مشارکت راهنما همسفر ام‌البنین: (سی‌دی وادی هشتم)
جناب‌مهندس در وادی هشتم این‌طور گفتند: در سُکون هیچ چیزی پَدید نمی‌آید و همواره با حرکت راه نمایان می‌شود و دیگر این‌که چیزی به نام نیستی نداریم و همه چیز از حرکت شکل می‌گیرد. خداوند به انسان هشدار داد و گفت که شیطان دشمنِ آشکارِ شما است که ظاهری فریبَنده و باطِنی وحشتناک دارد. راهِ الهی شاید سخت باشد؛ ولی نتیجه‌ای شیرین و ماندِگار در‌بَر‌دارد و این خود انسان است که انتخاب می‌کند که کدام راه را برود؛ راهِ اِلهی یا شیطانی.
وادی هشتم می‌گوید: زمانی‌که خواستید حرکت کنید با جمع‌آوری اطلاعاتِ کافی، برنامه‌ریزی و دانِستنِ مسیرِ راه حرکت کنید و آن هنگام نباید ترسید؛ چرا‌که راه نمایان می‌شود. این وادی یادآور می‌شود با فکر خالی هیچ مشکلی حَل نمی‌شود، همان‌طور که جناب‌مهندس گفتند: با حلوا‌حلوا کردن دهان شیرین نمی‌شود. هنگامِ حرکت خواسته و هدف‌مان باید مشخص باشد و با تمامِ وجود بخواهیم تا به خواسته‌مان برسیم. در مسیرِ حرکت گاهی با چند راه برخورد می‌کنیم که مجموعِ این راه‌ها به دو راهِ ارزشی یا الهی و ضدِ ارزِشی ختم می‌شود و عبور از این راه‌ها بستگی به خردمندی و یا کم خِردی انسان دارد.
مشارکت همسفر فاطمه: (سی‌دی وادی هشتم بخش یک)
اگر بدانیم و به این درک برسیم که انسان بَقا دارد، طورِ دیگری به زندگی نگاه خواهیم کرد و باید بدانیم که جهان فقط همین جهان نیست. با حرکت راه نمایان می‌شود، وقتی که شروع به حرکت می‌کنید تا مشکلات و مسائِل خود را حل کنید راه پَدیدار می‌شود و برای حرکت می‌بایست اطلاعاتِ کافی داشته باشیم؛ مثلاً برای حرکت در جاده‌ای کوهِستانی باید تمامِ جزئیاتِ مسیر را در نظر بگیریم و تَجهیزاتِ کامل را همراه داشته باشیم و تجهیزاتِ ما هفت وادی قبل است که در کوله‌پشتی خود داریم و باید واردِ مرحله عملی شویم و حرکت کنیم، اگر خواسته انسان مشخص باشد قطعاً به هدفش خواهد رسید.
مشارکت همسفر یوکابد: (سی‌دی وادی هشتم بخش دو)
برای حرکت چند شرط لازم است؛ اوّل خواسته یا هدف مشخص باشد و انسان با تمامِ وجودش بخواهد که به هدفش برسد و برای رسیدن به هدف باید حرکت کند و شرط دوّم قرار گرفتن انسان در مسیرهای مختلف است که خود موضوعی دیگر است. اگر هدف‌مان رسیدن به صُلح و آرامش است، اِبتدا باید حسابِ خودمان را تسویه و به صفر برسانیم؛ یعنی جبرانِ خسارت کنیم؛ مثلاً شخصی چِکِ بی‌محل کشیده است و به انجام نرسانده است حالا توبه کرده و خداوند توبه او را می‌پذیرَد؛ امّا باید جُبرانِ خسارت کند و تمامِ بدهی‌های قبلی‌اش را پاک کند.
توبه، یعنی بازگشت، باید اوّل از خودمان جُبرانِ خسارت کنیم که دانِسته یا نَدانِسته به جسم و روان‌مان تخریب‌هایی وارد کرده‌ایم و دوّم جُبرانِ خسارت از خانواده و در این‌جا حرف از گروهی می‌باشد که به خانواده خسارت وارد کردند. جُبرانِ خسارتِ بعدی از جامعه است که همیشه می‌گوییم جامعه برای ما چه‌کاری کرده است؟ این سؤال را از خودِمان بپُرسیم که ما برایِ جامعه چه کاری انجام داده‌ایم؟
مشارکت همسفر عطیه: (نمونه سؤالات وادی هشتم)
۱. با حرکت راه نمایان می‌شود و برای حرکت بایستی هدف و خواسته کاملاً مشخص باشد.
۲. وقتی خواسته مشخص شد؛ فرد باید با تمامِ وجود بخواهد که به آن خواسته برسد و در این مسیر حرکت کند.
۳.انسان چیزی نیست مگر با تلاش و کوشش و هدایت خداوند در مسیر. حرکت و باقی چیزها با خودش است.
۴. زمانی‌که هدف رسیدن به سلامتی، عشق و آرامش باشد، در ابتدا حسابِ خود را تسویه و به صفر نزدیک نماییم که همان سه بخش جبرانِ خسارت از خود، خانواده و جامعه است.
۵.خداوند از حقّ‌الناس نمی‌گذرد.
۶.توبه، به معنای بازگشت است نه بخشش.
۷.اگر انسان بخواهد کارهای ضدارزشی خود را بازگو نماید و در مسیر صراط مستقیم قرار بگیرد؛ باید تمام این گفتگو بین او و خدای او باقی بماند.
رابط خبری: همسفر نازنین مرزبان خبری
ویراستار: همسفر هانیه رهجوی راهنما همسفر نرجس (لژیون پنجم)
ارسال مطلب: همسفر طیبه، نگهبان سایت
همسفران نمایندگی سمنان
- تعداد بازدید از این مطلب :
60