English Version
This Site Is Available In English

اگر دچار منیت شویم، روشنایی را نخواهیم دید

اگر دچار منیت شویم، روشنایی را نخواهیم دید

ششمین جلسه از دور چهل و هفتم کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره۶۰ نمایندگی عمان سامانی شهرکرد، به استادی راهنمای محترم مسافر احسان، نگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر محسن، با دستور جلسه "از فرمانبرداری تا فرماندهی" پنجشنبه ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:

سلام دوستان، احسان هستم، یک مسافر.

خداوند را بابت فرصت حضور در کنگره، آموزش و خدمت و همچنین بابت وجود راهنماهای عزیز شکر می‌کنم.
بسیار خوشحال هستیم که اسیستانت محترم، خانم مرجان، در جمع ما حضور دارند.
دستور جلسه امروز «از فرمانبرداری تا فرماندهی» است.
در وادی‌های ابتدایی، به‌ویژه حوالی وادی پنجم، از فرمانبرداری صحبت می‌شود و در وادی‌های بعدی بحث به فرماندهی می‌رسد. اساساً هر مجموعه‌ای دارای سلسله‌مراتب است. همان‌طور که آقای مهندس فرمودند: چه بخواهیم و چه نخواهیم، وارد این بازی شده‌ایم و موظفیم الگوها را رعایت کنیم. اگر رعایت کنیم، در صراط مستقیم قرار می‌گیریم؛ در غیر این صورت، از مسیر منحرف خواهیم شد. در چنین حالتی، کائنات فرصتی دیگر در اختیارمان قرار می‌دهد؛ فرصتی که به آن «در جا زدن» گفته می‌شود. گاهی همین درجا زدن، نوعی فرصت به شمار می‌آید، اما اگر باز هم نتوانیم قدمی برداریم، سقوط می‌کنیم و به ابتدای راه بازمی‌گردیم.
در کتب کنگره، این موضوع در بحث «تغییر، تبدیل و ترخیص» به ما یادآوری می‌شود؛ چرا که برای جابه‌جایی و کسب انرژی باید تغییر کنیم. وقتی تغییر کردیم، تبدیل می‌شویم و با تکمیل این مسیر وارد مرحله ترخیص خواهیم شد. فرمانبرداری در برگیرنده همین سه مرحله است و اگر یکی از این مراحل وجود نداشته باشد، مشکلات آغاز می‌شوند.
گاهی ما خود را بالاتر از جایگاه واقعی‌مان می‌بینیم و وارد منیت می‌شویم. این همان عدم فرمانبرداری است. اگر دچار منیت شویم، دیگر روشنایی را نخواهیم دید. در مقابل اگر تمام اصول فرمانبرداری را رعایت کنیم به فرماندهی می‌رسیم. در کنگره فرمانده کسی است که همه موارد را رعایت کرده باشد و دیگران نسبت به او حس خوبی داشته باشند؛ اگر می‌خواهی بدانی خداوند چقدر دوستت دارد، ببین انسان‌های اطرافت تا چه اندازه تو را دوست دارند.
راهنماهای کنگره افرادی هستند که می‌توان نور خداوند را در چهره آن‌ها مشاهده کرد. آن‌ها بدون هیچ مزد و منتی زحمت می‌کشند و آنچه که برایشان ارزشمند است، لبخند و آرامش ماست. امیدوارم که قدر کنگره را بدانیم، همان‌طور که آقای مهندس فرمودند: «هیچ چیز برای ما ماندگار نیست جز عشق و محبت.»
دوستان، با توجه به اینکه به جشن گلریزان نزدیک می‌شویم، خوب است که نگاه و توجه ویژه‌ای به این موضوع داشته باشیم و این دستور جلسه را چراغ راه حرف‌ها و اعمال خود قرار دهیم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید سپاسگزارم.

نگارش: مسافر نادر لژیون نوزدهم
ویرایش: مسافر حمید لژیون نوزدهم
عکس‌برداری: مسافر ابوالقاسم لژیون یکم
تنظیم: مسافر جعفر لژیون نوزدهم

با احترام، مزربان خبری مسافر وحید

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .