زمانی‌که من وارد کنگره شدم، مسافرم در انتهای سفر اول و نزدیک به رهایی بود و من سرمست و شاد از این رهایی. وقتی به‌طور رسمی وارد کنگره شدم و تحت آموزش‌های ناب آن قرار گرفتم، دریافتم که چقدر می‌توانستم در این مسیر همراه مسافرم باشم و او را یاری کنم، اما عدم حضور به‌موقع من در کنگره باعث شد مسافرم با یک بال و بدون همراه و همدل، به مسیرش ادامه دهد.
شاید اگر من بال دیگر او بودم، به‌مراتب آسان‌تر، مطمئن‌تر و سریع‌تر قدم در این راه می‌گذاشت و زودتر هم به نتیجه می‌رسید. البته به قول معروف: «ماهی را هر وقت از آب بگیری، تازه است.» حضورم در کنگره نقطه عطفی در زندگی من شد و مرا دگرگون ساخت. تأثیراتی که آموزش‌های ناب و فضای پرانرژی کنگره بر من گذاشت، قابل وصف نیست و همچنین باعث شد مسافرم با امید، انگیزه و اشتیاق بیشتری مسیرش را ادامه دهد و مصمم‌تر در این راه قدم بردارد و ارتباطش با کنگره محکم‌تر و عمیق‌تر شود.
به‌نظر من مقصود فقط رفتن و رسیدن نیست؛ بلکه در مسیر بودن، ادامه دادن و منشاء اثر شدن بسیار مهم است. «هستم اگر می‌روم، گر نروم نیستم» و این‌که با رهایی، تازه راه نمایان می‌شود و ما اول راه هستیم. امیدوارم در این مسیر استوار و ثابت‌قدم باشیم تا نهال رهایی ما به درختی تنومند بدل شود و به بار بنشیند
نویسنده:همسفر مرضیه رهجوی راهنما همسفر ترانه(لژیون سوم)
رابط خبری:همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر ترانه(لژیون سوم)
ویراستاری و ارسال:همسفر طاهره رهجوی راهنما همسفر ترانه(لژیون سوم)نگهبان سایت
- تعداد بازدید از این مطلب :
175