از دانایی تا مهرورزی؛ مسیر کشف حقیقت

جلسه اول از دوره چهل و پنجم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی پهلوان محنرم مسافر صامت، نگهبانی مسافر فرید و دبیری مسافر بهرام، با دستور جلسه «وادی هفتم و تاثیر آن روی من» در روز دوشنبه ۱۷ شهریور ۱۴۰۴ ساعت ١٧ آغاز به کار كرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان صامت هستم یک مسافر. از ایجنت محترم و گروه مرزبانی تشکر می‌کنم که از من دعوت کردند تا در این جایگاه قرار بگیرم و خدمت کنم.

وقتی به دستور جلسات کنگره نگاه می‌کنیم مانند حلقه‌های زنجیر یک دوچرخه هستند که در آن چفت‌و‌بست‌های درون هم طوری عمل می‌کنند که چرخ عقب با پای انسان هم‌تراز شده و با رکاب زدن حرکت کند. این قلاب‌ها دستور‌ جلسات کنگره ۶۰ هستند. مثلا دستور جلسه دو هفتخ قبل دررابطه‌با دانایی و دانایی موثر بود و دستور جلسه بعدی آن از فرمانبرداری تا فرمانروایی. وقتی خوب نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم انسانی می‌تواند فرمانبرداری کند که دانا باشد.

من اگر توانستم در این بستر دانایی را کسب کنم و در ادامه فرمانبردار شدم، فرماندهی به من داده می‌شود تا وارد وادی هفتم شوم. همانطور که وادی هفت اشاره می‌کند من این راه را یافتم و در آن فرمانده هم شدم، حالا می‌توانم چه چیزی برداشت کنم؟ آیا فرمان من اینگونه است که مردم را بکشید یا فرمان من فرمان صلح است؟

این رمز‌ و راز کشف حقیقت است؛ یعنی من یاد می‌گیرم که در این بستر فرمانبردار باشم. من باید در کنگره فرمانبردار باشم تا بتوانم این ویژگی را در بیرون از اینجا هم استفاده کنم. من اینجا با قسمت روشن خودم هستم و همه تعریف و به‌به می‌کنند ولی بیرون از اینجا ممکن است با یک بوق از ماشین بیرون بیایم و بد و بیراه بگویم! احتمال دارد بیرون از اینجا من نتوانم با همسفر خودم ارتباط برقرار کنم یا چندین سال با برادر خودم قهر باشم. پس من در این بستر چه چیزی یاد گرفته‌ام؟

من راه را پیدا کردم و فهمیدم رمز و راز‌ کشف حقیقت چنین و چنان است اما آیا مهر داری؟ در کنگره همه مهر و محبت دارند ولی آیا من می‌توانم با برادر خودم که آموزش درستی ندیده، درست رفتار کنم؟ اما چیزی که اهمیت دارد این است که در مسیر کشف رمز و راز حقیقت، آیا می توانم خودم را با این گلوله برف همراه کنم و هم‌تراز با آن جلو بروم؟

کنگره حقیقت را‌ دارد و کشف کرده است و دارد کار خودش را انجام می‌دهد اما در تمام دستور جلسات به تأثیر آن روی من اشاره می‌کند. کنگره می‌گوید که من می‌دانم حقیقت این است، آیا تو هم می‌دانی؟ این است که اهمیت دارد و در تمام وادی‌ها، جلسات ‌و لژیون‌ها دارند این حق و حقیقت را به ما اعلام می‌کنند.
ممنون که به صحبت‌های من گوش کردید.

تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر محمدرضا
نمایندگی ارتش