روش پیدا کردن راه و حرکت کردن

بنام قدرت مطلق

جلسه هفتم ازدوره سوم  کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی لواسان با استادی مسافر محسن ، نگهبانی مسافر منصور و دبیری مسافر سیاوش با دستور جلسه وادی هفتم و تاثیر آن روی من مورخ 17/6/1404 راس ساعت 17 آغاز بکار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان محسن هستم یک مسافر. از راهنما ی خودم آقا ایمان تشکر می کنم و از نگهبان محترم متشکرم که اجازه خدمتگذاری در این جایگاه را به من دادند. ما در وادی هفت هستیم . از وادی اول تا سوم فرا گرفتیم که؛ چگونه می توان افکار را کنترل کرد و چگونه می توان تفکر کرد و ما اصولا از وادی یکم تا وادی سوم را تحت عنوان تفکر می شناسیم. اما در وادی چهارم متوجه می شویم که مسئولیت کار ها باید بر عهده خودمان باشد و باید در این خصوص اقدام به حرکت نمود یعنی اگربنشینیم و فقط تفکر بکنیم و مسئولیت مان را به خداوند بسپاریم هیچ اتفاقی نمی افتد. و در وادی پنجم فرا می گیریم که؛ بعد از تفکر و پذیرفتن مسئولیت ها باید به مرحله ی حرکت کردن برسیم یعنی باید کار ها را انجام دهیم و بدانیم که سکون در هیچ جهانی جایز نمی باشد وگرنه آقای مهندس دژاکام هم  فرمودند باید حرکت باشد  و تا حرکت نباشد تغییر وجود ندارد و تا تغییر نباشد تبدیل نیز به وجود نخواهد آمد و در نهایت ترخیص نیز به وجود نخواهد آمد پس مقدمه ی ما برای ترخیص شدن از مسائل این است که حرکت کنیم و از سکون خارج شویم و هر چیزی که در ذهنمان پرورش دادیم و در فکرمان است را از قوه به فعل تبدیل کنیم. در وادی ششم می گوید؛ حالا بعد ازشروع حرکت  بایستی حکم عقل را در قالب فرمانده کاملا اجرا نماییم ؛ زیرا عقل فر ایزدی دارد. عقل القای یک ثانیه ای است که اگر به آن توجه نکنیم نفس اماره وارد عمل می شود و انسان را از مسیر خارج می کند. حالا رسیدیم به وادی هفتم که می گوید: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می نماییم که به گفته آقای مهندس وقتی راه را پیدا کنید یعنی رمز را فهمیده اید و راز چیزی است که بع از پیدا کردن راه ، از آن برداشت می نماییم . ما در وادی هفتم برای کشف مجهولات قدم بر میداریم ، اگر ما به دنبال راه درست خودمان نگردیم قطعا گم می شویم مانند همان زمان ها که مصرف کننده بودیم و راه درست یا غلط را نمی توانستیم تشخیص بدهیم. یک بار راهنمای مان در لژیون گفت کاری کنید که راه با شما محرم بشود که اگر بشود خودش را به شما نشان خواهد داد. یعنی باید عمل سالم  را در مدتی انجام بدهم تا راه با من محرم بشود.

در این وادی آقای مهندس انسان ها را به دو دسته تقسیم کرده است : خردمندان و بی خردان . کم خردان کسانی هستند که در پیام بهترین راه می گوید؛ همه انسان ها فکر می کنند بهترین راه کوتاه ترین راه است ، همه انسان ها یعنی ما هم هستیم و یعنی همه انسان ها فکر می کنند بهترین راه کوتاه ترین راه است در نتیجه به درستی و یا نادرستی آن فکر نمی کنند  راهی را می روند که زودتر به خواسته هایشان برسند ، خواسته یعنی همان نفس که مرحله دارد و از پایین ترین درجه اماره ، لوامه و نفس مطمعنه که هر کدام طیف خودشان را دارند در نتیجه مشق هایشان همیشه ناتمام و بی محتوی باقی می ماند و مجبورند دوباره بنویسند غذای نیمه پخته و یا خام قابل خوردن نیست و این اجبار است. افراد باید مشق هایشان را تحویل بدهند و باید برسند به آن جایی که باید برسند در نتیجه بار ها ای مقوله برایشان تکرار می شود.
اما خردمندان فکر می کنند و سپس حرف می زنند برای دیگران مشکل ایجاد نمی کنند و چه بسا یاری رسان هستند و راه را به دیگران نشان می دهند. در وادی چهاردهم است که نوشته شده که سراط مستقیم چیست؛ در اصل در کتاب چهارده وادی  می گوید که  سراط مستقیم مقصد راستین است جایی که نفس مطمئنه در انتظار است. راهی سراط مستقیم است که مبدا مقصد و هدف دارد . هفته بعد هم هفته ایجنت و مرزبان است و پیشاپیش تبریک می گویم و بسیار باید سپاسگذار زحمت این عزیزان باشیم و ارزشمند است که تلاش می کنند تا صادقانه خدمت کنند تا افراد به رهایی برسند پس بسیار شایسته است که با احترام به ایشان تبریک بگوییم. از اینکه به سخنان من گوش دادید از شما سپاسگذارم

با احترام مسافر علیرضا