوار است. بخشش مالی نه تنها به کنگره کمک می‌کند، بلکه خود مرا نیز پاک می‌سازد و چشمم را بر فرمان‌های زندگی باز می‌کند.

قدردانی و سپاسگزاری نیز جزئی جدایی‌ناپذیر از این مسیر است؛ همان‌گونه که پیامبران مردم را به شکرگزاری فرا می‌خواندند. در کنگره نیز این فرهنگ سپاسگزاری جاری است؛ چراکه درمان و رهایی نعمتی است عظیم و سزاوار قدردانی.

تهیه و ارسال گزارش: مسافر اشکان(لژیون ۶)