در این سیدی جناب مهندس میفرمایند: هیچ چیز در سکون نیست و همه چیز در حرکت ساخته میشود. برای ساخته شدن باید تغییر کرد تا زمانی که تغییر اتفاق نیفتد تبدیل و سپس ترخیص نیز انجام نمیگیرد، مثل شخصی که با بیماریهای مختلف دستوپنجه نرم میکند، او باید در خودش تغییر ایجاد کند تا ذرهذره بیماریهایش از بین برود؛ زیرا با نشستن در جای خود بدون هیچ حرکتی و فقط دعا کردن هیچ اتفاقی نخواهد افتاد؛ البته باید بدانیم که دعا زمانی اثر دارد که حرکت نیز همراه آن باشد، چرخش جهان هستی نیز حاصل همین حرکتها است. زندگی مملو از فراز و نشیب است و این سیستم به گونهای طراحی شده که اگر روزی به جایگاهی برسید که همه چیز برایتان مهیا است و دیگر کاری برای انجام دادن یا انگیزهای برای ادامه ندارید باید این جهان را ترک کنید، مثل برخی افراد مشهور و ثروتمند که دست به خودکشی میزنند؛ بررسی زندگیشان نشان میدهد که به همین نقطه رسیدهاند.
انسان گاهی در اوج و گاهی در حضیض قرار میگیرد. باید بداند که هیچ چیز تا ابد اینگونه نمیماند و در اثر همین فشارها است که سازندگی اتفاق میافتد. هیچکس تا ابد در جهنم نیست؛ اگر روی خود را به سمت نور برگرداند، میتواند از تاریکیها، شومیها و پریشانیها خارج شود، درست مثل راهنمایان کنگره۶۰ که از آن همه بدی و تاریکی عبور کردند و اکنون یار و یاور انسانهای دردمند شدهاند.
موضوع دیگری که در این سیدی مطرح میشود خشم است. بهطور کلی خشم در انسانها به دو شکل ظاهر میشود؛ ۱)دسته اول، کسانی هستند که با یک مسئله کوچک فوراً خشمگین و بسیار ناراحت میشوند ۲) دسته دوم، کسانی هستند که ناراحت میشوند، اما در ظاهر خود را خشمگین نشان میدهند، خشم آنها دروغین و غیرجدی است. خداوند نیز با ما انسانها چنین است؛ هر بلا و پیشامدی که در زندگی با آن مواجه میشویم، نوعی خشم دروغین است، اما در عین حال خودش ما را نجات میدهد و غم و تاریکیها میروند و جای خود را به نور میدهند، پس باید بدانیم که در تغییر، تبدیل و ترخیص جابجاییهایی صورت میگیرد، هیچ چیز تا ابد منفی مطلق نیست و البته برعکس آن نیز وجود دارد، ممکن است مسلمان هم ابلیس شود. کاری که ما باید انجام دهیم تلاش و کوشش با تمام وجود و ادامه دادن مسیر است، باید به چیزهایی که باعث ارتقاء و پیشرفت ما میشوند بچسبیم و آنها را رها نکنیم. در دنیا و آخرت انجام وظیفه و رسیدن به هدف در رأس امور قرار دارد. زندگی همیشه در جریان است، همانگونه که در وادی سیزدهم گفته شده؛ پایان هر نقطه سرآغاز خط دیگری است، پس با مرگ نیز مرحله جدیدی از زندگی آغاز میشود.
گاهی انسان با تمام تفکرات و اندیشههایش در این بُعد هستی ناگهان نیست میشود برای مثال، اگر چشمهایمان را ببندیم دیگر چیزی نمیبینیم و نیستی کامل است، اما وقتی چشمها را باز کنیم، دوباره همه چیز پدیدار میشود. زمانی که مرگ فرا میرسد، دیدهها بسته میشوند و دیگر چیزی وجود ندارد، مثل شخصی که تمام مدارج عالی را طی کرده، اما در اثر یک حادثه دچار فراموشی میشود. با مرگ اطلاعات از بین نمیرود، به همین خاطر جناب مهندس از ما خواستهاند که تا آخرین لحظه از تلاش برای یادگیری و آموختن علم غافل نشویم؛ البته باید این نکته را هم در نظر داشته باشیم که بعضی انسانها با وجود راهنما و چراغ در دست، همچنان به بیراهه میروند و دچار شک و تردید هستند، در اینجا باید رهایشان کرد تا سرشان به سنگ بخورد، سزای کارشان را ببینند و بازگردند، اگر در این دنیا متوجه شوند و فرصتی برای جبران باشد، جبران کنند.
باید بدانیم که زمان تنها قدرتی است که در این بُعد زندگی وجود دارد. ما باید نهایت استفاده را از زمان ببریم و آن را بیهوده صرف نکنیم، در آن صورت مورد لطف و عنایت قدرت مطلق قرار خواهیم گرفت. خداوند خودش بهتر میداند که چه کسانی را هدایت کند و چه کسانی را نه، اگر انسانی ذرهای عمل خیر یا شر انجام دهد، باید پاسخگوی آن باشد تا حسابش صفر شود، پس باید همیشه و در هر لحظه به آنچه میبینیم و دریافت میکنیم خوب توجه کنیم، اگر با تمام وجود و از ته دل چیزی را بخواهیم آن چیز به ما خواهد رسید. تغییرات ما باید در جهت مثبت، عمقی و درونی باشد.
منبع: سیدی «تغییر» از آقای مهندس دژاکام
نویسنده: همسفر سمیرا رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون ششم)
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون ششم)
ارسال: همسفر پروانه رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون پنجم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی سهروردی اصفهان
- تعداد بازدید از این مطلب :
282