حیات بزرگترین معجزه است

همیشه وقتی نام یا عنوان مسئله‌ای برای ما شکافته و باز شود، درک محتوا و مفاهیم آن بسیار آسان‌تر خواهد بود. نام سی‌دی «ذره ذره» نشان می‌دهد که هر کار، هر موضوع و هر اتفاقی که قرار است به انجام برسد، باید ذره‌ذره پیش برود.

علوم نیز از یک نقطه آغاز شد و به‌تدریج گسترش یافت. در ابتدا یک طبیب برای همه بیماری‌ها طبابت می‌کرد؛ اما رفته‌رفته و ذره‌ذره علم توسعه پیدا کرد تا جایی که امروزه برای هر بیماری و حتی هر عضو بدن، پزشک متخصص وجود دارد. البته این گسترش، کار را پیچیده‌تر کرده است. در نهایت علوم دوباره باید به یک مسیر واحد بازگردند؛ زیرا ریشه بسیاری از بیماری‌ها به سیستم ایکس و صور پنهان انسان مربوط می‌شود، حتی بخش‌هایی که همچنان ناشناخته و نادیده گرفته شده‌اند.

همه‌چیز از ذره آغاز می شود. کوه‌ها، اقیانوس‌ها، انفجار بزرگ و حتی کل جهان، همگی ذره‌ذره شکل گرفته‌اند. انسان نقشی در آفرینش جهان ندارد! اما این‌ها می‌توانند الگویی برای زندگی روزمره او باشد. مسیری که سال‌ها پیموده‌ایم، یک‌باره قابل بازگشت نیست، همان‌طوری که نردبانی را پله‌پله پایین آمده‌ایم، برای بازگشت نیز باید پله‌پله بالا برویم، این کار زمان، عملکرد درست و تلاش می خواهد. وقتی قرار است از تاریکی خارج شویم، باید با تمام وجود حرکت کنیم.
هیچ‌کس در ابتدا قصد دشمنی عمیق ندارد؛ اما گاهی یک حادثه یا برخورد کوچک زخمی بر دل ما می‌گذارد. اگر همان لحظه مراقب نباشیم و اجازه دهیم حس منفی در وجود ما باقی بماند، این کینه ذره‌ذره ریشه می‌گیرد و به مرور زمان خود را در جسم و روان نشان می‌دهد. در واقع، بسیاری از بیماری‌های انسان نیز از همین نقطه‌های کوچک آغاز می‌شوند. سه عامل اصلی در شکل‌گیری آن‌ها عبارت‌اند از: کم‌تحرکی، غم و اندوه، و تغذیه نادرست.

هیچ موجودی در کائنات به‌طور کامل نابود نمی‌شود، دانش و آگاهی انسان نیز ماندگار است؛ بنابراین فردای ما به افزایش علم و دانش ما گره خورده است؛ زیرا آموخته‌ها و دانسته‌ها راز پایداری ما هستند.

در کنگره به ما آموزش داده می‌شود که چگونه زندگی کنیم. خود حیات بزرگ‌ترین معجزه است. از طرفی باید بدانیم که نباید به مادیات دنیا اهمیت بیش از حد بدهیم. همه‌چیز به نگاه و طرز فکر انسان بستگی دارد. زمانی می‌توانیم، از زندگی لذت ببریم که از دیگران توقع نداشته باشیم، جایگاه خود را پیدا کنیم و نقش‌مان را به‌درستی ایفا کنیم.

در ادامه گفته شد که نباید تکرار بیهوده داشته باشیم. زندگی و سفرهای بعدی ما نیازمند آمادگی و گذراندن آزمون‌هاست. هر موضوعی ظاهر و باطنی دارد. کارهای روزمره اگر بدون عشق، محبت، گذشت و هدف باشند، تنها روزمرگی‌اند؛ اما وقتی با عشق انجام شوند، تبدیل به آموزش و خدمت می‌گردند.
خدمت تنها در کنگره یا محل کار نیست؛ خدمت اصلی می‌تواند در نقش مادری یا همسری باشد. ما برای آموزش و خدمت آمده‌ایم تا به تکامل برسیم و برای ورود به مرحله بعدی، باید آزمون‌های خود را بگذرانیم.

مشکلات و سختی‌ها بخشی از مسیر تکامل‌اند. گاهی تکرار بی‌حاصل به دلیل اشتباه رفتن راه یا کم گذاشتن از توان است. مهم این است که در برابر مشکلات چه اندازه استقامت داریم. ممکن است خسته شویم یا فکر کنیم دیگر نمی‌توانیم ادامه دهیم؛ اما اگر کمی مکث کنیم و انرژی خود را جمع کنیم، باز می‌توانیم ادامه دهیم. نیروهای درونی در ما وجود دارند و باید آن‌ها را بشناسیم و به کار بگیریم.
نباید درگیر مسائل بی‌ارزشی مثل اینکه چه کسی چه گفت یا چه رفتاری کرد، شویم. زندگی نعمتی بزرگ است و نباید به امور گذرا و مادیات دل بست. گذشته برای درس گرفتن است، آینده برای برنامه‌ریزی؛ اما مهم این است که در لحظه زندگی کنیم و به آرامش برسیم. لذت زندگی زمانی حاصل می‌شود که جایگاه و نقش خود را پیدا کنیم و درست ایفا کنیم.

آقای مهندس فرموده‌اند: «خودمان باشیم، نقاب نزنیم، چون پنهان کردن خود واقعی خسته‌کننده است و سرانجام آشکار می‌شود». اگر ضد‌ارزشی در وجود ما هست، باید آن را بپذیریم و برای اصلاحش تلاش کنیم؛ نه اینکه تنها بیان کنیم و خیالمان راحت شود. هدف این است که با پذیرش و تلاش، ضد‌ارزش‌ها را از بین ببریم تا به تکامل و رسالت واقعی خود برسیم.

منبع: سی‌دی «ذره‌ذره»
تایپ: همسفر سارا، رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
ویرایش: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
رابط خبری: همسفر فریده رهجوی راهنما همسفر صدیقه (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهرا (ح) (لژیون هشتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی خواجو