به نام قدرت مطلق الله
بسیار خرسندم در این بعد از حیات، همسفر کنگره۶۰ هستم، همسفری که امروز در سایهی آموزشها و خدمت در کنگره۶۰ به نقطهای رسیدهام که خودم و مسافرم طعم شیرین رهایی را چشیدهایم و موفق به دریافت شال نارنجی شدهایم. این جایگاه برای من تنها یک رنگ و یک شال نیست، بلکه یادآور مسیری است که در پس آن درد و غم و ناامیدی موج میزد و در ادامه با تفکر، ایمان و امیدواری و عمل به آموزشهای ناب جناب مهندس دژاکام به سمت نور و آگاهی طی کردهایم.
خوب میدانم که رمز و راز درمان اعتیاد به انواع موادمخدر و حتی بسیاری از بیماریهای صعبالعلاج (انواع سرطان، MS،کولیت، ...) به واسطهی متد بینظیر درمانی در کنگره۶۰ کشف و محقق شده و این حقیقتی انکارناپذیر و غیر قابلباور برای جهان علمی و پزشکی است. در این مسیر به خوبی و زیبایی تمام آموختهام که برای شناخت ناشناختهها، در درون خود و در هستی، تنها راه تفکر و تعقل و اندیشه سالم است. تفکری که زیر پرچم عقل و در صراط مستقیم حرکت کند و به پشتوانهی ایمان به نیروی الهی، ما را به سوی روشنایی هدایت نماید.
امروز میدانم که فرمانبرداری از راهنمایانم و گوش به فرمان بودن در مسیر کنگره۶۰ و کاربردی کردن آموزشها، یکی از بزرگترین عوامل رسیدن به رهایی و ماندن در مسیر خدمت بوده است. هر بار که فرمان عقل و آموزشها را با جان و دل پذیرفتهام، راه به آسانی برایم روشن و هموار شد و هر بار که در سایهی منیّت به رای و نظر خود حرکت نمودم، تاریکیها دوباره بر من سایه انداختند.
نوشتن و گوش دادن به سیدیها برایم دریچهای تازه گشود و گرههای درونیام را باز نمود. هر سیدی، نوری بود بر زوایای تاریک درونم که باعث شد دیدگاهم نسبت به زندگی تغییر کند و توانستم زندگی و جهان هستی را زیباتر ببینم. با هر نوشته و مشارکت، قطعهای گم شده از پازل شخصیت درونیام کاملتر شد و امروز میبینم انسانی متفاوتتر، آرامتر و امیدوارتر از گذشته هستم و به خودم، دیگران و سایر موجودات و هستی عشق میورزم.
میدانم که دوری از تعامل و معاشرت و مشورت با انسانهای نادان بخشی از صیانت از حال خوش امروزم است، چرا که میدانم برای داشتن و ماندگاری این آرامش و رهایی امروز تاریکیها و عقبههای سختی را پشتسر گذاشتهام، باید در محیطی امن قرار بگیرم و همنشینهای فکور، عاقل، سالم و سازنده داشته باشم.
حال خوش امروز، برای من امانتی الهی است. برای حفظ این امانت و برای اینکه شعلههای رهاییام خاموش نشود، وظیفه دارم گامهایم را استوارتر بردارم و برای رهایی انسانهایی که همچون من روزی در تاریکی و بند اعتیاد گرفتار بودند، خدمت، حرکت و تلاش کنم. چرا که اگر امروز آزاد و رها هستم، به واسطهی خدمت انسانهایی است که پیشتر از من این راه را پیمودهاند.
در پرتو وادی هفتم میگویم: رمز کشف حقیقت، تفکر وتعقل سالم و صحیح است؛ و من با تفکر، فرمانبرداری، ایمان و عشق، در این مسیر خواهم ماند.
خدایا، سپاسگزارم که در تاریکترین لحظات زندگیام، نوری به نام کنگره۶۰ را بر سر راهم قرار دادی.
سپاس از خداوند، که استاد بزرگی چون مهندس دژاکام را وسیلهی رهایی از اعتیاد و هدایت به سوی جهان آگاهی بندگانش قرار داد تا در پرتو آموزشهای ایشان، من و مسافرم به رهایی دست یابیم.
از خداوند میخواهم که همواره یار و یاورم باشد تا در مسیر خدمت ثابتقدم بمانم، از عقل و اندیشهی سالم پیروی کنم، و حال خوش امروز را نگهبان باشم.
باشد که در پرتو عشق و محبت بتوانم ذرهای از آنچه دریافت کردهام را به انسانهایی که در دام تاریک جهل و ناآگاهی، جهان اعتیاد و چاه ناامیدی گرفتارند، بازگردانم.
نویسنده: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر پریسا (لژیون اول)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
رابط خبری: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم)
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دلیجان
- تعداد بازدید از این مطلب :
53