همسفر خردمند کنار مسافرش قد می‌کشد

همسفر پانته‌آ همراه مسافرشان با تخریب تریاک خوراکی وارد کنگره شدند به مدت ۱۰ ماه و ۲۱ روز به روش Dst و داروی درمان OT به راهنمایی راهنما همسفر تینا و راهنما مسافر بهمن سفر کردند، ورزش ایشان بسکتبال و خدمت‌هایشان در کنگره: رابط خبری، دبیری کارگاه خصوصی و عضویت در لژیون سردار بوده‌اند و اکنون به مدت ۲ سال و ۳ ماه است که آزاد و رها هستند. همچنین همسفر پانته‌آ سفر سیگار داشتند که با ۹ سال تخریب واردکنگره شدند ۱۱ ماه به روش Dst و داروی درمان آدامس نیکوتین به راهنمایی راهنما همسفر بهناز سفر کردند و ۱سال و ۷ماه و ۱۲روز است که آزاد و رها هستند.

با توجه به اینکه پدر و مادر همسفر پانته‌آ در کنگره به عنوان مرزبان مشغول خدمت هستند و خودشان نیز سفر نیکوتین انجام داده‌اند و همچنین با توجه به تلاش‌های مستمر و موفقیت آمیزی که این خانواده در مسیر پیشرفت کنگره داشته‌اند بر آن شدیم تا مصاحبه‌ای با ایشان ترتیب دهیم. توجه شما را به مطالب گفته شده جلب می‌کنیم.

 با توجه به وادی هفتم به نظر شما چرا فرد مصرف کننده مواد مخدر یا نیکوتین با اینکه از عواقب مصرف باخبر است و شاید حتی چندین بار تمام سختی‌های ترک اعتیاد را تجربه و تحمل کرده؛ اما دوباره به مصرف روی می‌آورد؟

من قبل از این‌ که وارد کنگره بشوم ۹سال بود که مصرف کننده سیگار بودم. در این مدت، ۴سال را با لذت و ۴سال‌‌‌ بعد را با عذاب وجدان سیگار می‌کشیدم. با کشیدن هر نخ سیگار در فکر ترکش بودم. با این فکر که چه آسیب‌هایی به خودم، روی دندان‌هایم، صورت و پوستم داشتم می‌زدم و جدا از این دائماً بوی سیگار می‌دادم و نمی‌توانستم با مردم خیلی راحت در ارتباط باشم. از آدم‌ها دوری می‌کردم و این تخریب‌ها باعث می‌شد که حالم از سیگار بدتر شود. شروع به ترک می‌کردم و برای خودم سقوط آزاد می‌گذاشتم، صبح بلند می‌شدم و می‌گفتم من دیگر از امروز سیگار نمی‌کشم و واقعاً هم نمی‌کشیدم 1روز، 1هفته وبالاترین ترکم 3ماه بود که واقعاً آن 3ماه برایم جهنم بود، خیلی اذیت می‌شدم. سقوط آزاد را با کلمات نمی‌توان بیان کرد کسانی که مصرف‌کننده هستند این مسأله را درک می‌کنند. هر ثانیه ذهن انسان درگیر سیگار کشیدن است؛ یعنی آدم نمی‌تواند درست فکر کند و تصمیم‌گیری‌های زندگی‌اش را انجام دهد. سیگار نمی‌کشیدم و پرخاشگر شده بودم، دائم عصبی بودم و حالم خوب نبود. شروع به شکرگزاری کردم به این صورت که بابت چیزی که نداشتم در لحظه‌ حال اعلامش می‌کردم و می‌گفتم خدایا شکرت که این اتفاق افتاده و معجزه آن را دیده‌ام که راه کنگره برای من باز شد، خیلی سفر راحتی داشتم؛ چون کنگره روی 3 ضلع کار می‌کند جسم، روان و جهان‌بینی. ما در سقوط آزاد نیکوتین را یک دفعه از خودمان می‌گیریم؛ ولی  در کنگره به روش DST می‌توان ذره‌ذره نیکوتین را به روش خوراکی کم کرد.

از دیدگاه فرزند یک مصرف کننده،  تأثیر وادی هفتم در زندگی شما و خانواده قبل و بعد از درمان را چگونه می‌بینید؟

من وقتی وارد شدم که پدرم کنگره می‌آمد، سفرش را شروع کرده بود و مدت مشخصی از سفرشان گذشته بود؛ یعنی پدرم با وجود مصرف‌کننده بودنش بسیار کامل برای ما پدری کرد، سنگ تمام گذاشت و خودش به تنهایی بار مصرف‌کننده بودن را به دوش کشید. وقتی سفرش را شروع کرد این بار از دوشش برداشته شد، تازه من فرقش را متوجه شدم و آرامش در خانه‌ ما حکم فرما شد. من همیشه فکر می‌کردم پدرم بهترین پدر دنیاست و بعد از رهاییش باز هم آن‌قدر تغییرات وجود داشت که برای من باور پذیر نبود و دلیل اینکه من خواستم به کنگره بیایم، تغییرات مادرم که همسفر و پدرم که مسافر هستند، بود. تغییراتشان را دیدم و دوست داشتم بیایم و ببینم اینجا چه محیطی است که این‌ قدر باعث تغییر آدم‌ها می‌شود.

در وادی هفتم آمده همیشه قفل‌سازان بسیار و کلید‌سازان اندک هستند نمود این جمله در زندگی از نظر شما چگونه است؟

به نظر من وقتی که آدم‌ها به یک چالش و بحرانی می‌رسند، کلاً 2 حالت دارند یا خودشان را گم می‌کنند و در ناامیدی و احساس بد فرو می‌روند یا اینکه همان‌طور که در وادی اول هم گفته شده، تفکر می‌کنند و به‌ دنبال یک راه می‌گردند. در راه حل اول وقتی ما به بن‌بست می‌رسیم این قفل شاید یک کلید داشته باشد و خیلی راحت باز شود؛ ولی با رفتن به ناامیدی و احساس بد، قفل‌های بیشتری به آن اضافه می‌کنیم که باعث می‌شود هم باز کردن این قفل‌ها زمان زیادی ببرد و هم خیلی سخت‌تر باز شود. کنگره باعث شد که ما بفهمیم وقتی به این بحران‌ها و بن‌بست‌ها می‌رسیم، به جای اینکه خودمان را گم کنیم باید اول تفکر کنیم.

تفاوت کم‌خردی و خردمندی همسفران در چیست و چگونه تشخیص داده می‌شود؟

همسفر کم‌خرد همسفری است که فقط صورت مسئله را می‌بیند و به فکر حل کردنش نیست و به جای اینکه کنار مسافرش باشد، دائماً دنبال ایراد و مشکل در آن می‌گردد؛ ولی همسفر خردمند همسفری است که کنار مسافرش قدم می‌کشد و به فکر حل کردن مشکلاتی که در دوران سفر دارند و با آن برخورد می‌کنند.

چه برداشتی از وادی هفتم داشتید و چقدر این وادی در درمان وابستگی به نیکوتین برای شما تأثیر داشته است؟

من وادی هفتم را خیلی دوست دارم، کلاً عدد 7 برای من یک عدد مقدس است. مصاحبه‌ام درباره‌ وادی هفتم هم برایم جالب بود، سفر نیکوتین بیرون از کنگره برای من اصلاً انجام شدنی نبود؛ یعنی کنار گذاشتنش برایم خیلی سخت بود، این وادی دقیقاً به این موضوع اشاره می‌کند. من توانستم راه را با کنگره پیدا کنم و به رهایی برسم، این موضوع خیلی برای من باارزش‌ است. در این ۱ سال و ۷ ماه می‌توانم بگویم که تمام مسائل جسمی که اشاره کردم بر طرف شده و الان راحت می‌توانم نفس بکشم، من قبل از سفرم شب‌ها نفس کشیدن به‌خاطر تنگی نفسی که بر اثر مصرف نیکوتین پیش آمده بود، واقعاً برایم سخت بود؛ ولی توانستم به واسطه‌ کنگره راه را پیدا کنم. حتی اکسیژن که مهم‌ترین نیاز یک انسان است برای من با کنگره تداعی شد.

انجام مصاحبه، طراح سؤالات و تایپ: همسفر رویا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون هشتم)
عکاس: همسفر رها رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دهم) 
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور