سیزدهمین جلسه از دوره دوازدهم کارگاههای آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی صادق قم به استادی همسفر راضیه، نگهبانی همسفر سپیده و دبیری همسفر معصومه با دستور جلسه «وادی هفتم و تاثیر آن روی من» روز یکشنبه ۱۶ شهریور ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که امروز روزی من قرار داد در این جایگاه آموزشی قرار بگیرم از راهنما همسفر لیلا، جناب مهندس خانواده محترمشان، استاد جهانبینی استاد امین و همچنین از ایجنت همسفر الهام و مرزبانان تشکر مینماییم که به من اجازه خدمت را دادند. پیشاپیش هفته ایجنت و مرزبانان را تبریک میگویم، برایشان آرزوی موفقیت دارم. انشاالله با دادن پاکت و دلنوشته هفته آینده و دلنوشته در سایت، مراتب قدردانی خود را به جا خواهیم اورد. دستور جلسه امروز وادی هفتم است. وادی هفتم میگوید: رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است یکی یافتن راه و دیگری آن چیزی که ما برداشت میکنیم حقیقت چیست؟ حقیقت اصل و منتهای هر چیزی است؛ حقیقت همیشه وجود داشته و خواهد داشت حقیقت میتواند یک هدف معقول باشه که ما به طرفش حرکت میکنیم.
آقای مهندس در سیدی وادی هفتم میفرمایند: آیا فقط وادیها برای آنهای هست که مسائل پیچیده یا کسانی که فیلسوف هستند و میخواهند عملی را انجام دهند باید حتما این موضوع را کاربردی کنند؟ بلکه برای همه مسائل زندگی ما وادی کاربرد دارد تمام وادیها از قوانین الهی سرچشمه گرفته شده است و هر چقدر بیشتر آنها را در زندگی خود به کار ببریم، به آرامش و صلح بیشتری میرسیم. رمز و راز کشف حقیقت، رمز همان یافتن راه است؛ یعنی هر مسئلهای هر مشکلی هر چیزی که در زندگی برایمان پیش میآید ما اول باید راه آن را پیدا کنیم. وقتی انسان پا به این جهان گذاشت خداوند هم قدرت اختیار و هم عقل را به او عطا کرد که با اختیارش بتواند یک راهی را انتخاب کند و در آن مسیر حرکت نماید و به هدفش برسد؛ حالا انتخاب راه یک موضوع مهم است.
چون ما را به هدفمان که هدف راستین، باید برساند پس یافتن راه خیلی مهم و ممکن است که ما در دو راهی قرار بگیریم. در وادی ششم ما خواندیم که فرمان عقل را باید به عنوان فرمانروا بپذیریم حکم عقل را باید اجرا کنیم حال از عقل خود چطور بهرهمندی کنیم؟ با داشتن تفکر سالم؛ یعنی قبل از انتخاب هر راهی برای رسیدن به هدف خوب تفکر کنیم و آن راهی را انتخاب کنیم که ما را به صراط مستقیم و مقصد حقیقیمان میرساند، و در این مسیر تلاش و کوشش را به خوبی انجام دهیم. یعنی این طور نباشد که بگویم راه را پیدا کردم باید حتما حرکت کنم و تمام شش وادی که قبل از وادی هفتم است باید کاربردی کنم. حالا از کجا بفهمیم راهی که انتخاب کردهایم راه درست است؟ الگوهای که قرار گرفته است ما نگاه می کنیم به الگوهای که قبل از ما این مسیر را طی کرد و در این مسیر به هدف رسید و در آرامش هستند.
آقای مهندس میفرمایند رمز و راز کشف حقیقت دو چیز است: اول یافتن راه که من راه پیدا کردم دومی برداشت از چگونگی استفاده من از عقل و تفکراتم ، به قبل از راهی که هنوز نرفته بودم نگاه میاندازم حال بدی داشتم؛ ولی الان که به مقصد رسیدم حالم خوب است؛ مانند کنگره که در مسیرش حرکت میکنم. همیشه میگوییم: اهدنا الصراط المستقیم؛ خدایا ما را به راه راست هدایت کن. فی الدنیا حسنه و فی الآخره حسنه؛ یعنی هم دنیا پر از نیکی و هم آخرت وقتی صراط مستقیم را انتخاب میکنم، میفهمم که این راه درست است، زیرا کار نیک به من حس خوب میدهد. من کنگره را به واسط مسافرم امدم و در این مسیر قرار گرفتم. وقتی من به اینجا میآیم و آموزش میگیرم حال خوبی دارم و میدانم که این مسیر، درست است.
در ادامه آقای مهندس در وادی از کم خردان و خردمندان صحبت میکنند که کم خردان کسانی هستند که بدون تفکر، عملی را انجام میدهند و سپس شروع به معذرت خواهی یا توجیه اشتباه خود میکنند، در مقابل فرد خردمند اول تفکر میکند و درک میکند و هر آن چه به دنبالش هست در درون خودش مییابد این افراد گنج واقعی را میدانند و در نتیجه راه را پیدا میکنند. زمانی که برای اولین باری این وادی را گوش کردم، با خود میگفتم: گنج درون؟ خب، معلوم است که ما نمیتوانیم به آن دست یابیم. اما اکنون به این نتیجه رسیدام که منظور آقای مهندس، همان تواناییهایی که در درون هر شخصی وجود دارد. اگر فرد به این تواناییها بپردازد و آنها را شکوفا کند، یعنی به گنج درون خود پی برده است.
مثلا من نمیتوانم تحصیل کنم میخواهم بروم مدرسه ولی استعداد آن را ندارم ولی شاید در خیاطی بسیار ماهر باشم. پس باید این مسیر را دنبال کنم و در آن پیشرفت کنم. همان طور که آقای مهندس همیشه در سیدیهای هفتگی میفرمایند، پیوسته و آهسته بسیار بهتر از عجله کردن است. چرا که راه را میرویم ولی به نتیجه نمیرسیم. همان گونه که در نوشتار بهترین راه میخوانیم، فکر میکنیم کوتاه ترین راه بهترین راه در حالی چون با عجله میرویم شاید به مقصد برسیم ولی صلح و آرامش نداریم. انشاالله که همگی بتوانیم راه درست انتخاب کنیم و در مسیری که قرار میگیریم، با تلاش و کوشش مداوم، به نتیجه کامل و مطلق دست یابیم و طعم واقعی آرامش را تجربه کنیم.

مرزبانان کشیک: همسفر نازنین و مسافر مهدی
تایپیست: همسفر زهره رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیونپنجم)
عکاس: همسفر سهیلا رهجوی راهنما همسفر لیلا (لژیوندوم)
ویرایش و ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر منصوره (لژیونهفتم)
همسفران نمایندگی صادق قم
- تعداد بازدید از این مطلب :
172