بهترین مواد مخدر در درون خود ماست

جلسه‌ نهم از‌ دوره سوم کارگاه‌های‌ آموزشی‌ عمومی‌ کنگره ۶۰‌ نمایندگی ارم، با استادی راهنمای محترم مسافر اسلام، نگهبانی‌‌ مسافر‌ هادی و دبیری‌ مسافر‌ مجید با دستور جلسه: وادی هفتم و تاثیر آن روی من( رمز و راز حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت) می نماییم در روز پنج‌شنبه 20 شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان اسلام هستم یک مسافر.
خوشحالم که امروز در خدمت شما هستم. خدا را شکر می‌کنم که قسمتم شد به کنگره ۶۰ بیایم، به درمان برسم و خدمتگزار شوم. از نگهبان، دبیر جلسه، تشکر می‌کنم که اجازه خدمت دادند. هفته‌ای که پیش رو داریم، «هفته ایجنت و مرزبان» است. این هفته را به همه شما تبریک می‌گویم، به‌ویژه به ایجنت شعبه و مرزبانان محترم. ان‌شاءالله که همه ما قدر خدمتگزارانی را که به‌طور رایگان برای ما خدمت می‌کنند بدانیم تا این صفت پسندیده و ارزشمند در کشورمان رواج پیدا کند. چون متأسفانه امروز اگر برای کوچک‌ترین کار هم به ادارات مراجعه کنیم، حتی پول یک برگ کاغذ یا جوهر خودکار را از ما حساب می‌کنند. به همین دلیل، خدمات رایگان و عاشقانه‌ای که در کنگره ارائه می‌شود بسیار باارزش است و باید از خدمتگزاران تشکر کنیم تا این فرهنگ زیبا در جامعه گسترش یابد. هر چه تعداد این افراد بیشتر شود، مملکت ما آبادتر خواهد شد. دستور جلسه این هفته «وادی هفتم؛ رمز و راز کشف حقیقت در پیدا کردن راه» است. برداشت من از این دستور جلسه ارتباط مستقیم با موضوع درمان اعتیاد دارد؛ یعنی بررسی داستان‌ها و روش‌های مختلفی که برای ترک یا درمان معرفی شده و در نهایت رسیدن به کنگره ۶۰. این وادی به ما یاد می‌دهد که ابتدا فکر کنیم، سپس عقل را به کار بگیریم و در نهایت راه درست را انتخاب کنیم. همه ما مصرف‌کنندگان قبل از کنگره، روش‌های مختلفی را تجربه کرده‌ایم. مثلاً کلینیک‌ها یا کمپ‌ها که اصلاً قابل مقایسه با کنگره ۶۰ نیستند. کسی که وارد کمپ می‌شود، فقط موادش قطع می‌شود و وقتی بیرون می‌آید، فردی به‌هم‌ریخته است که از زندگی لذت نمی‌برد. یا در کلینیک‌ها، بسیاری با مصرف کم وارد می‌شوند اما با داروهای سنگین‌تر مانند متادون خارج می‌شوند. من شخصاً کسانی را دیدم که با نیم گرم تریاک وارد کلینیک شدند و با ۸۰ میلی‌گرم متادون برگشتند؛ در حالی که در کنگره ۶۰ روند کاملاً متفاوت است. کنگره ۶۰ به ما می‌گوید مواد مخدر باید وجود داشته باشد، چون انسان بدون آن نمی‌تواند احساس خوشی واقعی را تجربه کند. بهترین مواد مخدر در درون خود ماست؛ همان چیزی که راهنمایان قدیمی می‌گفتند: «ساقی درون.» ما باید درِ خانه ساقی اصلی، یعنی همان چشمه‌های طبیعی درون خودمان را بزنیم. آقای مهندس به ما یاد دادند که سفر کنیم تا درِ خانه ساقی اصلی را پیدا کنیم. این طرح و برنامه الهی است که باعث می‌شود حال ما خوب شود و به نشئگی هوشیار برسیم، نه نشئگی کاذب.

بعد از یک سفر منظم یک‌ساله، آن حال خوش به سراغ ما می‌آید؛ حسی که باعث می‌شود ما دیگر رها نکنیم، چون واقعاً حالمان خوب می‌شود. این حال خوش نتیجه مصرف منظم دارو، نوشتن سی‌دی‌ها، خواب و بیداری به‌موقع، و انجام فعالیت‌های روزانه است. در این مسیر، چشمه‌های طبیعی بدن فعال می‌شوند و سلامتی بازمی‌گردد. مقالات متعددی هم منتشر شده که نشان می‌دهد روش کنگره ۶۰ نه تنها اعتیاد، بلکه بیماری‌های دیگری مثل سرطان را هم می‌تواند درمان کند و این تازه شروع راه است. من دیگر زیاد صحبت نمی‌کنم، چون یک هفته است دوستان در همین باره مشارکت کرده‌اند. اما امیدوارم شما هم مشارکت کنید، چون همین مشارکت‌هاست که نتایج عالی به همراه دارد. اجازه بدهید نکته‌ای را از تجربه شخصی خودم بگویم: من به خاطر ناتوانی در صحبت‌کردن و غلبه بر خجالت، به سمت اعتیاد کشیده شدم. اولین بار در جمع خانواده مواد مصرف کردم تا بتوانم راحت حرف بزنم. بعدها هم هر بار مهمانی بود مصرف می‌کردم، تا جایی که دیگر از همان جمع‌ها هم فرار می‌کردم. اما در کنگره ۶۰ همین مشارکت‌ها برایم بسیار ارزشمند شد. وقتی میکروفون می‌گیرم و یک دقیقه صحبت می‌کنم، نمی‌دانید چه اثر بزرگی دارد. اینجا می‌توانم هرچه در دلم هست بگویم؛ حتی از خجالت‌هایم. در کنگره ۶۰ کسی قضاوت نمی‌کند. اگر اولین بار باشد که مشارکت می‌کنی، کسی حواسش نیست، یا اگر هم باشد، همه تشویق می‌کنند. مهم این است که من بر ترسم غلبه کنم و حرف بزنم. فضا آماده است تا هرکس به اندازه خودش استفاده کند.

ممنونم که به صحبت‌های من گوش  کردید

عکس: مسافر باقر

تایپ متن: مسافر علی

بارگزاری: مسافر حسین