اقای مهندس در سیدی «هیچی» به طور مختصر در مورد حکمت اشراق و حکمت مشاء توضیح میدهند و فرمودند: حکمت اشراق توسط دانشمند بزرگ شیخ سهروردی در اویل قرن هفتم پدید آمده است و به معنای محل طلوع نور یا خورشید است و فلسفه این موضوع بر پایه نور و تابش نور است، همانگونه که نورهای قوی بر ضعیف میتابد، نورهای ضعیف هم به سوی انوار قوی تابش دارد. انسان هم از این قاعده مستثنی نیست؛ چون انسان هم به دیگران میتابد همانگونه که نورهای دیگران به او میتابد. حکمت مشاء کسانی بودند که برای کشف حقیقت، متوسل به تعقل میشدند و فکر را به کار میانداختند که به آنان مشاء یا مشی فکر میگفتند. حکمت اشراق و مشا در تقابل یکدیگر نیستند؛ بلکه مکمل یکدیگر هستند، البته هر دو بخشی از حقیقت را میبینند. به عنوان مثال اعتیاد هم مانند فلاسفهها و روشهای درمان اعتیاد نباید در مقابل یکدیگر باشند. در مورد درمان اعتیاد هم گروهی مانند معتادان گمنام (NA) که به جنبههای معنوی تاکید دارند؛ در حالی که در سیستم پزشکی بر دارو و جنبه های فیزیولوژیکی تمرکز میکند ولی در حالی که این دو باید در کنار هم قرار بگیرند؛ چون اعتیاد باعث به هم خوردن ژنها میشود؛ پس نیاز به بازسازی جسمی، روانی و معنوی دارد، این دو باید در کنار هم باشند.
انسانها مانند حوضهای آب هستند که هر چقدر این حوض پر از لجن و کثافت باشد؛ یعنی همان افکارمنفی، دروغ، غیبت و خودخواهی در وجود انسان است ولی حوض آب زلال نشان از نماد افکار مثبت، آرامش و خیر خواهی در انسانهاست. حوض افکار و اندیشه ما باید پاک و زلال باشد. فاصله ما با جهان اشراق دور نیست بلکه فاصلهاش مادیات و خود ما هستیم و با گذشت از خود و مادیات میتوانیم وارد جهان اشراق بشویم. کسانی که در مسیر ارزشها حرکت میکنند رستگار و در آرامش خواهند بود، اما کسانی که در این راه به انحراف کشیده شدند؛ یقینا راه خود را گم میکنند و به اعمال شیطانی میرسند و هیچ گاه آسایش و آرامش نخواهند داشت. ما هر آن چه را که میآموزیم باید رایگان به دیگران هدیه کنیم؛ چون ما مالک هیچی نیستیم و همه چیز برای مدت کوتاهی در اختیار ماست. انفاق کردن فقط شامل پول نیست؛ بلکه یک لبخند و حرف خوب و هر نوع خیرخواهی دیگر میشود و این نشانه یک انسان بزرگ است که باعث تقرب به خداوند و صعود انسان میشود. آقای مهندس در مورد تفکرات منفی فرمودند: باید از تفکرات منفی فاصله بگیریم و دید خود را نسبت به جهان هستی عوض کنیم تا دنیا را روشن ببینیم. دنیا مانند کاروانسراست که افراد برای مدتی در آن اقامت و زندگی میکنند؛ سپس میروند و ما مالک هیچ چیزی در این دنیا نیستیم.
منبع: سیدی «هیچی» از آقای مهندس حسین دژاکام
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون اول)
ویرایش: همسفر هانیه رهجوی راهنما همسفر کبری (لژیون اول) نگهبان سایت
ارسال: همسفر فاطمه رهجوی راهنما کبری (لژیون اول) دبیر سایت
همسفران نمایندگی ارومیه
- تعداد بازدید از این مطلب :
69