لژیون سردار رمز بیدار کردن بخشندگی ما

جلسه دوازدهم از دوره سوم کارگاه‌‌های آموزشی لژیون سردار به استادی دنور همسفر فاطمه، نگهبانی دنور همسفر بهار و دبیری دنور همسفر مهتاب، با دستور جلسه «وادی هفتم (رمز و راز حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم) و تاثیر آن روی من» روز دوشنبه ۱۷ شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۴:۴۵ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

از نگهبان محترم تشکر می‌کنم که مسئولیت استادی و اداره جلسه را به من سپردند تا فرصتی برای خدمت داشته باشم. همچنین به دبیر و خزانه‌دار محترم خدا قوت می‌گویم. بسیار خوشحال هستم که پس از مدتی، بار دیگر در جمع شما عزیزان بخشنده حضور دارم. دستور جلسه امروز درباره وادی هفتم است که به موضوع «رمز و راز حقیقت» می‌پردازد و شامل دو بخش است: یافتن راه و آنچه از آن برداشت می‌کنیم، و همچنین تأثیر این وادی بر من.

به نظر من، بخش «تأثیر آن بر من» بسیار اهمیت دارد، زیرا در گذشته دیدگاه متفاوتی داشتم. پیش‌تر، وادی‌ها را مطالعه می‌کردم و گاه در جلسات مشارکت داشتم، اما اکنون دریافته‌ام که تا زمانی که این وادی در زندگی‌ام تأثیر عملی نداشته باشد، عملاً کاربردی برایم نخواهد داشت. اگر بخواهم درباره وادی هفتم صحبت کنم و از سخنان آقای مهندس و تجربیات شخصی خودم بهره ببرم، باید بگویم که ما انسان‌ها هنگامی که در پی کشف حقیقتی هستیم  چه حقیقت‌های ساده و چه مسائل بزرگ گاهی حقیقت را تنها آن چیزی می‌بینیم که به نفع ماست.

استاد امین می‌فرمایند: «حقیقت آن چیزی نیست که به نفع ما باشد، بلکه ممکن است برخلاف میل باطنی ما باشد.» تا زمانی که این پذیرش در ما شکل نگیرد که حقیقت گاهی برخلاف خواسته‌هایمان است، بستر رشد برایمان فراهم نمی‌شود. در سی‌دی «کج» استاد امین اشاره کردند: «قوی‌ترین انسان‌ها کسانی هستند که در مسیر حقیقت، راه درست و راستی را طی می‌کنند، حتی اگر این مسیر کوتاه باشد. این حرکت در مسیر راستی و درستی، انسان را به فردی قوی و استوار تبدیل می‌کند.»

برای کشف حقیقت، باید دو مرحله را پشت سر بگذاریم: مرحله اول، رمزگشایی یا یافتن راه، و مرحله دوم، درک راز نهفته در آن حقیقت یا به عبارتی آنچه از این مسیر برداشت می‌کنیم. این توضیحی نظری از وادی است. مثال روشنی که همه ما با آن مواجه شده‌ایم، کشف روش DST در کنگره ۶۰ است. اگر روش DST را رمز در نظر بگیریم، راز آن درمان اعتیاد خواهد بود. اما نکته مهم اینجاست که آقای مهندس به درمان اعتیاد بسنده نکردند و به مرور زمان، دستاوردهای دیگری مانند درمان سیگار، تعادل وزن و حتی درمان بیماری‌هایی که در سطح جهانی چالش‌برانگیز هستند، از این روش استخراج کردند. موضوع دیگری که برای اعضای لژیون سردار پیش می‌آید، این است که لژیون سردار رمزی برای بیدار کردن حس بخشندگی در ماست. در سی‌دی «نیروهای خفته»، آقای مهندس می‌فرمایند: «تمامی خوبی‌ها و بدی‌ها به‌صورت بالقوه در درون انسان وجود دارند.» انسان ذاتاً پاک یا بد نیست؛ هم بدی‌ها و هم خوبی‌ها در وجود او نهفته‌اند. انسان باید در مسیر زندگی با استفاده از کلیدهایی، این نیروها را بیدار کند. لژیون سردار یکی از راه‌هایی است که من می‌توانم بخشندگی درونم را بیدار کنم.

وقتی وارد این لژیون می‌شوم، میزان پیشرفت من در این مسیر و برداشت‌هایی که از آن دارم، به خودم بستگی دارد. نکته دیگری که آقای مهندس در وادی هفتم به آن اشاره کردند و برای من بسیار آموزنده بود، در پایان مقاله ششم است. آنجا که آقای ویلیام وایت از آقای مهندس می‌پرسند: «راز حضور بی‌وقفه راهنمایان در کنگره ۶۰ چیست؟» ایشان پاسخ می‌دهند: «وادی هفتم». ما در کنگره، به واسطه راهنما و آموزش‌های آقای مهندس، آگاه می‌شویم که تنها یافتن راه کافی نیست، بلکه آنچه از جایگاه‌هایی که در کنگره کسب می‌کنیم برداشت می‌کنیم، از یافتن راه مهم‌تر است.

من به‌عنوان فاطمه باید آگاه باشم که هر دو جایگاه شاگردی و استادی، برایم فرصتی برای آموزش هستند. میزان یادگیری و برداشت من از این مسیر، به جایگاهی که کسب می‌کنم بستگی دارد. نکته‌ای که استاد امین و آقای مهندس در سی‌دی‌های مختلف بر آن تأکید دارند، این است که رشد در این مسیر به قدردانی و سپاسگزاری از معلم در جایگاه شاگردی وابسته است، حتی اگر سخنی برخلاف میل من باشد. همان‌طور که در ابتدای صحبتم گفتم، گاهی حقیقت برخلاف میل ماست. اگر راهنما حرفی بزند که با خواسته‌ام همخوانی نداشته باشد، باید سپاسگزار باشم، زیرا این قدردانی بستر رشد را برایم فراهم می‌کند و مانع انحرافم از مسیر می‌شود.

آقای مهندس در صحبت‌های روز چهارشنبه فرمودند: «در هر جایگاهی که هستیم، وقتی وارد لژیونی می‌شویم، شاگرد آن لژیون هستیم و راهنمای لژیون، معلم ماست.» آنچه باعث رشد یک معلم می‌شود، پذیرش این موضوع است که همه‌چیزدان نیست. استاد امین می‌فرمایند: «معلم خوب کسی نیست که همه‌چیز را بداند، بلکه کسی است که آنچه را می‌داند، به‌خوبی منتقل کند.»

تایپیست: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر فریبا (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر میترا رهجوی راهنما همسفر مهری(لژیون هفتم)
ویرایش و ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر سمانه(لژیون هشتم)
همسفران نمایندگی باغستان کرج