۱۴ وادی ما را از تاریکی‌ها به روشنایی‌ها می‌رسانند

چهارمین جلسه از دوره چهل و چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی دانیال اهواز به استادی همسفر مریم، نگهبانی همسفر زحل و دبیری همسفر مرجان با دستور جلسه «وادی هفتم و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۷ شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

زمانی که وارد کنگره می‌شویم، اولین چیزی که آموزش می‌گیریم همین ۱۴ وادی است که ما را از تاریکی‌ها به روشنایی‌ها می‌رسانند. وادی اول به من می‌گوید: تفکر کن. تو قبل از ورود به کنگره تفکر می‌کردی، ولی تمرکز نداشتی و الان تمرکز کن تا مسیرت را پیدا کنی. وادی دوم به من می‌گوید هیچ‌وقت در زندگی‌ات ناامید نباش، هیچ‌وقت فکر نکن تو موجود حقیری هستی؛ هر انسانی جایگاه خودش را دارد. وادی سوم می‌گوید: هیچ انسانی یا موجودی به میزان خود انسان به خویشتن خویش فکر نمی‌کند. هیچ‌کس دلسوز من نیست، من فقط باید خودم برای خودم دلسوز باشم. همه ما باید خودمان را در نظر بگیریم و دلسوز خودمان باشیم. می‌توانیم برای دیگران دلسوزی کنیم، ولی دلسوزی بیشتر به درد خودمان می‌خورد. وادی چهارم می‌گوید: هر اشتباهی که کردی باید مسئولیت آن را هم قبول کنی. ما بعضی اوقات اشتباهاتی می‌کنیم و مسئولیت آن را گردن دیگران می‌اندازیم، حتی گردن خداوند. به خداوند می‌گوییم تقصیر تو بوده، ولی این‌طور نیست. ما نباید همه‌چیز را تقصیر دیگری یا خداوند بیندازیم. وادی پنجم به من می‌گوید: تفکر کردی، حالا حرکت کن. حرکت کن که مسیرت را پیدا کنی. وادی ششم می‌گوید: تمامی تصمیماتی که در زندگی می‌گیری، از عقلت هم استفاده کن، یعنی از فرمانبرداری عقلت هم بهره بگیر. وادی هفتم به من می‌گوید رمز کشف حقیقت در دو چیز است؛ اول یافتن راه و دیگری آنچه که ما برداشت می‌کنیم. چون خداوند به انسان قدرت و اختیار داده، بیشتر مواقع انسان بر سر دوراهی قرار می‌گیرد و دائماً در حال تعیین مسیر و کشف حقیقت است. حقیقت چیزی نیست جز بر پایه راستی و درستی؛ همه می‌گوییم خداوند همه‌چیز را بر پایه راستی و درستی بنا کرده. حقیقت همیشه بوده، هست و خواهد بود، یعنی مثل قدرت مطلق از ازل بوده و هیچ‌گاه تغییر نمی‌کند. این وادی به من می‌گوید اگر می‌خواهی به حقیقت برسی، اول باید راهت را پیدا کنی. زمانی که مسافران ما کنگره را نمی‌شناختند، راه را بلد نبودند و سردرگم بودند. به کمپ یا سم‌زدایی یا مصرف متادون روی می‌آوردند، ولی خدا را شکر وقتی که به کنگره آمدند، بهترین راه را پیدا کردند. ما تشکر می‌کنیم از آقای مهندس و خانواده محترمشان که چنین راهی را در کنار مسافران ما قرار دادند.

من باید با تفکر راه درست را انتخاب کنم. بعضی وقت‌ها ما راهی را انتخاب می‌کنیم که فکر می‌کنیم درست است، یعنی کوتاه‌ترین راه را انتخاب می‌کنیم. به‌عنوان مثال افرادی که می‌خواهند وزنشان را کاهش بدهند، چون حوصله ندارند به تغذیه سالم یا کلاس آموزشی توجه کنند یا سر موقع غذا بخورند، می‌روند روده‌هایشان را کوچک می‌کنند و در نتیجه دچار مشکل شده و فوت می‌کنند. چند روز پیش عروس همسایه ما در اثر عمل معده فوت کرد. من خیلی ناراحت شدم، چون ایشان فرزند کوچکی داشت. آن کودک سه‌ساله گوشی به دست گرفته بود و مرتب می‌گفت: «زنگ بزنم مامان بیاید.» این موضوع همه را بسیار ناراحت کرد. اغلب افراد با نادانی خودشان این کار را انجام می‌دهند. مسئله دیگر این است که ما گاهی دوستانی داریم که باید از آن‌ها فاصله بگیریم. من قبلاً فکر می‌کردم افرادی که ضعیف یا خیلی بدحال بودند را باید خیلی کمک کنم، ولی زمانی که سی‌دی‌های آقای مهندس را گوش کردم، متوجه شدم که باید با هر کسی مثل خودش رفتار کرد و به‌تدریج از کسانی که انرژی منفی دارند فاصله گرفت. چون من انرژی مثبتی دارم، قبلاً بیش‌ازحد کمک می‌کردم، ولی حالا کمک می‌کنم، اما نه به آن صورت. برای باز کردن هر قفلی کلید مخصوصی وجود دارد. قفل‌سازان بسیارند، ولی کلیدسازان کم هستند. بعضی‌ها هستند که مشکل روی مشکل درست می‌کنند، مثلاً به‌جای اینکه مشکلات را حل کنند، مشکلات را بیشتر می‌کنند. بیرون از کنگره، افرادی که برای درمان مراجعه می‌کنند، هدایتشان می‌کنند به کمپ‌ها یا به مصرف متادون. خب، بنده دعا می‌کنم که راه کنگره را پیدا کرده و وارد آن شوند. وادی هفتم در مورد خردمندان صحبت کرده است. یعنی انسان‌ها به دو دسته تقسیم می‌شوند: افراد خردمند و افراد بی‌خرد. افراد خردمند کسانی هستند که اول فکر می‌کنند، بعد حرف می‌زنند. ولی افراد بی‌خرد اول حرف می‌زنند، بعد فکر می‌کنند. چند وقت پیش در سمیناری دعوت شده بودم. سخنران چنان خوش‌بیان و خوش‌صحبت بود که اگر من آموزش‌های کنگره را ندیده بودم، واقعاً به آن راه کشیده می‌شدم، چون بحث مالی بود. خدا را شکر می‌کنم که در کنگره قرار گرفتم و از آموزش‌های آن بهره‌برداری می‌کنم.

مرزبان کشیک: همسفر فروغ، مسافر سعید
عکاس: همسفر زهرا رهجو راهنما همسفر زینب (لژیون یکم)
تایپیست: همسفر امل رهجو راهنما همسفر نوریه (لژیون دوازدهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر ملیکا نگهبان سایت

همسفران نمایندگی دانیال اهواز