با خدمت گره‌های درونی خودم را می‌توانم بشناسم

کنگره۶۰ مرکزی علمی، تحقیقاتی و سازمانی مردم‌ نهاد است که در حوزه کاهش آسیب‌های ناشی از مصرف مواد مخدر و اعتیاد فعالیت می‌کند و در سال ۱۳۷۸ توسط مهندس حسین دژاکام پایه‌گذاری و تأسیس شد. اعضای کنگره۶۰ و اداره‌کنندگان این سازمان مردم‌ نهاد، افرادی هستند که در گذشته مصرف‌کننده مواد مخدر بوده و هر کدام برای به هم ریختن یک خانواده و یک محله کافی بوده‌اند؛ اما اکنون در کمال آرامش، احترام و در نهایت نظم و برنامه‌ریزی در قالب‌های اداره‌کننده کنگره۶۰ جای می‌گیرند و به بهترین شکل ممکن کار خود و وظیفه و خدمت خود را به‌ دور از هرگونه بی‌نظمی انجام می‌دهند.

در اصطلاحات کنگره۶۰، ایجنت و مرزبان دو نقش کلیدی در ساختار تشکیلاتی این نهاد مردمی برای رهایی از اعتیاد دارند. مرزبانی در کنگره۶۰، اجرایی و تیمی محسوب می‌شود که به ظاهر آسان و بی‌دردسر نشان می‌دهد؛ اما در باطن خدمتی بسیار مشکل و نیاز به دقت بالا دارد. همان‌ گونه که در پیام این هفته می‌خوانیم (همه برای یک نفر و یک نفر برای همه) دقیقاً مصداق همین خدمت زیبا است؛ زیرا دست در دست هم داده‌، با وجود تمام کارها و‌ مشکلات شخصی کمر همت بسته و حفاظت اعضای کنگره۶۰ در بخش همسفران و مسافران را به‌ عهده دارند.

ایجنت، راهنمای لژیون مرزبانان در اداره امور نمایندگی است و بر عملکرد مرزبانان نظارت می‌کند. آقای مهندس دژاکام و استادان ایشان به اعضای کنگره۶۰ آموختند که باید شکرگزار آنچه به ما داده شده و حتی نداده باشیم؛ زیرا آموختیم "لم یشکر المخلوق، لم یشکر الخالق"؛ اگر از انسان‌هایی که به ما خدمت می‌کنند تشکر و قدردانی نکنیم؛ یعنی تشکر و شکرگزاری از خداوند را نیاموخته‌ایم.

مرزبانان، نظم و انضباط را در نمایندگی‌ها و پارک‌ها برقرار می‌کنند؛ من رهجو می‌توانم در کمال آرامش و امنیت در جای خود بنشینم و آموزش بگیرم. زمانی‌ که لژیون ویلیام‌وایت در پارک برگزار می‌شود و من مسافر نیکوتین در لژیون می‌نشینم و از راهنمای خود آموزش می‌گیرم در کمال آرامش هستم؛ این به‌خاطر برقراری نظم و حفظ حریم توسط مرزبانان است. اگر مرزبانان نبودند و عشق و محبت آنان نبود من نمی‌توانستم به راحتی در لژیون بنشینم، آموزش بگیرم و سفر نیکوتین خود را ادامه دهم. زمانی که به عنوان مسافر نیکوتین بر صندلی آموزش و درمان خود نشستم، متوجه خدمت‌های عاشقانه مرزبانان و ایجنت برای درمان مسافران نیکوتین شدم.

من برای درمان خود تلاش می‌کردم و در راستای مسیر درمان آموزش می‌گرفتم، سر لژیون حاضر می‌شدم و از بیانات راهنمای خود لذت می‌بردم؛ اما می‌دانستم که مرزبانان و ایجنت همکاری خوبی که با قسمت ویلیام‌وایت دارند این باعث جذب بالا در گروه ویلیام‌وایت بخش همسفران شده است. مرزبانان قبل از اعضای کنگره۶۰ در نمایندگی یا پارک حضور پیدا می‌کنند تا بستری آرام و امن را برای لژیون‌ها فراهم کنند و هر رهجو را با آغوشی باز و خندان می‌پذیرند تا نور امید در دل رهجو روشن شود و با ایستادگی کامل به مسیر خود ادامه دهد.

اکنون در جایگاه ایجنت، خداوند و آقای مهندس دژاکام اجازه خدمت و آموزش را به من دادند. از زمانی که شال خدمت بر دوش خود دارم تمام فکر و هدفم آموزش است؛ قطعاً هر جایگاهی آموزش‌های خاص خود را دارد. قبل از این‌ که در دل این خدمت بروم از دور شاهد خدمت‌های بی‌وقفه ایجنت و مرزبانان بودم؛ اما اکنون می‌بینم خدمتگزاران کنگره۶۰ در هر خدمتی با عشق و تمام وجود خدمت می‌کنند. در ابتدا همسفران که مصرف‌کننده قلیان یا سیگار بودند به نوعی خجالت می‌کشیدند یا از ترس دیده شدن توسط آشنایان نمی‌خواستند که به این موضوع اقرار کنند؛ اما اکنون وقتی راهنمای ویلیام‌وایت برای اعلام رهایی در روزهای کارگاه آموزشی عمومی با من مطرح می‌کند خوشحالی و لذت در من بیدار می‌شود و خدا را شکر می‌کنم که تدبیر و متد درمان آقای مهندس دژاکام باعث پیام رهایی برای همسفرانی می‌شود که در تاریکی مصرف سیگار یا قلیان راهی برای نجات خود نداشتند.

برای خدمت کردن در کنگره۶۰ و در هر جایگاهی باید واقعاً عاشق باشی؛ مرزبانان و ایجنت اگر عاشق نباشند نمی‌توانند برای دیگران خوب و مفید باشند؛ برداشت خودم این بوده که تا زمانی‌که به درمان نرسم و خدمت نکنم حال من خوب نمی‌شود؛ با خدمت گره‌های درونی خود را می‌توانم بشناسم و برای باز کردن آن‌ها تلاش کنم تا به تعادل و حال خوش برسم. اکنون به ایجنت‌ها، مرزبانان و راهنمایان کنگره۶۰ که همگام برای یاری رساندن به همسفران گروه ویلیام‌وایت تلاش می‌کنند سپاسگزاری و خداقوت می‌گویم.

نویسنده و رابط خبری: مسافر نیکوتین پریسا (نمایندگی میرداماد اصفهان)
ویرایش و ارسال: مسافر نیکوتین همسفر مهناز رهجوی راهنمای ویلیام‌وایت همسفر ندا (نمایندگی صادق قم)
گروه همسفران ویلیام‌وایت کنگره۶۰