اولین قدم برای کشف حقیقت یافتن راه می‌باشد.وادی هفتم این‌گونه بیان می‌کند که رمز و راز کشف حقیقت در دو چیز است: یکی یافتن راه و دیگری آنچه برداشت می‌نماید.در این وادی، به اهمیت یافتن راه اشاره شده است که در صورت پیدا نکردن راه و یا قرار گرفتن در راه و مسیر غلط انسان به سمت مسلخ خویش قدم برمی‌دارد.مطالعه و داشتن اطلاعات در هر زمینه‌ای به تنهایی کافی نمی‌باشد و زمانی آگاهی دارای ارزش می‌شود که از آن در مسیر زندگی استفاده شود. اولین قدم برای کشف حقیقت یافتن راه می‌باشد، البته راه درست، برای مثال انسان‌های زیادی که درگیر مسئله‌ی اعتیاد بوده‌اند راه‌های متعددی را برای رهایی از اعتیاد تجربه کرده‌اند، اما پس از مدتی با شکست مواجه شده‌اند؛ زیرا راهی که انتخاب کرده بودند راه درستی نبوده است، یعنی در یافتن راه، اشتباه عمل کرده بودند، پس تنها یافتن راه چاره‌ساز نیست، بلکه مهم یافتن راه صحیح است که مستلزم تلاش، تجربه، آموزش و تفکر سالم می‌باشد.
گاهی اوقات راه و مسیر درست نمایان می‌شود اما چگونه طی کردن این راه و مسیر نیز بسیار حائز اهمیت است. من از وادی هفتم آموختم که بهترین راه، کوتاه‌ترین راه نمی‌باشد بلکه بهترین راه راهی است که با وضعیت مناسب من را به مقصد می‌رساند که برای تشخیص این مهم بایستی تفکر نمود و در این مسیر صبر پیشه کرد، و همچنین آموختم که حتی قبل از سخن گفتن نیز تفکر نمایم، زیرا که سخن گفتن خود تعیین مسیر می‌باشد، تفکر کردن روی وادی‌ها و عمل کردن به آن‌ها قطعاً ما را با وضعیت مناسب به مقصد خواهد رساند و آن مقصد چیزی نیست جز رسیدن به مقام والای انسانی و پیوستن به اقیانوس بیکران الهی.
تمامی اطلاعات و آگاهی‌ها در درون انسان‌ها نهادینه شده است، اما انسان با تحت تأثیر قرار گرفتن نیروهای پلید سیاهی آن‌ها را فراموش کرده است، اگر درست تفکر کنیم و راه درست را انتخاب کنیم و در این راه مانا، کوشا، صبور و تسلیم باشیم، بازیابی اطلاعات امکان‌پذیر خواهد شد و در این صورت انسان به کمال خواهد رسید، یعنی همان چیزی که هر نفسی برای رسیدن به آن پای به این جهان گذاشته است.هر کس که به دنبال یافتن حقیقت باشد و در این راه مصمم و استوار قدم بردارد، قطعاً حقیقت را خواهد یافت و آن را کشف خواهد کرد؛ البته باید به این مسئله هم توجه داشت که واقعیت و حقیقت دو مقوله‌ی کاملاً متفاوت هستند، یعنی می‌توان این‌طور گفت که واقعیت فناپذیر نیست ولی حقیقت فناناپذیر است.
اگر بخواهم از تأثیر وادی هفتم بر روی خودم بگویم، من قبل از کسب اطلاعات و آگاهی و قبل از ورود به کنگره همیشه در همه‌ی موارد تعجیل می‌کردم، چه در سخن گفتن و چه در عمل کردن اما پس از آموزش‌های کنگره در این زمینه همیشه اول تفکر می‌کنم و بعد از مشخص شدن راه حرکت می‌نمایم و همچنین پس از مطالعه‌ی این وادی، متوجه شدم که لازم نیست همیشه در مقابل اتفاقات عکس‌العمل نشان دهم، چرا که گاهی اوقات عکس‌العمل نشان ندادن خود به نوعی عکس‌العمل می‌باشد و آموختم که گاهی داشتن عکس‌العمل اشتباه یا بدون تفکر سخن گفتن، می‌تواند انسان را به بیراهه بکشاند و کاملاً نتیجه را تغییر دهد. پس همواره می‌کوشم تا در تمام سطوح زندگی ابتدا تفکر کنم و سپس قدم در مسیر و راه مستقیم بگذارم که به هدف و مقصد راستین برسم و از خداوند بزرگ و متعال می‌خواهم که من و تمام دوستانی که در جستجوی خود و حقیقت هستیم را در این راه یاری بفرماید. آمین.
نویسنده: همسفر نگاه رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
رابط خبری: همسفر سولماز رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون یکم)
ارسال: همسفر میترا دبیر سایت
همسفران نمایندگی پردیس
- تعداد بازدید از این مطلب :
67