از تلخی حقیقت تا شیرینی پذیرش

جلسه نهم از دوره دهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی باغستان کرج به استادی مرزبان همسفر لیلا، نگهبانی همسفر فهیمه و دبیری همسفر آسیه با دستور جلسه «وادی هفتم، (رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم) و تاثیر آن بر روی من » روز دوشنبه ۱۷ شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

خوشحالم که بار دیگر این جایگاه مقدس را تجربه می‌کنم. خدا را شکر. موضوع جلسه امروز درباره رمز و راز کشف حقیقت است که در دو چیز خلاصه می‌شود: یافتن راه و برداشت ما از آن. این موضوع روی من، لیلا، تأثیر عمیقی گذاشته است.

می‌خواهم درباره حقیقت صحبت کنم. همان‌طور که در وادی‌ها می‌خوانیم، حقیقت هر آن چیزی است که به درستی و راستی باشد. حقیقت، راه درست و فرامین الهی است؛ راهی که ما را از ضد ارزش‌ها دور می‌کند و به سوی ارزش‌ها هدایت می‌کند.

هر کس برداشت متفاوتی از حقیقت دارد. شاید شنیده‌اید که می‌گویند «حقیقت تلخ است». به نظر من، تلخی حقیقت به پذیرش آن برمی‌گردد. پذیرش حقیقت یک ماجرا، حقیقت درون خودم، رفتارم، ذهنم یا هر کاری که در جهان هستی انجام می‌دهم، گاهی دشوار است. من سعی می‌کنم راه درست را برای کشف حقیقت پیدا کنم. به همین دلیل می‌گویند حقیقت تلخ است.

من، لیلا، شاید در وجودم، زندگی‌ام، رفتارم، گفتارم یا هر چیزی که به من مربوط می‌شود، ضد ارزش‌هایی داشته باشم، اما اگر حقیقت را نپذیرم، نمی‌توانم راه درست را پیدا کنم. در راه درست گفته‌اند: «حرکت کن، تلاش کن، راه برایت نمایان می‌شود.» هر کس خودش بهتر می‌داند چه چیزی در وجودش نهفته است. اگر پذیرش داشته باشد، قطعاً برای رفع ضد ارزش‌ها قدم برمی‌دارد. مثل همان ضرب‌المثل که می‌گوید: «اگر کسی خواب باشد، می‌توان او را بیدار کرد، اما کسی که خود را به خواب زده، هرگز بیدار نمی‌شود.»

در سی‌دی «پرده نیروهای خفته»، آقای مهندس می‌فرمایند: «زمین نیروی خفته دارد و من انسان نیز نیروی خفته دارم؛ فقط به ابزار نیاز است.» گندم به‌خودی‌خود رشد نمی‌کند؛ باید آن را بکارم و از زمین کشفش کنم. این رمز و راز زمین است. رمز و راز حقیقت وجود من هم در کشف ضد ارزش‌هاست. اگر بتوانم این ضد ارزش‌ها را از خودم دور کنم و راه درست را انتخاب کنم، همان‌طور که آقای مهندس می‌گویند: «صراط مستقیم راهی بسیار سخت است که رنج و دوری از لذت‌ها دارد.» اما اگر تلاش کنیم، تفکر کنیم و تمام هم‌وغم‌مان پیمودن این مسیر باشد، مطمئن باشید به بهشت برین می‌رسیم؛ جایی که شایسته انسان است.

به کنگره خودمان برمی‌گردم. آقای مهندس در یکی از سی‌دی‌ها می‌گویند: «من می‌توانستم تک‌خوری کنم.» بسیاری با تمام قدرت و اراده برای درمان اعتیادشان تلاش کردند، اما چون راه درست را پیدا نکردند، به ناکجاآباد رسیدند و خود را نابود کردند. مهم‌ترین چیز در جهان هستی، تفکر و تلاش برای یافتن راه است.

آقای مهندس با تمام وجود پذیرفتند که مصرف‌کننده هستند و با تلاش بسیار، روش DST را که در کنگره 60 بی‌نظیر است، کشف کردند و در اختیار دردمندان قرار دادند. ایشان می‌گویند: «من تک‌خوری نکردم» و این روش را با مسافران به اشتراک گذاشتند.

من به این دستور جلسه خیلی اعتقاد دارم و خوشحالم که نصیبم شد. همیشه سعی می‌کنم در زندگی به حرف بزرگ‌ترها گوش بدهم و راهنمایی‌هایشان را سرلوحه قرار دهم، چون آن‌ها تجربه بیشتری دارند. با تمام وجود تلاش می‌کنم این راه را پیدا کنم.

برای همه شما عزیزان می‌گویم: آسایش بیش از اندازه در زندگی و جهان هستی چندان خوب نیست، چون زوال عقل می‌آورد. کشمکش‌ها، بالا و پایین‌ها و چالش‌هاست که باعث رشد و ترقی انسان می‌شود. اما آرامش، انسان را به اوج می‌برد و زنده می‌کند. برای تک‌تک شما آرزوی آرامش بی‌پایان دارم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید، بی‌نهایت سپاسگزارم.

مرزبانان کشیک: همسفر دریا و مسافر منصور
تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر مهری (لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر سارا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون چهارم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی باغستان کرج