برای دانستن بهترین راه باید آموخت

جلسه اول   از دوره چهل و هشتم از سری کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی شهرری با استادی پهلوان محترم مسافر مهرداد، نگهبانی مسافر جواد و دبیری مسافر افشار با دستور جلسه: "وادی هفتم و تاثیر آن روی من" دوشنبه 1404/06/17 ساعت 17 آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان مهرداد هستم مسافر:
خداوند بزرگ را شاکرم که یک بار دیگر قسمت شد در کنار شما عزیزان باشم و آموزش بگیرم، از نگهبان جلسه تشکر می‌کنم که به من فرصت داد تا امروز در این جایگاه خدمتی قرار بگیرم ، دستور جلسه وادی هفتم و تاثیر آن روی من هست. به نظر من وادی‌ها کلید راه ما هستند از همان ابتدای مسیری که شروع می‌کنیم. هر کدام از وادی‌ها مثل یک قفل و کلید در بخش‌های مختلف زندگی ما عمل می‌کنند. وادی اول ما را وادار به تفکر می‌کند و همین برای ما یک حجت تمام می‌شود؛ یعنی من به عنوان یک رهجو تصمیم می‌گیرم مسیرم را مشخص کنم و وسیله‌اش را هم انتخاب کنم.
از وادی اول تا ششم، ما یاد می‌گیریم تفکر کنیم، وارد عمل شویم و عقل‌مان را به کار بگیریم. وادی ششم جایی است که باید فرمان عقل را اجرا کنیم. اما وادی هفتم یک «اما» دارد. یعنی درست است که عقل و آموزش‌ها به پختگی نسبی رسیده‌اند و می‌توانیم به تصمیمات عقل اتکا کنیم، اما کافی نیست.
بگذارید ساده‌تر بگویم: فرض کنید برای انتخاب شغل، سه چهار گزینه دارید و یکی را انتخاب می‌کنید؛ این می‌شود وادی ششم. اما اینکه بعد از انتخاب شغل، چه برنامه‌ای دارید و چطور می‌خواهید در آن موفق شوید، این مربوط به وادی هفتم است. خیلی‌ها انتخاب درست می‌کنند، ولی در ادامه چون برنامه و برداشت درستی ندارند، شکست می‌خورند. پس مهم فقط انتخاب نیست، بلکه حرکت در مسیر انتخاب هم اهمیت دارد.

ما همه می‌دانیم کنگره درست است و آن را انتخاب کرده‌ایم، اما آیا این پایان راه است؟ نه. اینکه در کنگره چه مسیری طی کنیم و برای چه تلاش کنیم خیلی مهم است. فقط درمان مصرف کافی نیست، باید خودمان تغییر کنیم و حرکت کنیم.
گاهی ما مسیر درست را انتخاب می‌کنیم اما چون برداشت‌های قبلی‌مان ناقص بوده، با حس خراب جلو می‌رویم. این حس خراب همان اطلاعات ناقص است که روی تصمیم ما تأثیر می‌گذارد.
در بحث بخشش مالی هم همین‌طور است. در همه ادیان الهی روی بخشش مالی تأکید شده؛ در قرآن، در کلام پیامبران و امامان. همه‌شان ما را به کمک به همنوع و احسان هدایت کرده‌اند. اما در کنگره، بخشش مالی شکل دیگری دارد. در دنیا وقتی کسی بخشش می‌کند، معمولاً پایان یک کار است؛ مثل ساختن بیمارستان یا کمک مالی به یک مؤسسه. اما در کنگره بخشش مالی آغاز یک مسیر است، مثل ورود به دانشگاه. وقتی وارد لژیون سردار می‌شوی، در واقع وارد فضای جدیدی با دانش، تجربه و تفکر تازه می‌شوی.
این تجربه فقط با عمل‌کردن به دست می‌آید. تا خودت وارد نشوی و تجربه نکنی، نمی‌توانی برداشت درستی از آن داشته باشی. به همین خاطر من همیشه در بحث مالی نه اغراق می‌کنم و نه کسی را هل می‌دهم، چون می‌دانم این مسیر باید با آگاهی و تجربه انتخاب شود.
بیش از هفتاد، هشتاد درصد خدمتگزاران کنگره در لژیون سردار عضو هستند. دیده‌بان، مرزبان، راهنما… همه کسانی که در حال تلاش هستند، این انتخاب را داشته‌اند. چون چیزی در این مقوله وجود دارد که ارزشمند است و همه می‌خواهند آن را به دست بیاورند.
من هم به عنوان یک عضو کوچک از کنگره، این را لمس کرده‌ام.

مرزبان کشیک: مسافر حسین
تنظیم و ویراستار: مسافر رضا از لژیون چهاردهم
تایپ:  مسافر اسماعیل از از لژیون سوم
مسافران نمایندگی شهرری