English Version
This Site Is Available In English

خانواده‌ کنگره ۶۰ یعنی افراد بی‌دریغ، بدون منت و بدون کوچک‌ترین چشم‌داشت خدمت می‌کنند

خانواده‌ کنگره ۶۰ یعنی افراد بی‌دریغ، بدون منت و بدون کوچک‌ترین چشم‌داشت خدمت می‌کنند

جلسه سیزدهم از دوره چهل و هفتم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰؛ نمایندگی البرز (کرج)؛ با استادی مسافر بهزاد، نگهبانی مسافر بیرامعلی و دبیری مسافر علی، با دستور جلسه "وادی هفتم، رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه دیگری آنچه دریافت می‌کنیم" در روز سه‌شنبه هجدهم شهریور۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

سلام دوستان بهزاد هستم یک مسافر. از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که مسئولیت اداره جلسه را به من سپرد تا خدمت کنم و آموزش بگیرم.
قبل از هر چیز خدا را شکر می‌کنم بابت این روز زیبا و این محبت الهی که به من داده شد تا بتوانم در افتتاحیه ساختمان جدید شعبه حضور داشته باشم. این روزبسیار به‌یادماندنی و عزیز است و واقعاً قدردان این لحظه هستم.
جا دارد از استاد و راهنمای عزیزم علی‌آقای عفتی و همچنین نگهبان محترم و دبیرشان و ایجنت محترم تشکر ویژه داشته باشم. خیلی زیباست که همیشه جزء اولین‌ها باشید. به یاد دارم روز یکشنبه که برای خدمت آمده بودم نخستین لژیون توسط آقا مهدی مولایی ایجنت محترم شعبه تشکیل شد و من در آن حضور داشتم. همه‌ این‌ها محبت الهی است و من قدردانش هستم.
در مجموع اتفاقاتی که منجر به جابه‌جایی شعبه البرز شد آموزش‌های زیادی گرفتم. این چالش بالاخره به پایان رسید و توانستیم دوباره همه‌ اعضای شعبه‌ البرز در کنار هم جمع شویم و این روز زیبا را رقم بزنیم.
جا دارد خدا قوت جانانه بگویم به مرزبانان شعبه که با تمام وجود حضور داشتند. جسم و روحشان کنگره‌ای بود و ما این را لمس کردیم که انسان تا چه اندازه می‌تواند از خودگذشتگی داشته باشد. چطور می‌تواند از همه چیزش بگذرد و از صبح در شعبه حاضر باشد تا چنین محیطی را فراهم کند و بتوانم بیایم و آموزش بگیرم.
یک تشکر هم ازدیگر اعضای کنگره 60 دارم که بدون هیچ چشم داشتی در آغاز به کار ساختمان جدید شعبه البرز خدمت کرده اند. بعضی روزها به من هم فرصت خدمت داده می‌شد و شاهد بودم که چگونه افراد از شعبه‌های دیگر می‌آمدند. . اما برای من ثابت شد که وقتی می‌گویند خانواده‌ کنگره ۶۰ یعنی افراد بی‌دریغ، بدون منت و بدون کوچک‌ترین چشم‌داشت خدمت می‌کنند، همه‌ وجودشان را می‌گذارند، من شاهد این بودم و برایم بسیار ارزشمند بود.
مجموع این اتفاقات برای من درسی بزرگ داشت، اینکه در این مسیر افراد زیادی غربال شدند، کسانی که فقط می‌آمدند و صندلی اشغال می‌کردند. درسی دیگر که از این چالش گرفتم، این بود که خدمت کردن است که ما را کنار هم نگه می‌دارد.
دستور جلسه: وادی هفتم رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه و دیگری آنچه دریافت می‌کنیم؛
یادم هست دقیقاً حدود یک سال پیش که به کنگره آمده بودم، با این دستور جلسه برخورد کردم. در ابتدا راه برایم معلوم نبود یافتن راه یعنی چه؟ چه اهمیتی دارد؟ اما وقتی با آموزش های کنگره آشنا شدم، گفته شد بهترین راه چیست. این مطلب آن روزها را برایم تداعی می‌کرد که همیشه دوست داشتیم راهی کوتاه را انتخاب کنیم و سریع به نتیجه برسیم. اما تجربه نشان داده بود که این راه‌ها هیچ‌گاه به نتیجه نمی‌رسیدند و همیشه عکس عمل می‌کردند.
در کنگره ۶۰ به من آموزش داده شد که برای رهایی از دام اعتیاد باید ده ماه سفر کنم تا بتوانم به نقطه‌ مطلوب و هدفی که در ابتدا گذاشته بودم برسم.
اجازه بدهید خاطره‌ای تعریف کنم. خیلی قبل از اینکه خودم آلوده به مصرف مواد مخدر شوم، در یک مهمانی کنارفردی نشسته بودم که مصرف خود را به طریق دیگر ترک کرده بود . او می‌گفت یازده سال است که پاک است، اما زندگی‌اش نابود شده، همسرش رهایش کرده و همه چیز از دست رفته است. وقتی پرسیدم چرا، گفت: چون همسرم مصرف‌کننده بود و من دائم می‌ترسیدم مبادا دوباره برگشت کنم. برایم عجیب بود که بعد از یازده سال هنوز ترس لغزش دارد.
بعد از آشنایی با اینجا بود که ارزش کنگره 60 برایم بیشتر شد. چون درکنگره، بهترین راه انتخاب می‌شود، راهی که به مقصد نهایی و کامیابی می‌رسد نه راهی که در انتها با حسرت و بن‌بست همراه شود.
مهندس دژاکام بارها فرموده‌اند که انتخاب راه چقدر اهمیت دارد. نشانه‌های صراط مستقیم یکی این است که مقصد معلوم باشد و دیگری اینکه در پایان راه، وضعیت مناسب و مطلوبی حاصل شود و حال احساس الان من نتیجه‌ انتخاب بهترین راه وآموزش‌های کنگره است.
وادی هفتم می‌گوید یافتن راه بسیار مهم است. در وادی‌ اول یاد گرفتیم چگونه فکر کنیم و هدف‌گذاری داشته باشیم. در وادی‌های بعدی آموختیم که از حرف به عمل برسیم. اگر منِ بهزاد فقط در وادی‌های اول گیر می‌کردم و می‌خواستم با دعا، رمالی یا میانبرها به اهدافم برسم قطعاً شکست می‌خوردم.
من در دوران مصرف بارها به سراغ همین میانبرها رفتم. امروز که به گذشته نگاه می‌کنم، می‌بینم همه‌ این راه‌ها کوتاه بی‌نتیجه و بی‌پایه بودند. بهترین راه همان است که در کنگره می‌آموزیم، آموزش دیدن، آگاهی پیدا کردن و صبورانه پیمودن مسیر. از اینکه به صحبت‌های من توجه نمودید از همه شما عزیزان سپاسگزارم.





تایپ متن:مسافرعلی‌لژیون۱۶ومسافر وحید لژیون 19
ویرایش متن:مسافرعلی‌لژیون۱۶ومسافر وحید لژیون 19
عکس‌وبارگزاری:مسافرعلی‌لژیون۱۶ومسافر وحید لژیون 19


 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .