هر کدام از وادی‌ها برای رسیدن به خود، راه زندگی صحیح و سالم را به ما نشان می‌دهند و بهترین راهنمای رسیدن به خود و خدای خود هستند. من از وادی هفتم یاد گرفتم که ابتدا راه درست را انتخاب کنم، آن هم با تفکر و آموزش صحیح؛ چون انتخاب راه درست زیاد هم آسان نیست، همیشه شیطان به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه انسان می‌شود و راه منفی را در نظر انسان درست و خوب جلوه می‌دهد.
وقتی آموزش صحیح در کنار تفکر و اندیشه تزکیه شده قرار بگیرد، راه درست نمایان می‌شود. پس پیداکردن راه در هر لحظه از زندگی حائز اهمیت است نه تنها در انجام کارهای بزرگ؛ بلکه در زندگی روزمره و عادی؛ باید راه درست را پیدا کنیم، همانند مسافرانی که در کنگره راه درمان را پیدا کردند و همگی می‌دانند که با این راه و روش به درمان قطعی اعتیاد می‌رسند؛ ولی این به تنهایی کافی نیست؛ زیرا به اجرا درآوردن این قانون و برداشت‌هایی که از این راه؛ باید داشته باشند و به آن عمل کنند، باعث می‌شود به درمان برسند.
من به عنوان همسفر راه کنگره را پیدا کردم و از این بابت خداوند را شاکر هستم؛ اما بدون این‌که از این راه برداشت کنم یا آموزش‌های لازم را بگیرم و به آن‌چه یاد می‌گیرم عمل کنم، آیا می‌توانم به تعادل مدنظر برسم؟ قطعا این اتفاق نمی‌افتد؛ چون عالم بی‌عمل مانند زنبور بی‌عسل است. پس همان‌قدر که پیدا کردن راه مهم و ضروری است، در آن راه تلاش کردن، اقدام کردن و در یک کلمه حرکت صحیح داشتن هم از ضروریات است و من؛ باید آموزش‌های خود را کاربردی و عملی کنم.
وادی هفتم به من یاد داد که قبل از حرکت راه را بررسی کنم و از ایمن بودن راه مطمئن باشم و سپس حرکت کنم. من در این وادی آموختم، قبل از باز کردن دهان، تفکر کنم و بعد اقدام به صحبت کردن کنم و جزء آن دسته افرادی نباشم که بعد از انجام کاری یا رفتن راهی، تازه به فکر فرو می‌روند که چرا چنین و چرا چنان کردم و بعد از اشتباهات مکرر مدام در حال عذرخواهی هستند.
در این وادی نکته بسیار مهمی یاد گرفتم که حتی ممکن است راه وجود داشته باشد؛ ولی توان حرکت نداشته باشیم یا بین راه به مشکلی برخورد کنیم، پس نباید مأیوس و ناامید شد؛ بلکه از استاد یا راهنمای خود مشاوره بگیریم تا به مقصد و هدف برسیم. خداوند را شاکر هستم که در کنگره راه درمان اعتیاد به انواع مواد مخدر توسط اندیشمند و محقق بزرگ، جناب مهندس دژاکام کشف شده و در حقیقت معما حل شده و آسان گردیده است.
پس من وظیفه دارم قدر این راه را بدانم و به حرمت‌ها و قوانین این راه بسیار مهم و ارزشمند احترام بگذارم؛ چون این راه راستین، من را به مقصد درستی می‌رساند و این یک حقیقت است. به نظر من مقصد و هدف واقعی، رسیدن به خداوند است و خداوند حقیقت است. امیدوارم در این راستا بتوانم تلاش کنم تا در محضر خدا سربلند باشم.
نویسنده: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون چهاردهم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر مرضیه (لژیون چهاردهم)
ویراستاری و ارسال: همسفر پریسا رهجوی راهنما همسفر آرزو (لژیون یازدهم) دبیر اول سایت
همسفران نمایندگی امام قلی خان
- تعداد بازدید از این مطلب :
105