هیچ چیز در این دنیا جاودانه نیست، جز عشق و محبت

جلسه یازدهم از دوره چهارم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران لژیون سردار کنگره‌۶۰ شعبه دنا به استادی همسفر نسرین، نگهبانی راهنما همسفر زهره و دبیری همسفر سمیه با دستور‌جلسه "وادی هفتم (رمز و راز کشف حقیقت، در دو چیز است؛ یکی یافتن راه و دیگری، آنچه برداشت می‌نمائیم.) و تاثیر آن روی من" یکشنبه ۱۶ شهریورماه ۱۴۰۴، ساعت ۱۵:۳۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکرم که امروز در این جایگاه قرار گرفته‌ام. دستور جلسه، وادی هفتم است: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌کنیم.
اگر بخواهم تجربه شخصی خود را مثال بزنم، روزی که وارد کنگره شدم، بار سنگین مثلث جهالت را بر دوش داشتم: ترس، منیّت، و ناامیدی. پس از ورود به کنگره، متوجه وجود مثلث دیگری شدم به نام مثلث دانایی: تفکر، تجربه، و آموزش. برای کاستن از اضلاع مثلث جهالت، لازم بود هر سه مولفه مثلث دانایی را به کار گیرم. از وادی اول تا پنجم، تفکر کردن و چگونگی آن را آموختیم. وادی ششم، حکم عقل را به عنوان فرمانده اجرا نمود. حال، وادی هفتم به ما می‌آموزد که چگونه رمز و راز آنچه را کشف می‌کنیم، بیابیم.

از همان ابتدا، عشق به خدمت در من شعله‌ور شد. در این مسیر، دریافتم که چه چیزهایی را کسب کرده‌ام و چگونه باید آن‌ها را بازپرداخت کنم. اولین دریافتی من، فقدان نظم و آرامش در زندگی‌ام بود. در کنگره، ذره‌ذره خود را بازیافتم و جهان‌بینی‌ام نسبت به پیرامون شروع به تغییر کرد. بارها و بارها، بخشش خداوند را در زندگی‌ام حس کردم. هرچه در این مسیر پیش‌تر رفتم، دریافت‌هایم فزونی یافت و احساس بدهکاری‌ام بیشتر شد. با خدمت کردن، توانستم اندکی از آن محبت‌ها را جبران کنم.

عضو لژیون سردار شدم و دریافتم که خدمت فقط جنبه مالی ندارد، بلکه می‌تواند جسمی، کلامی، یا فکری نیز باشد. مهندس دژاکام در سی‌دی “خدمت و خیانت” فرمودند: “اگر قدر خدمتی را که به ما داده شده ندانیم و جبران نکنیم، به خودمان خیانت کرده‌ایم.” در هفته گذشته، در سی‌دی “هیچی” شنیدم که ما در این دنیا مالک هیچ چیز نیستیم، حتی جسم‌مان نیز امانتی است. خوشبخت‌ترین انسان‌ها کسانی هستند که این حقیقت را درک می‌کنند و عمر خود را صرف مال‌اندوزی بیهوده نمی‌کنند. بقا از آنِ ماست و هر آنچه ببخشیم، چه مالی و چه غیرمالی، در این دنیا و دنیاهای دیگر به ما بازگردانده خواهد شد.

گویند اگر می‌خواهی خدا را ببینی، باید از خود، مالت، و خواسته‌هایت بگذری. کسانی که توانایی انفاق دارند، فوق‌العاده بردبار و صبور هستند و این نشان از بزرگی روحشان دارد. هیچ چیز در این دنیا جاودانه نیست، جز عشق و محبتی که می‌توانیم برای خود ابدی سازیم.

سه مؤلفه داریم: خواست، تقدیر، و فرمان الهی. ما می‌توانیم تقدیر و فرمان را در کنار خواسته‌های خود قرار دهیم و در فرمانی که صادر می‌شود، خود نیز دخیل باشیم. هر آنچه را از طریق اعمال و رفتارمان به کائنات می‌فرستیم، همان فرمان برای ما صادر می‌شود. چه نیکوست که اعمالمان، خدمتی باشد به انسان‌های نیازمندی چون من که روزی نیازمند این محبت بودم، و چه نیکوست که در لژیون سردار، بخششی صورت پذیرد. باید توجه داشت که شاید دیگر فرصتی برای خدمت و بخشش نباشد. خداوند فرصت خدمت کردن را به همه بندگانش نمی‌دهد. پس چه بهتر که از این فرصت نهایت استفاده را ببریم.

اگر این بخشش‌ها پیش از من صورت نگرفته بود، زندگی من، انسانی که نیازمند این مکان و خدمت بودم، به کجا ختم می‌شد؟ امیدوارم بتوانم از این فرصت نهایت بهره را ببرم. خداوند را شاکرم که هر سال در لژیون سردار حضور داشته‌ام. سال گذشته، دخترم، مسافرم، و خودم، هر سه سهم خود را در لژیون سردار پرداخت کردیم. آرزوی پهلوانی و نشان “در بی‌نشانی” را برای خود و تمام اعضای خانواده‌ام دارم و امیدوارم در این مسیر ثابت قدم بمانیم.

تایپیست: همسفر نسرین رهجو راهنما همسفر زهره (لژیون سوم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر اعظم (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر مهناز رهجو راهنما همسفر اعظم (لژیون هشتم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی دنا