قوانین هستی راه عبور از دشوارترین قفل‌ها هستند

مشارکت مکتوب همسفران لژیون دهم:

راهنما همسفر الهام:
در مبحث وادی‌ها، ابتدا درست فکر کردن و در ادامه فرماندهی عقل به ما آموزش داده می‌شود تا بتوانیم برای هر کاری راه درست را انتخاب کنیم؛ در واقع، برای انجام هر کاری ممکن است راه‌های زیادی وجود داشته باشد اما این وادی می‌خواهد به ما بگوید که باید بهترین راه را انتخاب کنیم تا به نتیجه درست برسیم.

در درمان اعتیاد، بهترین راه روش DST در کنگره ۶۰ است که الگوهای موجود، نمونه‌ بارز این مسئله به شمار می‌روند؛ وضعیت مناسب افراد در پایان سفر، ادامه‌ سفر دوم و حضور آن‌ها در جایگاه‌های خدمتی نشان می‌دهد که روش DST به لطف آقای مهندس، به رمز و راز درمان اعتیاد دست یافته است.

همچنین این وادی یادآور می‌شود که به خودمان نگاه کنیم و ببینیم در انجام کارها، جز کدام گروه هستیم، گروهی که در حال ایجاد مشکل است یا گروهی که با تفکر پیش می‌رود.

با تمام این‌ها، هنگام پیدا کردن راه درست، مهم‌ترین مسئله تلاش و ادامه دادن مسیر است؛ بدون تلاش، حتی اگر انسان در مسیر درست هم باشد، به نتیجه نخواهد رسید؛ رسیدن به حقیقت هر چیز، نیازمند کوشش و استمرار است.

همسفر حسیبه:
این وادی‌هایی که از آن‌ها آموزش می‌گیریم، مانند پله‌هایی هستند که وقتی می‌خواهیم به طبقه‌ دوم یک ساختمان برسیم، نمی‌توانیم یکی از پله‌ها را جا بزنیم، چون آسیب می‌بینیم؛ پس باید این پله‌ها را یکی پس از دیگری طی کنیم؛ اگر می‌خواهیم آموزش‌هایمان کامل شود، لازم است این وادی‌ها را درست بفهمیم و درک کنیم؛ زیرا مانند زنجیری به هم متصل هستند و هر وادی مکمل وادی قبلی است.

اکنون به وادی هفتم رسیده‌ایم؛ اگر بخواهیم حقیقت را کشف کنیم، دو راه پیش رو داریم؛ یکی اینکه راه درست را پیدا کنیم و دیگری این‌که بدانیم، برداشت ما چیست؛ من اگر هدفی داشته باشم اما مسیر را اشتباه بروم، صددرصد راه را گم می‌کنم و چیزی برداشت نخواهم کرد؛ این حالت مانند همان آهویی است که آقای مهندس در سی‌دی‌های قبلی فرموده بود: در مسیرش سبزه‌های کنار جاده را می‌بیند و شروع به خوردن می‌کند، همین باعث می‌شود از مسیر اصلی‌اش خارج شود و راه را گم کند.

اگر در زندگی من مشکلی وجود دارد، باید حقیقت آن را کشف کنم، برایش راه‌ حل پیدا کنم و برداشت درستی داشته باشم تا بفهمم چه چیزی موجب به وجود آمدن آن مشکل شده است.

کلام آخر، راز و رمز ما بین مبدأ و مقصد قرار دارد؛ اینکه من حسیبه کجا قرار دارم و به کدام سمت در حرکت هستم.

همسفر فروغ:
وادی هفتم، مانند وادی‌های دیگر کنگره ۶۰، یکی از قوانین هستی را بیان می‌کند؛ قوانینی که چگونگی زندگی ما را در این جهان مشخص می‌سازند؛ قوانینی که چه بخواهیم و چه نخواهیم در زندگی ما حکم می‌کنند‌ و اگر آن‌ها را در زندگی خود اجرا کنیم، قادر خواهیم بود از همه مشکلات به خوبی عبور کنیم؛ درست مثل درمان اعتیاد مسافران، که در ابتدا برایمان بسیار دشوار بود.

برای درمان اعتیاد، ناگزیر هستیم قوانین زندگی را بیاموزیم؛ برای مثال، هیچ‌ وقت فکر نمی‌کردم این مشکل بزرگ قابل حل باشد و برایم کاملاً غیرقابل باور بود؛ اما با توکل به خداوند منّان و اجرای این قوانین، ناممکن‌ها برایم ممکن شد.

هیچکس قفلی را بدون کلید نمی‌سازد؛ اگر قفلی در زندگی‌ات می‌بینی، شک نکن که آن قفل کلیدی دارد؛ کلید قفل‌های زندگی، تلاش، توکل، امید، صبر و آرامش است.

همسفر زهرا:
گاهی انسان‌ها زمان زیادی را صرف پیدا کردن راه می‌کنند؛ بعضی افراد با تفکر، تلاش و انتخاب مسیر درست به مقصد می‌رسند، اما بعضی دیگر بدون هیچ تفکر و تلاشی، پا در راهی می‌گذارند که به بن‌بست می‌رسد و شکست می‌خورند.

پیدا کردن راه درست در تمام مراحل زندگی بسیار حیاتی است؛ در کنگره، راه و مسیر درست به مسافر نشان داده می‌شود اما طی کردن آن بر عهده خود مسافر است؛ او باید با فکر کردن و تلاش، راه درست را پیدا کند؛ البته پیدا کردن راه به تنهایی کافی نیست، بلکه پیمودن آن راه اهمیت دارد.

همه ما در زندگی بر سر دو راهی‌هایی قرار می‌گیریم اما انتخاب مسیر درست مهم است؛ برخی انسان‌ها به دلیل نداشتن صبر و تفکر لازم، به دنبال کوتاه‌ترین راه می‌روند که قطعاً به نتیجه‌ای نمی‌رسند.

این وادی تأثیر زیادی بر من داشته است؛ به گونه‌ای که اکنون پیش از هر کاری، ابتدا فکر می‌کنم سپس آن را انجام می‌دهم زیرا هر اشتباهی اگر قابل جبران هم باشد، اثراتی از خود بر جای می‌گذارد و من باید از آن اشتباهات درس بگیرم؛ به امید آن روز.

همسفر سارا:
وادی هفتم بر این نکته تأکید دارد که رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری برداشت ما از آن؛ گاهی اوقات در زندگی به دو راهی‌هایی می‌رسیم؛ راهی که به بیراهه و نابودی ختم می‌شود و راهی که به مقصد سالم و کامیابی می‌رسد؛ این عقل و تفکر است که به ما کمک می‌کند تا راه درست را پیدا کنیم و در مسیر روشنایی و صراط مستقیم قرار بگیریم.

در این وادی گفته می‌شود که انسان‌ها به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ کم‌خردان و خردمندان، گروه کم‌خردان همیشه بدون تفکر سخن می‌گویند و عمل می‌کنند در نتیجه مدام برای خود و دیگران مشکل می‌آفرینند اما گروه خردمندان پیش از هر سخن یا عملی، ابتدا می‌اندیشند سپس اقدام می‌کنند، آن‌ها به‌ خوبی می‌دانند که گنج واقعی، در درون خودشان نهفته است.

همسفر مائده:
وادی هفتم با این عنوان آغاز می‌شود: «رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماییم.»
این جمله برای من همیشه یادآور این است که حقیقت، تنها با پیدا کردن مسیر درست و سپس برداشت صحیح از آن آشکار می‌شود؛ از هر وادی‌ آموزشی جدید می‌گرفتم اما وادی هفتم برایم در حل مشکلات و چالش‌های زندگی بسیار مؤثر بوده است.

قبل از اینکه وارد کنگره بشوم، تمایل چندانی به حضور در آن نداشتم و فکر نمی‌کردم مطالب کنگره برای من کاربردی باشد؛ زیرا مسافرم یک سال و اندی پیش از ورود من به کنگره، رها شده بود و من از صحبت‌های او درباره کنگره، تصور می‌کردم همه‌ چیز را می‌دانم اما وقتی وارد کنگره شدم، درک درستی از وادی‌ها و آموزش‌ها نداشتم.

در ابتدا برایم سخت بود که بفهمم، وادی‌ها چه می‌خواهند بگویند اما وقتی به وادی هفتم رسیدم، متوجه شدم چقدر پرمعنا و زیباست، این وادی به من یاد داد که دانستن یا شنیدن به تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید خودم مسیر را تجربه کنم، راه درست را بیابم و برداشت صحیحی از آن داشته باشم.

امروز می‌بینم که وادی‌ها، به ویژه در این سن، برایم چقدر مفید بوده‌اند؛ حالا وقتی با مشکلی روبه‌رو می‌شوم، دیگر سردرگم نمی‌مانم؛ یاد گرفته‌ام چگونه مسائل را مدیریت کنم، راه‌حل پیدا کنم و قدم به ‌قدم آن‌ها را حل نمایم؛ همراهی با پدرم در کنگره برایم افتخاری بزرگ است اما در کنار آن، وادی‌ها کمک کرده‌اند که خودم نیز مسیر زندگی‌ام را بهتر بشناسم و برداشت عمیق‌تری از حقیقت داشته باشم.

منبع: وادی هفتم و تاثیر آن روی من
رابط خبری: همسفر حسیبه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سما رهجوی راهنما همسفر مولود (لژیون  یازدهم) دبیر دوم سایت
همسفران نمایندگی آبادان